Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich. Jednak nie Moja wola, lecz Twoja niech się stanie.
W życiu towarzyskim zapominamy często że jesteśmy katolikami, a co gorsza uważamy to za rzecz zupełnie naturalną. Obowiązki światowe i zawodowe zmuszają nas niejednokrotnie do utrzymywania stosunków z ludźmi, wobec których nie chcemy i nie możemy być sobą. Ale i w doborze ściśle prywatnego koła znajomych kierujemy się tylko względami praktycznymi, modą lub konwenansem, a wszelkie skrupuły w tej dziedzinie wydają się nam przestarzałym i przesądami.
I w rzeczy samej, nadzieja często podlega z powodu zepsutej natury naszej i własnej miłości, temu wyżej wymienionemu błędowi; jeśli zbyt wielką i główną
przypisujemy wagę do osobistej nagrody za czyny nasze, zapominając o wyższej i czystszej intencji przypodobania się Panu Bogu.
…to fiat święte w głębi serca naszego tak miłe jest Panu Bogu i tak dla duszy naszej pożyteczne, że Pan Bóg gotów jest dać nam nagrodę za wolę przyjęcia cierpień taką, jakąby był dał za cierpienia doznane rzeczywiście.
Wśród tych wszystkich cierpień fizycznych i duchowych, troska i staranie o wszystkie Kościoły na jego spoczywała głowie. Pisał, nauczał, krzepił, pocieszał, zachęcał i zapał budził
Zaćmienie nieomylnego dogmatu „Poza Kościołem nie ma zbawienia” jest znakiem rozpoznawczym jego pontyfikatu. Niestety nie jest to oznaka wielkości, ale upadek w duchu epoki.”
Bóg wszczepił miłość swoją w serca nasze w tym celu, abyśmy Mu tej miłości dawali dowody. W przeciwnym razie, ta miłość nasza ku Niemu byłaby czczym wyrazem, bierna, bezbarwna, jednem słowem — wprost sprzeciwiająca się wyraźnej woli Bożej
Bóg kocha stworzenia, które są dziełem Rąk Jego, a szczególnie nas, stworzonych na Jego obraz i podobieństwo. Lecz nie może nas kochać dla nas samych, ale o tyle tylko o ile Siebie w nas odnajduje
Jeżeli jedynem i gorącem pragnieniem Pana Jezusa, jest rozpalić serce moje tą Bożą miłością, czyż podobna, abym ja miał pragnąć czego innego?…
Jest wiele dusz, które pragną być doskonałemi, ale przytem dziwnie są na to obojętnemi, żeby raczej dostać się do nieba i z Bogiem się połączyć, niż dalej żyć tu na ziemi. Szczęśliwość wieczna jest zbyt wielkiem dobrem, a Pan Jezus zbyt wiele ucierpiał, chcąc nam ją wysłużyć, by nie miał osobną karą dotknąć tych dusz, które tak mało jej pragnęły za życia
Ci, którzy nie wierzą wolą i sercem, lecz samym tylko rozumem, jak to czynią grzesznicy, którzy aż nadto dobrze znają i uznają prawdy wiary, ale żyć wedle przykazań Bożych nie chcą, mają bardzo słabą wiarę.
pamiętać należy, że nie każdą drogą przychodzi Pan Bóg do człowieka i nie każdą przychodzącego przyjmuje. Bardzo więc uważaj bracie drogi, jakie są drogi, któremi do Pana Boga idziesz i jaką Panu Bogu do ciebie przyjść mającemu w sobie gotujesz: „Bo jest droga, którasię zda człowiekowi sprawiedliwa, ale koniec jej prowadzi do zguby“
Kto postanawia żyć szczerze Ewangelią, bronić prawdy, czynić dobrze, nie może uniknąć sprzeciwu tego świata, który przeciwstawia się Chrystusowi.
Gdy dobro i złe, cnota i występek, nagroda i kara, zbawienie i potępienie i teraz w istocie są tem samem, czem mi się okażą na sądzie ostatecznym? Zostawiam to bez odpowiedzi, albo raczej odpowiedź jest zbyt widoczna.
Opamiętaj się człowieku niemądry
W Bogu odnajdziesz nadzieję
Bóg cię wyzwoli i pokona szatańskie plemię
i wiedz też że Boga nie ma wśród tych
co prowadzić cię mieli
oni z cesarzem w przymierzu stanęli.
Kościół fałszywie pragnie przystosować się do świata, zamiast wzywać go do nawrócenia w posłuszeństwie prawu Bożemu wypisanemu w każdym ludzkim sercu i objawionym w pełni w odkupieńczym, wcieleniu Boga Syna.
