Krótka analiza nadużyć seksualnych w dzisiejszym kościele – nie katolickim i nie świętym!

Poniższy raport jest przeglądem niepełnym – próbującym tylko zwrócić uwagę na skalę problemu molestowania dzieci i dorosłych przez duchownych podających sią za katolickich. O ile wielu obrońców, często być może z dobrą wolą,  argumentuje że jest to „tylko” mały procent, to taką skalę można sobie stosować w odniesieniu do każdego innego kościoła czy grupy społecznej – bagatelizowanie i umniejszanie zbrodni w ten sposób my uznajemy jako rozmywanie problemu. A problem ma podłoże o wiele poważniejsze i prawie nikt nie jest w stanie mu zaradzić.

Począwszy od tych „dobrych” kapłanów którzy milczą, przymykają oko bezsilnie, po ignorancję reszty która chyba tylko oficjalnie uznaje to za zło.

Którzy z nich są pasterzami słuchającymi Chrystusa?

Rak się rozprzestrzenia bo modernistyczny, posoborowy kościół nie jest Kościołem Chrystusowym. Gdyby w nim słuchano głosu Chrystusa i sumienia, a nie siebie samego i ludzkich „strategii”, gdyby tam ktokolwiek był posłuszny Bogu w pierwszym rzędzie, zamiast hierarchii, ze wszelkimi sygnałami i „przypadkami” rozprawiano by się natychmiastowo. Niepojęte jest inne podejście do tego grzechu.

 

W tekście przedstawiamy wybrane przykłady – skupiając się na udowodnionych zbrodniach i ukaranych duchownych. Nie we wszystkich krajach monitorowane są doniesienia. Ale mimo tego przedstawiony „raport”  to tylko niewielka część wiedzy dostępna w zasobach internetowych. Całościowe pokazanie przekroju zbrodni trwałoby tygodnie jeśli nie miesiące. Kto ma uszy ten usłyszy. Drastyczne szczegóły spraw nie są przez nas podawane. Są dostępne w podawanych źródłach. Każdemu powinno wystarczyć że pedofilia czy molestowanie seksualne to grzechy wołające o pomstę do Nieba. Ponieważ przegląd spraw wg krajów występowania wydaje się najprostszym dla takiego, w gruncie rzeczy krótkiego zreferowania, dlatego przedstawiamy je w ten sposób. 

Warte odniesienia się, są realia polskie, dlatego zasługują na osobne skomentowanie na początku:

Czym jest prawda ? – większość zna to pytanie Piłata, chociaż zostało wypowiedziane tysiące lat temu. Niestety jest dalej zadawane.

Piłat dokonał, można by powiedzieć, mordu sądowego na Niewinnym, ponieważ nie wiedział czym jest prawda. Dla niego była czymś nieokewślonym, zależnym od wielu czynników. Dzisiaj spotykamy się z tym samym problemem – tak wielu uzależnia prawdę od poglądów politycznych, wiary czy też uwarunkowań społecznych w jakich aktualnie się znajdujemy. Staliśmy się piłatami wydającymi wyroki skazujące lub uniewinniające – nie zgodnie z prawdą, czy elementarną sprawiedliwością, ale w zależności od naszych poglądów, a nawet co jest jeszcze bardziej przerażając,e na podstawie opinii innych – a mówiąc konkretniej – mediów, internetu, czy też telewizji. Polacy dali się do tego stopnia otumanić że są wzorcowym przykładem orwellowskiego społeczeństwa bezmyślnie przyjmującego to, co mu przekazuje aktualna władza – oczywiście medialna, a nie polityczna. Politycy się zmieniają a trend komunistyczny nie – opanował znakomitą większość mediów i dyktuje co i jak mamy myśleć i jak postępować.

System zakazuje nam samodzielnie myśleć i nie możemy odnaleźć odpowiedzi na pytanie czym jest prawda.  Dlatego że najpierw powinno się odpowiedzieć – w co tak naprawdę wierzysz – czy w Boga, czy może jakiegoś kapłana, a może we własne ja ?

Taki przykład z dzisiejszych czasów. Od zakończenia wojny każdy wie, że mordowali  nas komuniści, Niemcy i najbardziej bestialsko Ukraińcy. To jest obiektywna prawda, ale ze względu na sytuację polityczną uznano, że to jest częściowo  kłamstwo i Ukraińcy nas nie mordowali. A więc skazuje się niewinne osoby za mówienie o ludobójstwie Wołynia w imię jakichś tam ideologii.

Prawda  jest tylko jedna, nie ma odcienia ani prawicowego ani lewicowego – jest po prostu prawdą, którą możemy odnaleźć tylko w Bogu i przez Boga.

Podejmujemy temat trudny w Polsce ale tylko dlatego trudny ponieważ daliśmy się zaszufladkować. Z jednej strony antypolscy lewacy, którzy za główny cel mają zniszczyć wszystko, co Polskie, a jedyne czego bardziej nienawidzą od Polski to Kościół – obojętnie czy prawdziwy czy dzisiejszy fałszywy, modernistyczny. Z drugiej strony obrońcy wartości  – tylko oni sami też nie wiedzą jakich. Lewak coś napisze czy powie – ten z prawej musi to odrzucić. I w odwrotną stronę też to działa, a niestety ta nienawiść wzrasta. Trudno w takich warunkach przekazać prawdę – obojętnie jaka by ona była. Lewica wyciąga grzechy duchowieństwa, a prawica mówi, że to wina homoseksualizmu – czego znowu lewica nie może znieść. I tak się wszyscy dobrze bawią. Tylko prawda dalej jest zakryta.

Naszym celem jest tylko wykazanie skali problemu, a tym samym udowodnienie niedowiarkom, że nie mogą wspierać w żaden sposób synagogi szatana – to znaczy obecnego kościoła modernistycznego .

Znakiem rozpoznawczym szatana jest rozwiązłość obyczajów i skłonność do największych okropności seksualnych – I to jest taki fundament założycielski obecnego modernistycznego kościoła. Tylko ślepiec tego nie zauważa, ale nasz Pan Jezus Chrystus  mówił  twoja wiara cię uzdrowiła.  Więc wiadomo że żeby przejrzeć trzeba wierzyć w prawdziwego Jedynego Boga Żywego, a nie własne obrazy wymyślone przez nas samych i nie mające nic wspólnego z prawdą.  

Interesuje nas spojrzenie całość.  Może to pozwoli komuś zobaczyć to, co nie jest zakryte. Polskę przedstawiamy krótko – jeden raport, który przedstawia, tak jak podobne z całego świata, jedynie wierzchołek góry lodowej.

https://episkopat.pl/opracowanie-dot-zgloszen-przypadkow-wykorzystania-seksualnego-maloletnich/

Czas się obudzić i przestać wspierać zło a zacząć budować prawdziwy Kościół w swojej duszy, na skale swojej wiary.

