I List Św. Piotra – Z objaśnieniami (Cz.V)

ROZDZIAŁ 5

O przymiotach dobrego pasterza, upokarzania się przed Bogiem, czuwaniu nad sobą, i t. d.

¹Starszych tedy, którzy są między wami, proszę, spółstarszy i świadek mąk Chrystusowych, który i onej, która się ma objawić w przyszły czas, uczestnik chwały: ( Starszych. Już wiekiem, już godnością i kapłaństwem. — Proszę. Z grec. można prze­tłumaczyć upominam. — Spół starszy. Współkapłan. — Świadek mąk Chrystusowych. Był bowiem obecny przy męce Chrystusa Pa­na. Świadczył zaś nie tylko słowy, ale też i znosząc przeciwności dla Chrystusa. — I onej, która się ma objawić. Takoż towarzysz i uczęstnik owej wiecznej chwały, która się kiedyś objawi. Albo oznacza, że był uczestnikiem chwały Bożej, gdy na górze Tabor Chrystusa w chwale przemienionego oglądał.)

²paście trzodę Bożą, która jest między wami, doglądając nie poniewolnie, ale dobrowolnie, wedle Boga; ani dla sprośnego zysku, ale z dobrej wolej;  (Paście. Rządzcie, jak czyta ś. Hieronim, (epist. 8o.)- Trzodę Bożą. Wiernych waszej pieczy powierzo­nych. Nie poniewolnie, ale dobrowolnie. Paście trzo­dę nie z niechęcią i przykrością, lecz uprzejmie, dobro­wolnie, ochotnie i mężnie.— Wedle Boga. Żywiąc pokar­mem duchownym i wedle woli Bożej, niczego innego nie oczekując, oprócz chwały Bożej.—Z dobrej woli. Chęt­niej szczerze, bez ociągania się.)

³ani jako panujący nad księżą, ale wzormi będąc trzody z chuci. (Ani jako panujący nad księżą. Nie groźnie rzą­dząc Kościołem, który jest klerem, to jest cząstką i dziedzictwem Pańskiem. Można też szczególniej przez kler rozumieć samych duchownych, nad którymi przeło­żeni są biskupi.— Wzormi będąc trzody. Tak iżby byli
całemu ludowi wzorem życia i świętości.—Z chuci. Nie powierzchownie i zmyślonym sposobem, ale prawdziwie i szczerze.)

⁴A gdy się okaże książę pasterzów, weźmiecie nie więdnący wieniec chwały. (A gdy się okaże. W dniu sądnym. — Książe pasterzów. Chrystus Pan, który nazwał siebie dobrym pa­sterzem. Jan. 10- 11.)

⁵Także młodszy, poddanymi bądźcie starszym. A wszyscy jedni drugim pokorę pokazujcie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę dawa. ( Młodszy. Którzy albo ze względu na wiek, albo ze stopnia urzędu podlegli iesteście starszym. — Jedni drugim pokorę pokazujecie. W grec. pokorę w was utkwio­ną miejcie. — Pokornym łaskę dawa. Pokornych miłuje i ich swoją łaską obdarza.)

⁶Uniżajcież się tedy pod mocną rękę Bożą, aby was wywyższył czasu nawiedzenia, ( Czasu nawiedzenia. Sądu, albo odpłaty. W greckim mamy tylko, w czasie sposobnym.)

⁷wszytko troskanie wasze składając nań, gdyż on ma pieczą o was. ( Wszystko troskanie wasze. O rzeczach waszych. Odwołuje się do Psal. 54, 23. Wrzuć na Pana staranie twoje i t. d.)

⁸Trzeźwymi bądźcie a czujcie: boć przeciwnik wasz diabeł jako lew ryczący krąży, szukając kogo by pożarł. (Trzeźwymi bądźcie a czujcie. Połączą te dwie rzeczy, ponieważ trzeźwość jest matką czujności, a przeciwnie pijaństwo jest matką snu. Grecki bowiem tekst można przetłumaczyć: opatrznie i ostrożnie postę­pujcie. — Przeciwnik. Szatan, który nazywa się prze­ciwnikiem dla tego, że ciągle z nami walczy o duszę naszę.)

