-
Rozmyślania adwentowe (28) – Wigilia Bożego Narodzenia. Dzień Zbawienia
Wszechmocny Pan, który nas bez nas stworzył, bez nas nie zbawi nas.(…) Gardzą tymi skarbami, dlatego, że musieliby dodać ze swojej strony umartwienie co się ich lenistwu sprzeciwia. Można przeto powiedzieć, że się zbawić nie chcą, a kto nie chce, zbawić się nie może. Kto prawdziwie zbawienia pragnie, urządza życie ku temu więcej
-
Rozmyślania adwentowe (27) – Dzień odosobnienia
Aby nabyć prawdziwej mądrości chrześcijańskiej dwóch rzeczy potrzeba: umieć przemawiać do Boga —umieć słuchać Boga. I w istocie, chcąc dobrze poznać siebie, trzeba być samym; chcąc rozpamiętywać prawdy wieczne i w nich smakować, trzeba być samym; chcąc dobrze rozpoznać wolę Boską samotności potrzeba. więcej
-
Rozmyślania adwentowe (26) – Dzień gorliwości
Człowiek istotnie gorliwy ma i siebie na celu i najpierwej pracuje nad uświęceniem własnym. Jan Chrzciciel odsuwa się od świata, pokutuje, trapi ciało postami, aby Je poddać duchowi. Oto podstawa gorliwości prawdziwej więcej
-
Rozmyślania adwentowe (25) – Dzień przygotowania
Uważ także, iż my do Boga, a Bóg do nas przychodzi drogą rozumu i serca. Trzeba umysłu uległego i wiernego: trzeba serca oderwanego od świata a szczerze miłującego Boga; przygotujmy tedy rozum i serce. więcej
-
Rozmyślania adwentowe (24) – Dzień naprawy
Na nic się nie przyda najżywsze i najboleśniejsze uczucie skruchy, na nie najżarliwsza pokuta, jeżeli za nią nie idzie poprawa. więcej
-
Rozmyślania adwentowe (23) – Dzień odpuszczenia
Jeśli pomimo takich pobudek najsilniejszych: jakie mi wiara podać może, wymówię się od pokuty, będzie to zaślepienie niepojęte, zatwardziałość i grzech przeciw Duchowi Św. Jakżebym mógł liczyć na zbawienie więcej
-
Rozmyślania adwentowe (22) – Dzień pokuty
Bóg ci to Sam otwiera najświętsze swe usta dla oznajmienia woli swojej, dla przypomnienia ludziom, że pokuta jest jedynym środkiem przebłagania gniewu Jego, a zarazem najlepszym przygotowaniem na Jego przyjście więcej
-
Na czwartą Niedzielę Adwentu. O obowiązku miłości do Chrystusa – Św. A.M. Liguori
O niewdzięczności! Bóg chciał ofiarować życie swoje za zbawienie ludzi, a ludzie nie chcą nawet myśleć o tym! O gdybyśmy często myśleli o męce naszego Zbawiciela i o miłości, którą nam okazał, jakże byśmy mogli nie kochać Go z całego serca? więcej
-
Rozmyślania adwentowe (21) – Dzień posłuszeństwa
Bóg nagradza zawsze posłuszeństwo zadziwiającym sposobem, bo je uważa, nie jak zwyczajną cnotę, ale jako hołd oddany Najwyższej Władzy Jego więcej
-
Rozmyślania adwentowe (20) – Dzień wdzięczności
Cała pogrążona w przepaści niskości Swojej, Marya odnosi do Boga wszystkie pochwały Jej dawane, a głosząc wielkość i moc Bożą, pragnie tym więcej wykazać niskość i nicestwo Swoje więcej
-
Rozmyślania adwentowe (19) – Dzień skromności
Dusza prawdziwie pokorna i skromna zawsze się lęka kiedy ją chwalą; małą będąc w oczach własnych, gardząc sobą znieść nie może pochwały, bo ta jej skromność obraża. Ta to skromność pochodząca z pokornego serca zakrywa przed nią prawdziwą jej wartość i sprawia w duszy trwogę, która wybija na czoło i przemawia milczeniem. więcej
-
Rozmyślania adwentowe (18) – Dzień łaski
chcąc otrzymać łaskę Bożą, trzeba zacząć od pokory; gdyż miarą łaski, jest pokory miara, a Bóg który się pysznym sprzeciwia, pokornym się udziela. więcej
-
Rozmyślania adwentowe (17) – Dzień modlitwy
usta się ruszają, ale myśl błąka się, daleko od Ciebie, serce twarde i zimne jak kamień, sam siebie nie słucham; a chcę, żeby mnie Bóg mój wysłuchał? Ach Panie, Ty się tam módl we mnie; niechaj myśl moja, serce moje, język mój, będę tylko tłumaczami Twymi. więcej
-
Rozmyślania adwentowe (16) – Dzień obecności Bożej
A przecież nie znamy Go tak, jakbyśmy powinni, bo nie myślimy o Nim, nie chowamy Go w pamięci, w umyśle, ani w sercu, kiedy właśnie te trzy władze w duszy rozkosz jedyną znajdować by powinny w miłości i wspomnieniu Jego. więcej
-
Na trzecią Niedzielę Adwentu. O środkach potrzebnych do zbawienia – Św. A.M. Liguori
Są niektórzy, którzy by chcieli się zbawić i uświęcić, lecz nie umieją zniewolić się do użycia środków ku temu, jako to : medytacji, uczęszczania do Sakramentów, oderwania się od świata; lub też niekiedy używają takowych środków, a potem zaniedbują. Jednym słowem, żywią się pragnieniami bezskutecznymi, żyjąc w niełasce Boskiej, a przynajmniej w obojętności, która się… więcej