Arkadiusz Niewolski

 

 

AUSTRIA

Dwa skandale zmusiły Watykan do odwołania dwóch wysokich rangą duchownych –  wiedeńskiego arcybiskupa Hansa Hermanna Groera w 1995 roku i biskupa Sankt-Poelten, Kurta Krenna w 2004 roku. W austriackim seminarium w Sankt Poelten zdjęcia seminarzystów i księży całujących się i podejmujących zachowania homoseksualne znaleźli prokuratorzy cywilni. Odkryli także tysiące zdjęć i liczne filmy przedstawiające akty pedofilii i bestialstwa. ks. Wolfgang Rothe prorektor seminarium w Sankt Poelten,i rektor seminarium ks. Ulrich Kuechl zostali oskarżeni o kontakty homoseksualne z seminarzystami. (źródło, źródlo)

Kardynał Hans H. Groër, OSB – Afera Groera stała się publicznie znana w 1995 roku, kiedy byli uczniowie elitarnej katolickiej szkoły oskarżyli go o wykorzystywanie seksualne.  Po oburzeniu Groera przeniesiony i został przeorem klasztoru. Nigdy nie został ukarany i wydał jedynie niejasne przeprosiny w 1998 r., zanim wycofał się do klasztoru, w którym mieszkał aż do śmierci w 2003 r. Niektórym z jego ofiar zaoferowano „ciche pieniądze” z kościoła. Michael Tfirst, jedna z ofiar Groera, twierdzi, że od lat 70. donosił o nadużyciach wysokim urzędnikom kościelnym. Mówi, że kościół zapłacił mu 3300 funtów w 2004 roku na podstawie umowy, która zobowiązała go do milczenia.

Nie było formalnej odpowiedzi kościoła na zarzuty, ale niektórzy duchowni oraz świeccy katolicy wezwali do przeprowadzenia dochodzenia; inni wzywali do rezygnacji Groëra. 14 września, w dziewiątą rocznicę Groëra jako arcybiskupa Wiednia, Jan Paweł ogłosił, że przyjął rezygnację Groëra. Wysłał trzystronicowy list do biskupów austriackich, w którym ostro skrytykował „gwałtowne ataki na honor” Groëra i i stwierdził, że Chrystusowi też stanął w obliczu  „niesprawiedliwych oskarżeń ”. Kilka tygodni później Groër został ustanowiony przeorem klasztoru benedyktynów w Maria Roggendorf w Austrii.  W styczniu 1998 r., kiedy pojawiły się nowe zarzuty o wykroczenia homoseksualne ze studentami i dorosłymi, austriackie media katolickie doniosły, że Groër opuszcza stanowisko przeora klasztoru.  2 marca czterech z sześciu biskupów kierujących austriackimi diecezjami oświadczyło, że „doszli do moralnej pewności”, że oskarżenia o nadużycia seksualne wobec Groëra były „zasadniczo trafne” i poprosili kardynała o publiczne wyjaśnienia. Przez dziesięciolecia molestował około 2000 chłopców.. Ani Groër, ani Watykan nie skomentowali sprawy. Raport biskupów nigdy nie został upubliczniony. 8 kwietnia, austriaccy biskupi wydali oświadczenie, w którym apelowali do Jana Pawła II „o szybkie zakończenie ciężaru sprawy Groëra”. Papież był „jedyną osobą odpowiedzialną”, stwierdzili biskupi. W dniach 19-21 czerwca Jan Paweł złożył wizytę duszpasterską w Austrii. Nie odniósł się publicznie do Groëra. Tekst jego prywatnego spotkania z austriackimi biskupami został ujawniony później; czytamy w nim: „Jak każdy dom, który ma specjalne pokoje, które nie są otwarte dla wszystkich gości”, Kościół potrzebuje „pokoi do dyskusji za zamkniętymi drzwiami”.  zrezygnował ze wszystkich obowiązków. Pozostał emerytowanym kardynałem i arcybiskupem wiednieńskim   Zmarł w 2003r. W telegramie kondolencyjnym do archidiecezji wiedeńskiej Jan Paweł II powiedział, że Groër służył „z wielką miłością dla Chrystusa i jego Kościoła” i modlił się, aby otrzymał „wieczną nagrodę, którą sam Pan obiecał swoim wiernym sługom.”

BELGIA

W 2010 roku biskup Brugii Roger Vangheluwe złożył rezygnację po przyznaniu się do wykorzystywania seksualnego dwóch siostrzeńców. Nie ścigany z powodu przedawnienia. Aktualne miejsce pobytu nieznane. Jest merytowanym biskupem Brugii

Jak podaje raport przedstawionego prasie przez biskupa Guy Harpigny z Tournai i biskupa Johana Jozefa Bonny z Anvers z Międzydiecezjalnego Komitetu Ochrony Dzieci i Młodzieży, w Belgii w ciągu trzech lat (2012-2015) zgłoszono 1046 przypadków pedofilii. Z tej liczby 418 ofiar oskarżyło księży lub zakonników o wykorzystywanie seksualne. Dodatkowe 628 spraw zostało uregulowanych z ofiarami, ponieważ przestępstwa zostały popełnione ponad 30 lat temu i upłynął termin przedawnienia. Oskarżenia te były przedstawiane w licznych biurach przesłuchań, które biskupi belgijscy ustanowili w tym celu. Kościół wydał ponad 4 mln euro na odszkodowania dla ofiar. ( L’Osservatore Romano , 24.02.2016, s. 7, depesza AFP , 22.02.2016 )

FRANCJA

Biskup Jean-Michel di Falco Léandri
Biskup pomocniczy Paryża 1997-2003; biskup pomocniczy Gap 2003; biskup Gap 2003-2017. Nowości w 2002 z 2001 roku skarga karna przeciwko di Falco. Mężczyzna powiedział, że miał 12 lat w 1972 roku, kiedy zaczęły się rzekome napaści seksualne ze strony di Falco. Sprawa została umorzona w 2002 r. z powodu recepty, a di Falco awansował na biskupa Gap w 2003 r. W 2016 r. ten sam skarżący wniósł pozew cywilny, pozywając di Falco o odszkodowanie. Był wspierany przez drugą rzekomą ofiarę di Falco. Di Falco ustąpił ze stanowiska biskupa Gap w 2017 roku, mając standardowy wiek emerytalny 75 lat. Sąd orzekł na jego korzyść w marcu 2018 r., mówiąc, że upłynął termin składania wniosków. Ofiara kazała zapłacić biskupowi opłaty prawne. Di Falco zaprzecza jakimkolwiek wykroczeniom. Pozostaje  emerytowanym biskupem Gap .

Arcybiskup Luigi Ventura 
Włoch. Wstąpił do watykańskiego korpusu dyplomatycznego 1978, pracując w Brazylii, Boliwii i Wielkiej Brytanii. Mianowany nuncjuszem papieskim 1995, następnie pełnił posługę w: Wybrzeżu Kości Słoniowej, Burkina Faso i Nigrze, ; Chile; Kanadzie,  i Francji . W różnych krajach zgłaszano jego homoseksualne napaści. Zgłosiło się kilkanaście ofiar, w tym jedna  w czasie domniemanego nadużycia była 18-letnim seminarzystą. Watykan ogłosił przyjęcie rezygnacji Ventury przez papieża w grudniu/2019, tydzień po tym jak Ventura osiągnął standardowy wiek emerytalny 75 lat. W gerudniu 2020 r. skazany za molestowanie pięciu mężczyzn. Otrzymał karę ośmiu miesięcy więzienia w zawieszeniu i nakaz zapłaty „13 000 euro (15 800 dolarów) czterem mężczyznom i 9 000 euro (10 900 dolarów) kosztów prawnych.” (źródło, źródło , źródło)

 

WŁOCHY

W Instytucie Próvolo znaleziono sieć księży pedofilów. W 2009 roku grupa 64 byłych studentów Próvolo połączyła siły, aby ujawnić opinii publicznej, że księża wykorzystywali ich seksualnie. Ofiary apelowały do ​​Rzymu, wcześniej przez trzy lata bezskutecznie próbowały przekonać biskupa Werony do reakcji. Czternaście z tych ofiar napisało zeznania pod przysięgą i nagrało zeznania na wideo, przedstawiając szczegóły nadużyć, których doświadczyli. Wymienili 27 księży i ​​braci zakonnych. Na tej liście znalazł się ks. Nicola Corradi.