⁹Któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze, wiedząc, iż toż utrapienie potyka braterstwo wasze, które jest na świecie. (Któremu się sprzeciwiajcie mocni tu wierze.
W Grec. Umocnieni, stateczni. Tę bowiem stałość wiary stara się nam wydrzeć szatan, iżbyśmy, pozbawieni Jej, mogli wpaść w jego sidła.— Toż utrapienie. Też utrapienia, jak jest w greckim. Te same pokusy i prześladowania. — Braterstwo wasze, które jest na śmiecie. Wspierajcie braci waszych, którzy żyją w różnych stro­nach świata.)

¹⁰A Bóg wszelakiej łaski, który wezwał nas do wiecznej swej chwały w Chrystusie Jezusie, maluczko utrapione on doskonałe uczyni, utwierdzi i ugruntuje. ( Wszelkiej łaski. Sprawca.—Do wiecznej swej chwa­ły. Iżbyśmy byli uczęstnikami chwały Jego niebieskiej — W Chrystusie Jezusie. Przez zasługi i naukę Chrystu­sową— Maluczko utrapione. Doświadczonych przez małe i krótkie utrapienia.— On doskonałe uczyni. Iżbyście byli doskonali w cierpliwości i wszystkich innych cnotach.)

¹¹Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. ( Jemu chwała i moc. To jest należy się. Patrz co powiedziano w rozd. poprzedzającym w. 11.)

¹²Przez Sylwana, wam wiernego brata, jako rozumiem, pisałem na krotce, napominając i świadcząc, iż ta jest prawdziwa łaska Boża, w której stoicie. (Przez Sylwana. . . pisałem na krótce. Albo ozna­cza, że list swój dyktował Sylwanowi, albo że przez nie­go posyłał, Ten Sylwan jest to Sylas, o którym częsta czym się wzmianka w Dziejach Apostolskich.— Jako ro­zumiem. Odnosi się do wam wiernego napisałem przez
SyIwana, gdyż jest, jak sądzę, wam wierny. Inni odno­szą do pisałem na krotce, jakby rzekł: Sądzę, że krótko pisałem. Napominając i świadcząc. Napominając iżby­ście wiary Chrystusowej i przykazania cnót, które w tym liście przepisałem stale się trzymali uczynkach wypełmali, świadczę bowiem, że ta wiara i religia której się trzymacie i przy której stoicie, prawdziwym jest zakonem który przynosi chwałę niebieską i otwiera wstęp do życia błogosławionego. W której stoicie. Stale trwacie.)

¹³Pozdrawia was kościół, który jest w Babilonie, spółwybrany, i Marek, syn mój. (Pozdrawia was kościół, który jest w Babilonie, współwybrany. Kościół Rzymski. Rzym nazywa Babilonem już dla podobieństwa wspaniałości i wielkości Państwa, już dla grzechów, na które się owczesm poganie wylewali.— Współwybrany. Razem z wami wybrany; uczęstnik waszego wybrania do wiary, łaski i zbawienia.— Marek. Ewange­lia. – Syn Mój. Nazywa tak dla tego, gdyż mu przeka­zał swoję wiarę, naukę i ducha.)

¹⁴Pozdrówcie jeden drugiego w pocałowaniu świętym. Łaska wam wszytkim, którzyście w Chrystusie Jezusie. Amen. (Pozdrówcie jeden drugiego w pocałowaniu świętem. Wzajemnie się pozdrówcie, z przyjętego zwyczaju, poca­łowaniem świętem, wstydliwem, chrześciańskiem, które jest wskazówką miłości.—-Łaska wam wszystkim. W Grec. zamiast łaska jest pokój. Pokój zaś u żydów oznacza łaskę i wszelkie dobro.— Którzyście w Jezusie Chrystusie. Którzy przez wiarę, nadzieję i miłość należycie do Chrystusa.

Koniec listu pierwszego Św. Piotra Apostoła

BIBLIA ŁACIŃSKO -POLSKA CZYLI PISMO ŚWIĘTE STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU PODŁUG TEKSTU ŁACIŃSKIEGO WULGATY I PRZEKŁADU POLSKIEGO X. JAKÓBA WUJKA T. J. Z KOMENTARZEM MENOCHIUSZA T. J. Tom IV, Wilno. 1907r.