Co katolik wiedzieć powinien (9) Skarby zgadzania się z Wolą Bożą i podobania się Bogu

Niezbadane są wyroki Boże w losach człowieka, i co ludziom zda się być okrutną karą — często jest ocaleniem.
W życiu nie ma miejsca dla utopji i marzycieli, co tylko szkodę przynoszą, bo nawet smutki i cierpienia z winy naszej lub obcej są z dopuszczenia lub woli Bożej. Lepszym jest cierpliwy, niż mocny mąż— który panuje nad sercem swojem, niż warowne miasta zdobywa. Najmilszem Bogu jest połączenie woli naszej z wolą Bożą, bo to jest tryumf Boga nad człowiekiem bez naruszenia wolności jego. Zgadzanie woli naszej z wolą Bożą jest ofiarą najdoskonalszą i największą i w tem są wszystkie inne cnoty.

Wola Boża jest: prosta, niezmienna, święta, mądra, sprawiedliwa, jedynem pra­wem obyczajów; twoja: ludzka, krzywa, grzeszna, niesta­ła, przewrotna, błędna, ślepa. A więc, rzecz słuszna, aby wola twoja naprawiała się podług woli Boskiej — nie zaś by wola Boska nakręcała się do twojej ludzkiej, powia­da święty Augustyn.

Największe szczęście na ziemi — zupełne panowanie rozumu nad pożądliwościami, a to daje zgadzanie się z wolą Bożą we wszystkiem. Rzecz pewna, że każda doskonałość, t.j. “świętość” zależy na zupełnem wykonaniu woli Bożej; ten doskonalszy, kto lepiej pełni wolę Bożą, czyli lepiej z wolą Bożą się zgadza. Ona jest cnotą właściwą wszystkim stanom, czasom i wie­czności sam ej; jest skarbem najdroższym dla duszy człowieka!

“Co Bóg chce, niech to się dzieje, jak długo Jemu się podoba i dla tego, że On tak chce”, było hasłem życia Polaka św. Klemensa Dworzaka, który umarł 1820 r. i kanonizowany został przez Piusa X. Ty, gdybyś szedł drogą bez przeszkód, sam nieraz zawróciłbyś w połowie i szukał światowej, ciernistej bez zasług dla nieba, podług swej woli. Powinieneś się modlić: Boże, niech stanie się to wszystko, co w oczach Twoich jest dobrem: niech wola Twoja będzie pokarmem moim i siłą! Zgadzaj się z wolą Bożą nawet co do awansu, a będziesz miał spo­kój ; w postępach w nauce ochładzaj się modlitwą poboż­ną i pamiętaj, że tylko święta wiara pokorna oświeca rozum, a cnota święta nadziei uszlachetnia wolę twoją, oraz miłość Boga udoskonala całego człowieka; obowiąz­kiem zaś twoim — nie wchodzić w układy żadne z su­mieniem ze szkodą duszy.

Intencja dobra: czynić należy wszystko dla podoba­nia się Bogu i chwały Boskiej, a wtedy grosz jałmużny biednego więcej znaczy, niż rozdanie całego majątku dla otrzymania nieba przez człowieka bogatego. Należy duszy strzec od ognia namiętności, aby w nim nie spłonęła nasza dobra wola i męstwo. Intencja w zjednoczeniu z uczynkami Jezusa Chrystusa być powinna, a wtedy na­sze dobre czyny nabiorą wartości nieskończonej, czyli bę­dą godne nieba. Bez intencji nadprzyrodzonego chara­kteru nasze dobre uczynki, t.j. przy samolubstwie lub “egoizmie”, nie mogą podobać się należycie Bogu. więc tylko prawdziwe podobanie się Bogu jest skarbem dla duszy.

Co katolik wiedzieć powinien

ZDAJ SIĘ NA WOLĘ BOŻĄ 

Ks. Jan Domaszewicz – NIEZWYKŁE SKARBY (Krótkie uwagi) : Wedle nauki Świętych i Kościoła.