Przypadek Nicola Corradi, włoskiego księdza z Towarzystwa Maryi, jest przykładem trwającego tuszowania spraw księży pedofilów przez przełożonych zakonnych, biskupów i papieża. Towarzystwo Maryi zajmuje się opieką i wychowaniem dzieci głuchoniemych w systemie internatów,  miało być szlachetnym dziełem charytatywnym. W rzeczywistości w Instytucie Próvolo prowadzonym przez Towarzystwo znaleziono sieć księży pedofilów. Szkoła posiada „małą kapliczkę z wizerunkiem Matki Boskiej i krzesłami, w których dzieci spowiadały się i przyjmowały komunię. To tam miały miejsce niektóre z tych aktów” – powiedział były główny prokurator Fabrizio Sidoti The Associated Press o historiach, które usłyszał od  ofiar po wybuchu skandalu.

Corbacho został skazany za 16 zarzutów kryminalnych , z których większość dotyczyła napaści na tle seksualnym. Współoskarżeni Corbacho, ks. Nicola Corradi SM , założyciel szkoły i wieloletni dyrektor duchowy, oraz Armando Ramón Gómez Bravo, ogrodnik szkoły, również zostali skazani na odpowiednio 42 i 18 lat. Sąd uznał mężczyzn winnymi 28 przestępstw , które miały miejsce w latach 2005-2016, od napaści na tle seksualnym po tortury. Ich dziesięć ofiar, zarówno chłopców, jak i dziewczynki, miało od 7 do 17 lat.

Carragi został skazany na 42 lata więzienia za wykorzystywanie seksualne popełnione w Instituto Provolo de La Carrodilla a wspóloskarżeni ks. Horacio Corbacho i ogrodniki instytutu Armando Gómezem odpowiednio na 45 i 18 lart .  Sąd uznał mężczyzn winnymi 28 przestępstw , które miały miejsce w latach 2005-2016, od napaści na tle seksualnym po tortury. Ich dziesięć ofiar, zarówno chłopców, jak i dziewczynki, miało od 7 do 17 lat.

Ks. Corradi dopuszczał się zbrodni na dzieciach również w Mendozie w Argentynie gdzie uciekł wraz z innymi księżmi przed wymiarem sprawiedliwości. Był oskarżony o nadużycia, w latach 1955-1984, w Instytucie Próvolo w Weronie (Włochy), dla dzieci i młodzieży głuchej. Do władz kościelnych zgłaszano zarzuty dotyczące około 130 księży, część z nich została przeniesiona do Argentyny, szczególnie do La Platy i Mendozy. W Argentynie również zidentyfikowano ponad 60 ofiar i postawiono zarzuty wykorzystywania seksualnego wobec Corradiego i Corpacho w latach 2007-2009, kiedy kardynał Jorge Bergoglio był arcybiskupem Buenos Aires.. (źródło)

Jedna z ofiar Carradiego Gianni Bisolli w  pisemnym dokumencie z 2009 r. wymienił 16 osób przez które był wykorzystywany przez lata. Jego świadectwo dotyczyło również Giuseppe Carraro, biskupa Werony w latach 1958 i 1977 który wtedy był rozważany do beatyfikacji. „Opuściłem egzaminy w zeszłym roku, ponieważ zabrali mnie do kwatery biskupa, który kochał dzieci w wieku przedszkolnym. Zdarzyło się to pięć razy.(…) Potem sfałszowali moje akta, aby unieważnić moje oskarżenia”. Śledztwo diecezjalne oczyściło Carraro ze wszystkich zarzutów, mimo że nigdy nie przesłuchano domniemanych ofiar. .Biskup Carraro zmarł w 1980 r. W 2015 r. został ogłoszony błogosławionym przez Franciszka.  (Źródło) , 4 grudnia 2016)

Zmarł w 2021 roku w wieku 83 lat. Znajdował się w areszcie domowym ze względu na wiek i zaawansowaną chorobę. (źródło)

Inna znana sprawa to ks. Mauro Inzoli, kapłan diecezji Crema we Włoszech. Był jedną z czołowych postaci Communione e Liberazione (CL), który jest ważnym ruchem konserwatywnym dla młodzieży włoskiej. Był również rektorem Instytutu Języka Szekspirowskiego, prezesem Banku Żywności ( Banco Alimentare ), proboszczem kościoła Świętej Trójcy w Cremie i liderem lokalnego Bractwa Programu CL.

Inzoli – określony przez sędziego sądu jako „bardzo znany i charyzmatyczny” – nadużył autorytetu, jaki towarzyszył jego stanowisku i wykorzystał jego częste kontakty z młodzieżą, aby skłonić dużą ich liczbę do kontaktów seksualnych z nim. Jego ofiary były tak liczne, a jego skłonności tak znane wśród młodych ludzi, że zaloty Inzoli wobec nieletnich chłopców stały się motywem do żartów wśród młodzieży. .. Posunął się nawet do tego, że nauczał dzieci, że kontakty seksualne z nim są uzasadnione przez Pismo Święte i ich wiarę. Kiedy jego sprawa dotarła do CDF, został uznany za winnego. A w 2012 roku Inzoli został usunięty. W 2012 roku Mauro Inzoli został zwolniony. ( źródło, 3 stycznia 2017 r.) Opiarte na informacjach przedstawionych w raporcie Emilio Carnevali pt ., 13 maja 2006, s. 11-14.

Lista z 2008 roku zawierająca wyłącznie skazanych księży pedofilów we Włoszech (Źródło) :

 

– 2000 –

 

• 10 stycznia – ks. Giorgio Mazzoccatto został skazany na 6 lat i 6 miesięcy więzienia za przemoc seksualną wobec nieletnich. Do zbrodni doszło w połowie lat 90-tych, gdy ks. Mazzoccatto był proboszczem w Arpinova, niedaleko Foggii. Aresztowano go w 1998 r. wkrótce po tym, jak został proboszczem parafii Casteluccio dei Sauri, również w prowincji Foggia, gdzie ks. Mazzoccatto, po odbyciu kary więzienia nadal mieszka.
• 17 stycznia – Kolejny ksiądz, w wieku 62 lat, mieszkający w prowincji Ferrara, został skazany na rok i 9 miesięcy więzienia. Ksiądz, którego nazwiska nie ujawnił nawet sąd cywilny, został uznany za winnego molestowania seksualnego dwójki dzieci w wieku 9 lat, które uczęszczały na zajęcia z katechizmu
• 23 stycznia – Ks. Giuseppe Rassello, lat 49, powrócił jako proboszcz do kościoła Santa Maria della Sanitá w Neapolu. Został skazany w 1991 r. na odbycie kary 3 lat i 3 miesięcy więzienia po uznaniu go za winnego wykorzystania seksualnego wobec 14-latka. Wyrok został potwierdzony w 1996 roku, po apelacji. Ksiądz został przyjęty z powrotem w swojej dawnej parafii w ceremonii powitalnej, której przewodniczył kardynał Michele Giordano.
• 1 lutego – ks. Marco Gamba, proboszcz kościoła San Michele w prowincji Turyn, został uznany winnym nadużyć seksualnych wobec nieletnich ministrantów i skazany na 4 i pół roku więzienia. Policyjne śledztwo ujawniło również, że ksiądz posiadał około 4000 zdjęć pornograficznych o charakterze pedofilskim pobranych z Internetu, wraz ze zdjęciami chłopców w wieku 11 i 12 lat, którzy byli członkami parafii.
• 20 maja – ks. Giorgio Govoni, lat 59, proboszcz kościoła Staggia di San Prospero w prowincji Modena, został oskarżony o przynależność do grupy pedofilów, którzy dopuszczali się aktów przemocy seksualnej i krzywdy z nieletnimi, w tym uczestniczyli w obrzędach satanistycznych na cmentarzu Massa Finalese. Po tym jak dochodzenie prawne ujawniło zeznania około 300 świadków i 5.000 stron raportów w 57 sesjach, sąd wydał 14 wyroków skazujących przestępców na kary od 2 do 19 lat więzienia. Społeczni promotorzy domagali się 14-letniego wyroku dla ks. Govoniego, ale śmierć kapłana wstrzymała postępowanie. Wśród obrońców ks. Giorgio Goviniego był biskup Benito Cocchi z Modeny.
• Listopad – Ksiądz z Mediolanu (nazwisko nieujawnione) został uznany za winnego przemocy seksualnej wobec dzieci w swojej wspólnocie parafialnej i skazany na 4 lata i 2 miesiące więzienia. Podczas policyjnego śledztwa wyszło na jaw, że dzieci były zastraszane i nakłaniane do milczenia przez członka wspólnoty, który wiedział, że ten sam ksiądz na początku lat 70. molestował 7-letnią dziewczynkę.

 

– 2001 –

 

• 29 stycznia – ks. Pino Carpi został skazany przez sąd w Chiavari na zapłacenie 24 tys. dolarów za molestowanie 14-letniej dziewczynki, gdy był proboszczem kościoła Santa Margherita Ligure. Z powodu błędu prawnego nie odbył kary więzienia, mimo że został uznany za winnego. Po tym wydarzeniu został mianowany proboszczem kościoła Santa Maria di Nazareth w Genui.
• 26 czerwca – ks. Renato Mariani, proboszcz kościoła San Giuliano w Mediolanie, został uznany za winnego przemocy seksualnej wobec nieletnich i skazany na 4 lata więzienia. Po uwolnieniu podjął ponownie obowiązki duszpasterskie w kościele Garbagnate w Mediolanie.

 

– 2002-

 

• 14 września – W Meksyku aresztowano ks. Gaudencio Hidalgo, który w latach 1999 i 2000 był proboszczem w kościele San Castrese w Neapolu. Wykorzystywał kilkoro dzieci, „niektóre z nich w orgiach” (Adista, 15 lutego 2003, s. 10-11). Po tym jak włoski sędzia wymierzył mu karę więzienia, uciekł z kraju do Meksyku, swojej ojczyzny. To Interpol dokonał jego ekstradycji, aby mógł spłacić dług, jaki miał wobec włoskiego wymiaru sprawiedliwości.
• 30 grudnia – Proboszcz prowincji Mediolan (nie ujawniono nazwiska), lat 37, został aresztowany za przestępstwo rozpowszechniania pornograficznych materiałów pedofilskich.

 

– 2003-

 

• 6 maja – ks. D.B. (nazwisko ukryte), lat 56, proboszcz kościoła w Genui, został aresztowany wraz z czterema innymi pedofilami, którzy zwabiali chłopców w wieku od 11 do 17 lat do aktów seksualnych, oferując im drogie prezenty i wycieczki zagraniczne. Policja donosi: „W ciągu nieco ponad 6 miesięcy zaobserwowaliśmy dziesiątki i dziesiątki takich incydentów. Grupa żerowała głównie na chłopcach z biednych rodzin. Za usługi seksualne płacili chłopcom od 45 do 150 dolarów. Niektórzy z nich przyzwyczajali się do prostytucji, inni po prostu zadawali się z księdzem i jego wspólnikami. Często to ksiądz pokrywał wydatki związane z wabieniem chłopców”.
• 27 maja – Mnich (nie ujawniono nazwiska) należący do instytutu zakonnego w Mediolanie został uznany za winnego molestowania seksualnego i wyrządzenia krzywdy pięciorgu dzieciom ze szkoły podstawowej. Został skazany na 4 lata i 8 miesięcy więzienia.
• 25 lipca – ks. Bruno Tancredi  lat 59, proboszcz kościoła Monticelli w prowincji Terrano, został uznany za winnego przemocy seksualnej i krzywdzenia dwóch nieletnich w wieku 14 i 16 lat, z których jeden był upośledzony. Został skazany na 6 lat więzienia. Pozostaje księdzem, ale nie powierzono mu nowych obowiązków duszpasterskich.
• 17 września – ks. Paolo Turturro został oskarżony o wykorzystywanie seksualne dwóch 10-letnich chłopców.Był on proboszczem kościoła Santa Lucia w Palermo na Sycylii. Jego sprawa była jeszcze w toku, gdy opublikowano raport Adisty.
• 1 października – ks. Luciano Micchelotti został skazany (bez ujawnienia kary) za posiadanie pornograficznych materiałów pedofilskich. Ksiądz był proboszczem kościoła Vicoforte w prowincji Cuneo.
• Listopad – Na Sardynii aresztowano proboszcza kościoła w Oristano (nazwisko ukryte) pod zarzutem pedofilii. Rzekomo wykorzystywał w swojej parafii nieletnią dziewczynkę.

 

– 2004 –

 

• Styczeń – Ksiądz (nazwisko ukryte) z parafii Romiti di Forli został skazany na 2 lata więzienia po tym, jak przyznał się do winy pedofilii.
• 2 lutego – ks. Roberto Volaterra, proboszcz kościoła Castagnole Piemonti w prowincji Turyn, otrzymał karę 1 roku i 8 miesięcy więzienia oraz został skazany na zapłacenie 71 tys. dolarów za przemoc seksualną wobec 13-letniej dziewczynki. Próbując zapobiec jego aresztowaniu, parafianie bronili księdza siłą fizyczną. Oskarżony przyznał się jednak do winy, uznając prawdziwość oskarżeń. Po uwolnieniu Volaterra został mianowany kapelanem kościoła św. Andrzeja w Savigliano w prowincji Cuneo.
• 25 lutego – ks. Paolo Pellegrini, 52 lata, proboszcz kościoła San Gioacchino di Colleferro w prowincji Rzym, został aresztowany za przemoc seksualną wobec nieletniej. W trakcie policyjnego śledztwa odkryto niemoralne filmy i zdjęcia kompromitujące księdza. Sześć lat wcześniej został on oskarżony o rozbieranie się przed młodą kobietą. 11 czerwca ks. Pellegrini został skazany na 6 lat więzienia i nakazano mu zapłacić 95 tys. dolarów zarówno za przemoc seksualną, jak i podżeganie nieletniej do zażywania narkotyków.
• 3 marca – ks. Giancarlo Locatelli, lat 44, został objęty nadzorem policyjnym za posiadanie kolekcji materiałów pornograficznych o charakterze pedofilskim. Ksiądz jest sekretarzem Instytutu San Nichola w Bari i pracuje w parafii San Nichola.
• 20 kwietnia – ks. Pietro Sabatini  został skazany na zapłacenie 7 250 dolarów za zakup przez internet materiałów pornograficznych o charakterze pedofilskim. Ks. Sabatini jest rektorem diecezjalnego seminarium w Lanusei w prowincji Nuoro.
• 1 lipca – ks. Felice Cini został uznany za winnego wykorzystania seksualnego kilku chłopców w małej parafii Arcille, w Campagnatico, w prowincji Grossetto, i skazany na 2 lata i 6 miesięcy więzienia.
• 7 lipca – ks. Bruno Puelo 7został uznany za winnego nadużyć seksualnych wobec siedmiu chłopców w szkole seminaryjnej w Agrigento i otrzymał karę 2 lat i 7 miesięcy więzienia. Jedna z ofiar, Marco Marchese, oświadczył, że przemoc seksualna wobec niego rozpoczęła się w wieku 12 lat; po czterech latach ciągłego wykorzystywania seksualnego powiedział o tym ks. Silvano Castronovo i ks. Gaetano Montana, odpowiednio wicerektorowi i rektorowi szkoły. Obaj poradzili mu, aby się uspokoił i nie mówił nic o nadużyciach. Następnie udał się do biskupa Agrigento, Carmelo Ferraro, który również nie podjął żadnych działań. Tymczasem ks. Puelo nadal wykorzystywał innych chłopców. Po tym jak ofiara znalazła prawnika, diecezja zaproponowała mu 36 000 dolarów na ugodę pozasądową. Odmówił i złożył pozew przeciwko księdzu, który został ostatecznie potępiony przez sąd cywilny.
• 14 lipca – ks. Domenico Marcanti , lat 48, został uznany za winnego pedofilii i skazany na 3 lata więzienia. Zajmował stanowisko w szkole dla chłopców, Instytucie Ks. Orione w Alessandrii.
• 15 października – ks. Gorgio Barbacini został skazany na 3 i pół roku więzienia za wykorzystywanie seksualne nieletniego pod jego opieką. Fakty wyszły na jaw w 2000 roku, kiedy ks. Barbacini był szefem programu „Migranci” w Savonna, sponsorowanego przez diecezję programu pomocy młodzieży. Po odbyciu kary w więzieniu został przeniesiony do innej diecezji. Nigdy nie było kościelnego procesu, który zbadałby jego przydatność.
• październik – ks. Roberto Mornat, ksiądz w Gavirate w prowincji Varese,  został uznany za winnego aktów pedofilii z 12 chłopcami i skazany na 3 lata i 4 miesiące więzienia, a także na zapłatę 442 tys. dolarów na rzecz ofiar. Wyrok został zmniejszony z powodu rzekomej częściowej choroby psychicznej oskarżonego.

 

– 2005 –

 

• 20 maja – ks. Mauro Stefanoni , lat 37, został aresztowany za przemoc seksualną wobec 14-letniego opóźnionego w rozwoju chłopca oraz za posiadanie pornograficznych materiałów pedofilskich. Proces był w toku, gdy opublikowano raport Adisty .
• czerwiec/lipiec – ks. Renato Giaccardi ,lat 42, kapłan z Monregale, wikariusz krajowy różnych instytucji diecezji Imperia i Albenga w prowincji Cuneo, został aresztowany i oskarżony o doprowadzenie nieletnich do prostytucji i wykorzystywanie ich. Około 30 nieletnich w wieku od 13 do 17 lat było rzekomo zaangażowanych w ten krąg. Ksiądz wynagradzał chłopców za ich usługi seksualne biletami do kina, lodami i słodyczami. Nagroda za przedstawienie księdzu nowego kolegi wynosiła 15 dolarów. Jego sprawa była jeszcze rozpatrywana, gdy ukazał się raport Adisty.
• 11 lipca – ks. Pierangelo Bertagna , 44 lata, proboszcz w opactwie Farneta w prowincji Arezzo, został aresztowany i przyznał się do winy w popełnieniu przemocy seksualnej wobec chłopców (nie ujawniono liczby) w swojej parafii.
• 15 listopada – Pozew przeciwko Archidiecezji Neapolu złożył adwokat młodzieży, która miała 14 lat, gdy doszło do domniemanych czynów pedofilskich. Archidiecezja jest oskarżona o odpowiedzialność za przemoc seksualną księdza (nazwiska nie ujawniono) z Dzielnicy Hiszpańskiej, który stanął przed sądem w 2002 roku. Podczas procesu oskarżony został uznany za niezdolnego psychicznie do zrozumienia tego, co zrobił. Adwokat ofiary oskarżył Archidiecezję o współudział w zbrodni, ponieważ można było jej zapobiec, gdyby Archidiecezja właściwie oceniła stan psychiczny księdza.

 

– 2006 –

 

• 5 kwietnia – 60-letni ks. Marco Agostini został aresztowany, a 17 osób złożyło przeciwko niemu pozew. Oskarżono go o nadużycia seksualne i krzywdy popełnione wobec 10 nieletnich z azylu, którym administrował. Do nadużyć dochodziło rzekomo od 1993 r., kiedy kapłan ze Zgromadzenia Oblatów św. Franciszka Salezego pracował w parafii Niepokalanej w Torvajanicy pod Rzymem jako dyrektor ośrodka Raggazi Nuovi [Młodzi Chłopcy]. W 1998 r., po pojawieniu się pierwszych zarzutów, został przeniesiony do Pomezii, gdzie został proboszczem kościoła San Benedetto. Wreszcie w 2002 roku został wysłany do Asyżu, aby kierować domem gościnnym Zgromadzenia. Podstawą dochodzenia sądowego były oskarżenia złożone w 2004 r. przez młodzież z Torvajanicy, a następnie około 20 zarzutów innych młodych ludzi. Według świadków, ofiary poszły porozmawiać z ówczesnym biskupem Albano, Agostino Vallinim (później uczynionym kardynałem przez Benedykta XVI), ale ten oświadczył, że oskarżenia to „tylko gadanie„. Rodzice i nauczyciele ofiar zażądali od sądu, by diecezja Ferrary, do której należał ksiądz, została wymieniona jako „odpowiedzialna cywilnie”, ale sędziowie odrzucili ten wniosek.

Sprawa ks. Marco Agostini ujawnił udział dwóch innych księży w zbrodniach pedofilskich – ks. Ennio di Giampasquale , były proboszcz parafii San Benedetto w Pomezii i ks. Germano Agostini ,byłego proboszcza San Benedetto w Pomezii i ks. Germano Agostiniego, proboszcza kościoła San Michele Arcangelo, również w Pomezii. W momencie publikacji raportu Adisty obaj księża przebywali w areszcie domowym.

• 3 maja – Ks. Donato Bono, 44, proboszcz kościoła Sternata w prowincji Lecce, przebywał w areszcie domowym za to, że znaleziono go uprawiającego obsceniczne czyny z nieletnim w jego samochodzie. Wykorzystał swoje wpływy, aby wywrzeć nacisk na rodziców i ofiarę, aby złagodzić zarzuty wobec niego. Dochodzenie policyjne ujawniło jednak, że około 12 innych chłopców również korzystało z „łask” księdza.

 

HOLANDIA

Pod koniec 2011 roku badanie wykazało, że kilkadziesiąt tysięcy nieletnich było molestowanych seksualnie w instytucjach holenderskiego Kościoła  w latach 1945-2010. Zidentyfikowano około 800 podejrzanych.

 Ks. Donald McGuire – Był spowiednikiem Matki Teresy i kierownikiem duchowym Sióstr Miłosierdzia. Prowadził rekolekcje na całym świecie. Był jednym z najbardziej znanych jezuitów i od końca lat 60. był księdzem pedofilem. Ale  pomimo wielokrotnych doniesień władzom kościelnym nic nie zostało zrobione. Według dokumentów, co najmniej trzy odrębne katolickie instytucje i 10 odrębnych urzędników kościelnych było świadomych wykroczeń McGuire’a . W końcu w 2003 r. wniesiono przeciwko niemu pozew cywilny za molestowanie dwóch nastoletnich chłopców w Loyola Academy pod Chicago w 1969 r. W 2006 roku McGuire został skazany za napaść seksualną,  na siedem lat więzienia.  Procesów sądowych było więcej wszyscy twierdzili, że McGuire od lat wykorzystywał seksualnie chłopców, a jego przełożeni i inne władze kościelne nie zwracali uwagi na obawy wyrażane przez rodziców. McGuire zmarł w więzieniu federalnym w 2017 roku, odsiadując 25-letni wyrok za molestowanie. (źródło, źródło)

 

IRLANDIA

Oskarżenia pod adresem instytucji katolickich w Irlandii zaczęły pojawiać się na początku lat dwutysięcznych i obejmowały kilkadziesiąt lat wcześniej. Liczbę nieletnich ofiar oszacowano na około 14 500. Kilku biskupów i księży oskarżonych o popełnienie lub ukrywanie nadużyć zostało ukaranych.

Pod koniec listopada 2009 ukazał się raport o pedofilii wśród duchowieństwa katolickiego w Irlandii. Został on nazwany Raportem Dublińskim lub Raportem Murphy’ego . Raport Dubliński , ponieważ odnosi się do śledztwa w sprawie księży pedofilów w samej archidiecezji dublińskiej. Obejmuje  okres od 1975 do 2004 roku. Komisja odpowiedzialna za śledztwo otrzymała informacje o 183 księżach-oprawcach, ale mogła zbadać tylko 46 z nich, pozostali wymknęli się spod kontroli w ten czy inny sposób.

Jeden ksiądz przyznał się do molestowania ponad 100 dzieci, inny do wykorzystywania seksualnego dzieci co dwa tygodnie przez okres 25 lat. Przeanalizowano skargi ponad 320 dzieci na tych 46 księży ( The Tablet , 5 grudnia 2009, s. 4). W raporcie stwierdzono, że władze kościelne popełniły nadużycia w postępowaniu z przesłanymi im zarzutami. 750-stronicowy dokument oskarżył czterech kolejnych arcybiskupów Dublina o ich współudział w tuszowaniu, w tym Desmonda Connela, później wyniesionego na kardynała przez Jana Pawła II.

Dane poniższe dotyczące Irlandii oparte są na raportach publikowanych przez renomowane źródła informacyjne w mediach, a także raportach z dochodzeń rządowych powszechnie znanych jako raport Fernsa, raport Ryana, raport Murphy’ego, raport Cloyne’a i raport HIA Inquiry. Lista przedstawia ponad 100 osób duchownych skazanych i/lub  przyznających się do winy za napaści seksualne i czyny pedofilskie. Nazwiska oskarżonych księży zwykle pojawiają się w irlandzkiej prasie tylko wtedy, gdy ksiądz został skazany w sądzie karnym. W innych krajach Europy nawet skazani za molestowanie dzieci cieszą się anonimowością- odmiennie niz w USA gdzie są publicznie dostępne. . W rzeczywistości w bazie danych dotyczącej Irlandii  jest prawie 4500 oskarżonych księży, chociaż tylko 500 zostało oskarżonych o popełnienie przestępstwa, nie mówiąc już o skazaniu. Według bazy danych.Bishop Accountability.org duchowni w niej  wymienieni stanowią niewielki procent – ​​około 6% – ogólnej liczby oskarżonych księży znanych Kościołowi irlandzkiemu.

Wszystkie przypadki osób skazanych można przeglądać TUTAJ – strona przedstawia szczegóły spraw, a także linki do informacji – w tym artykułów. Ostatnia aktualizacja 6 marca 2019 r.

 

NIEMCY

Biskup Heinrich Maria Janssen
Hildesheim, biskup 1957-1983. Przeszedł na emeryturę w wieku 76 lat. Zmarł w 1988.Oskarżony w 2015 o wykorzystywanie seksualne chłopca w latach 1958-1963.  Śledczy diecezjalni uznali oskarżenia za „prawdopodobne i przyznali ofierze 10 000 euro odszkodowania. W październiku 2018 roku 70-letni mężczyzna zarzucił nadużycie przez Janssena oraz przez dwóch innych księży w 1957 roku . Wszyscy byli związani z domami dziecka. Pierwszy oskarżyciel Janssena stwierdził, że Janssen był „wielkim patronem” domów dziecka i „lubił często się tam kręcić”.

Biskup Emil Stehle
Niemiec Biskup pomocniczy Quito, Ekwador, 1983-1987; prałat Santo Domingo de los Colorados, Ekwador, 1987-1996; Biskup Santo Domingo de los Colorados, Ekwador, 1996-2002.
Przeszedł na emeryturę z biskupstwa w wieku 75 lat . . W czerwcu 2022 r. raport München i hiszpańska gazeta El País ujawniły , że jako szef Fidei Donum , niemieckiej agencji kościelnej nadzorującej pracę misyjną, Stehle systematycznie przenosił księży stosujących przemoc do krajów Ameryki Łacińskiej w w celu ochrony ich przed ściganiem. Ponadto według raportu München ponad 10 kobiet powiadomiło kościół o napaściach seksualnych przez samego Stehlego; jedna miała zaledwie 11 lat, gdy rzekomo byał przez niego wykorzystywana. 8.08.2022 konferencja biskupów niemieckich opublikowała raport z wewnętrznego śledztwa w sprawie tuszowania i wykorzystywania przez Stehle i innych księży Fidei Donum . Znaleziono ślady co najmniej 16 ofiar Stehle; popełnił napaści seksualne „jako ksiądz w Bogocie (Kolumbia), jako szef biura koordynacyjnego i dyrektor zarządzający Adveniate w Essen, a później jako biskup pomocniczy Quito i jako biskup Santo Domingo w Ekwadorze”. Zmarł w 2017 r

 

Od 2010 roku pojawiły się setki przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci lub młodzieży w instytucjach religijnych. Najbardziej znane to prowadzone przez jezuitów kolegium Canisius w Berlinie.

1 lutego prowincjał jezuicki ks. Stefan Dartmann otrzymał list od 22 byłych uczniów różnych szkół jezuickich, w których stwierdzono, że byli wykorzystywani seksualnie przez swoich nauczycieli Trzech domniemanych księży pedofilów i okresy, w których miały miejsce podejrzane nadużycia, to:

• Ks. Wolfgang Stab uczył języka niemieckiego, religii i wychowania fizycznego w Canisius College w Berlinie. W 1983 r. został przeniesiony do szkoły St. Blasien w Schwarzwaldzie, gdzie maltretowanie trwało do 1985 r. Następnie został przeniesiony do Hiszpanii oraz Chile, gdzie pracował do 1992 roku, kiedy to opuścił Zakon. W 2010 przyznał się do nadużyć.
• Ks. Peter Riedel nauczał religii w szkole Canisius, gdzie wykorzystywał seksualnie dzieci w latach 1972-1981. Został przeniesiony do Getyngi, gdzie pracował z młodzieżą w latach 1982-1989. Został zawieszony w 1989 roku i opuścił Zakon w 1995.
•  Jezuita Bernhard Ehlert,  pracował jako nauczyciel religii w Canisius College w latach 1970-71, szef wiodącej katolickiej organizacji charytatywnej Trzeciego Świata – udał się do prawniczki Zakonu Ursuli Raue i przyznał się do molestowania chłopców. Zrezygnował ze stanowiska i kazano mu udać się na policję ( The Tablet , 6 lutego 2010, s. 29; ( Źrodło).

W konsekwencji seksualnego wykorzystywania dzieci przez księży, które wyszło na jaw na przełomie lutego i marca 2010 roku, około 180 tys. katolików odmówiło podania się za członków Kościoła katolickiego. w 2010 roku. W Niemczech oficjalnie trzeba zadeklarować państwu swoje wyznanie, a 9% podatku dochodowego jest automatycznie potrącane z ich wypłat i przekazywane Kościołowi. Dlatego „Kościół katolicki” w Niemczech (ok. 27 mln katolików) jest jednym z najbogatszych na świecie. W 2010 roku składki się obniżyły (Christ und Welt)

 

ARGENTYNA

 Ks. Giovanni Granuzzo, SM – Jeden z 24 księży i ​​braci z Towarzystwa Maryi dla Edukacji Głuchych który został oskarżony w 2009 roku o napaść seksualną i pobicie dziesiątek głuchych dzieci uczęszczających do Instytutu  Provolo we Włoszech o którym pisaliśmy na początku.  Granuzzo przypuszczalnie był wśród księży i ​​braci w Weronie, których Watykan badał w 2010 i 2011 roku. Watykan ukarał wtedy tylko jednego z 24, księdza Eligio Piccoli, który nie znajdował się wśród czterech czy pięciu przeniesionych do Argentyny. Granuzzo był dwukrotnie zgłaszany  Franciszkowi przez ofiary w Weronie. W liście wysłanym do Franciszka w 2014 roku wymienili Granuzzo jako jednego z 14 żyjących księży i ​​braci ze szkoły w Weronie, którzy nigdy nie zostali ukarani. . W 2015 roku były student z Werony osobiście wręczył Franciszkowi list z tymi samymi 14 imionami, w tym Granuzzo. Do chwili obecnej Watykan nie podjął żadnych działań przeciwko księdzu. (źródło, źródło)

Ks. Julio César Grassi – Założyciel organizacji charytatywnej prowadzącej domy dla dzieci ulicy. Aresztowany 24.10.2002, dzień po emisji telewizyjnego ujawnienia jego domniemanego molestowania pięciu chłopców. Skazany w czerwcu 2009 r. za wykorzystywanie seksualne 13-letniego chłopca „Gabriela”.

Julio Cesar Grassi był celebrytą w archidiecezji Buenos Aires. Nawiązał sieć kontaktów z bogatymi Argentyńczykami, aby sfinansować szereg szkół, sierocińców i programów szkolenia zawodowego dla biednej i opuszczonej młodzieży, zdobywając uznanie argentyńskich polityków i swojego przełożonego, arcybiskupa Jorge Mario Bergoglio. Przez cały proces Grassi twierdził, że ma poparcie wielu biskupów, zwłaszcza kardynała Bergoglio, który, jak powiedział, „nigdy nie puszcza mojej ręki [i] zawsze jest przy mnie”.

Po skazaniu Grassiego w 2009 roku kardynał Bergoglio pełniąc funkcję przewodniczącego Konferencji Biskupów Argentyny, potajemnie upoważnił czołowego obrońcę w sprawach karnych Marcelo Sancinettiego do sporządzenia wielotomowego opracowania mającego na celu zdyskredytowanie Gabriela i dwóch innych ofiar, które wniosły oskarżenia. Według adwokata ofiary, badanie zostało przekazane sędziom sądu wyższej instancji wyznaczonym do rozpatrzenia apelacji Grassiego.

Zlecone przez biskupów zwolnienie Grassiego z zarzutów ujawnił w grudniu 2011 r. Juan Pablo Gallego, pełnomocnik Komitetu ds. Nadzoru i Wdrażania Międzynarodowych Konwencji Praw Dziecka, który reprezentował powodów na rozprawie. Gallego nazwał badanie „skandalicznym przypadkiem lobbingu i wywierania presji na Trybunał” i oskarżył biskupów o „dalsze utrudnianie procesu, który w sposób skandaliczny zapewnił skazanemu księdzu sytuację niemal niewyobrażalnej wolności”. Pomimo wyroku skazującego Grassi pozostał wolny do 9/2013, kiedy Sąd Najwyższy prowincji Buenos Aires odrzucił jego apelację. Nakazano mu natychmiast rozpocząć odbywanie 15-letniego wyroku. Nadal jest księdzem.  (źródła)

 Ks. Emilio Raimundo Lamas – kolejny przykład „walki” Watykanu z pedofilią –  16 października 2018 r. Lamas został  aresztowany  za gwałt na dwojgu dzieciach. Prokurator zwrócił się do arcybiskupa Salty, Mario Antonio Cargnello, o przekazanie informacji o procesie kanonicznym Lamasa. Arcybiskup  odmówił, twierdząc, że właścicielem informacji jest Kongregacja Nauki Wiary z siedzibą w Watykanie. Jako prawne uzasadnienie zatajenia informacji Cargnello powołał się na  konkordat z 1966 r., traktat między Argentyną a Stolicą Apostolską. Sąd orzekł na korzyść arcybiskupa. (źródła)

 Fernando Enrique Picciochi, SM – Skazany w 2012 roku za wykorzystywanie seksualne co najmniej 5 dzieci. W czerwcu 2000 r.  Sebastian Cuattromo molestowany jako 13 -latek i jego były kolega z klasy poinformowali szkołę o nadużyciach i powiedzieli, że będą występować na drogę sądową zarówno przeciwko Picciochiemu, jak i zakonowi. Marianiści przekonali ich do przyjęcia odszkodowania w wysokości 40 000 dolarów dla każdego w zamian za zachowanie tajemnicy i wycofanie zarzutów wobec zakonu. We wrześniu 2000 roku Picciochi został znowu oskarżony o „wielokrotne korumpowanie nieletnich”.  a wkrótce zniknął.  W 2001 roku Cuattromo dowiedział się, że mieszka w USA. W 2002 roku Cuattromo udał się do Rady Prawnej miasta Buenos Aires i udało mu się uzyskać unieważnienie umowy o poufności. Następnie udał się do Archidiecezji Buenos Aires, aby poprosić o uchylenie zakazu zbliżania się Kościoła. Spotkał się z Martinem Garcią Aguirre, osobistym sekretarzem arcybiskupa Bergoglio, który skierował go do księdza Mario Poli, wikariusza archidiecezji w dzielnicy Flores. Cuattromo przedstawił swoją sprawę Poliemu, ale nigdy nie otrzymał od niego odpowiedzi. 28 marca 2013 roku Mario Poli został mianowany przez papieża Franciszka arcybiskupem Buenos Aires…. (źródła)

Ks. Rubén Pardo – W 2003 r. odkryto, że ksiądz chory na AIDS, który przyznał się swojemu biskupowi, że dokonał napaści seksualnej na chłopca, ukrywał się przed organami ścigania na plebanii w archidiecezji Buenos Aires, którą kierował Bergoglio. Biskup udzielił Pardo nagany , nakłaniając go do opuszczenia diecezji i powstrzymania się od odprawiania Mszy św. i prowadzenia spowiedzi przez miesiąc. Na polecenie przełożonych Pardo został przeniesiony do Flores, dzielnicy Buenos Aires, tam słuchał spowiedzi dzieci i nauczał w szkole podstawowej. W „liście otwartym” z 2004 roku”, powiedział, że natychmiast zgłosił Pardo Stolicy Apostolskiej, która nakazała rozpoczęcie procesu kościelnego przed trybunałem kościelnym w Buenos Aires. Biskup nie nakazał Pardo trzymać się z dala od nieletnich i nie zgłosił go władzom cywilnym. Matka chłopca złożyła skargę karną w dniu 2 lipca 2003 r. Prokurator poprosił diecezję „pilnie” o podanie miejsca pobytu Pardo Diecezja kłamała  mówiąc, że Pardo opuścił diecezję i nie wyznaczono żadnego innego miejsca przeznaczenia. We wrześniu 2003 r. odkryto Pardo mieszkającego w dzielnicy Flores w Buenos Aires. Według artykułu z Página/12 , mieszkał w Condarco 581, które było zarówno plebanią archidiecezji Buenos Aires, jak i domem emerytowanych księży. Na czele archidiecezji stanął wówczas Bergoglio. W tym samym czasie na plebanii mieszkał jeden z biskupów pomocniczych Bergoglio, z którym spotykał się co dwa tygodnie. Zazwyczaj ordynariusz musi zezwolić księdzu na życie i pracę w jego diecezji. Jest mało prawdopodobne, by Pardo żył i służył w Buenos Aires bez zgody Bergoglio. Pardo zmarł na AIDS w 2005 , kończąc sprawę karną przeciwko niemu. W październiku 2012 r . sąd w Quilmes orzekł , że diecezja dopuściła się zawinionych zaniedbań w postępowaniu i nakazał jej wypłacenie odszkodowania ofierze.

 Ks. Mario Napoleon Sasso – W 2001 roku, po zdiagnozowaniu jako pedofil w kościelnym ośrodku leczniczym, Sasso został proboszczem bardzo ubogiej parafii ze wspólnotową jadłodajnią w diecezji Zárate-Campana. W latach 2002-2003 dokonał napaści seksualnej na co najmniej pięć małych dziewczynek. W 2006 roku, kiedy Sasso przebywał w więzieniu, ale jeszcze nie został skazany, i gdy pojawiło się więcej ofiar, rodziny  dziewcząt poprosiły o spotkanie z kardynałem Bergoglio z Buenos Aires, który niedawno został przewodniczącym konferencji biskupów Argentyny. Nie otrzymali odpowiedzi. Sasso został skazany w 2007 roku za wykorzystywanie seksualne nieletnich pierwszego stopnia i skazany na 17 lat więzienia.

Ks. Carlos Maria Gauna– Gauna był księdzem archidiecezjalnym pod bezpośrednim nadzorem Bergoglio. W 2001 roku rodzice dwóch dziewczynek złożyli skargi kryminalne, a sprawa o molestowanie została oficjalnie otwarta przez sąd dla nieletnich. Według doniesień prasowych z 2001 roku, arcybiskup Buenos Aires, Jorge Bergoglio, zamierzał „rozwiązać sytuację księdza”. Bergoglio utrzymał Gaunę na służbie. W lutym 2014 r. archidiecezjalna strona internetowa Buenos Aires wymieniała go jako diakona i aktywnie pełniącego posługę duszpasterską, służąc jako kapelan szpitala dr Francisco Santojanni i kościoła  Santuario de San Pantaleón, oba w mieście Buenos Aires. Nadal pracuje w archidiecezji Buenos Aires.  Od sierpnnia 2014 do dzisiaj Gauna widnieje jako wikariusz parafi Corpus Domini.

Ks. Gustavo Óscar Zanchetta – Biskup Oranu od 23.07.2013. Była to jedna z pierwszych nominacji biskupich papieża Franciszka, o którym Zanchetta powiedział, że ma „ bardzo bliskie stosunki ” Papież, jako były arcybiskup Buenos Aires, dobrze znał Zanchettę, który służył w zespole argentyńskiej konferencji biskupów w Argentynie.

Zanchetta  zrezygnował z Orán  29.07.2017, popuszczając diecezję magle „w ciągu kilku godzin”. powołując się na względy zdrowotne. W tamtym czasie – i do tej pory – nie wykazywał żadnych oznak złego stanu zdrowia. Zwracało uwagę że z taką opinią i wątpliwościami co do zdolności administracyjnych kilka miesięcy później Franciszek stworzył specjalnie dla niego stanowisko w agencji watykańskiej. Objął funkcję asesora w Administracji ds. Dziedzictwa Stolicy Apostolskiej, która nadzoruje aktywa i nieruchomości Stolicy Apostolskiej. a obecnie jest  w centrum watykańskich skandali finansowych.

W dniu 28.12.2018 r. gazeta Salta  El Tribuno  doniosła  o domniemanym wykorzystywaniu seksualnym kleryków przez Zanchettę.  Kiedy oskarżenia przeciwko Zanchetcie stały się publiczne, Watykan upierał się, że nie wiedział o nich przed jego powołaniem do APSA. Złożone pod przysięgą zeznania kilku księży wskazują jednak, że Watykan z pewnością wiedział o zarzutach i zdecydował się je zignorować lub odrzucić. 

Zanchetta została skazany w marcu 2022 r. przez sąd cywilny na cztery i pół roku więzienia za wykorzystywanie seksualne dwóch kleryków. Watykan przeprowadził własne dochodzenie, ale jeszcze nie wydał żadnego wyroku. Biskup oprosił o złagodzenie kary czterech i pół roku więzienia, którą otrzymał w marcu – zażądał za pośrednictwem swojego prawnika odbycia kary w areszcie domowym w miejscowym klasztorze.  W lipcu tego roku,  otrzymał skorygowany wyrok pozwalający mu uniknąć spędzanie czasu w więzieniu.

Jedna z ofiar stwierdziła wprost że Zanchetta jest chroniony, „ponieważ istnieje wiele układów i kolesiostwa, a pochodzi to od papieża Franciszka, który obecnie mówi pewne rzeczy w swojej homilii a robi inne, podczas gdy przez cały czas, lata temu, wiedział o wszystkim, co się działo, były dowody, były zdjęcia, które zostały mu przedstawione na temat Zanchetty”.

W Argentynie zidentyfikowano prawie 100 duchownych publicznie oskarżonych o wykorzystywanie seksualne nieletnich i bezbronnych dorosłych. Większość z tych spraw dotyczy nadużyć, które miały miejsce w ciągu ostatnich 20 lat; publiczne rejestry online zawierają bardzo niewiele informacji na temat wykorzystywania seksualnego duchownych w Argentynie przed 1995 r. Ponadto większość tych przypadków została zgłoszona przez ofiarę lub jej rodziców organom ścigania w ciągu dwóch – trzech lat od zdarzenia. Z danych o nadużyciach opublikowanych w innych miejscach wiadomo, że takie szybkie zgłoszenie się ofiar jest nietypowe. Większość dzieci, które są wykorzystywane seksualnie, zwłaszcza przez księży katolickich, nigdy nie zgłasza ich wykorzystywania; ci, którzy zgłaszają, zwykle robią to kilkadziesiąt lat później.

Ta lista stanowi zatem ułamek całkowitej liczby oskarżonych duchownych, którzy byliby znani, gdyby biskupi Argentyny byli zobowiązani do zgłaszania się do organów ścigania, gdyby jej system prawny dawał ofiarom więcej czasu na wniesienie zarzutów karnych i cywilnych, lub gdyby przeprowadzono śledztwo w diecezjach przez prokuratorów lub komisje państwowe. W Australii, Irlandii i Holandii, które mają mniej księży i ​​katolików niż Argentyna, urzędnicy kościelni przyznali się do liczby wielokrotnie większych. (źródła)

 

MEKSYK

Meksykański biskup Gonzalo Galvan Castillo został zmuszony do rezygnacji w 2015 roku po tym, jak został oskarżony o ochronę księdza-pedofila. Nieżyjący już założyciel ultrakonserwatywnej kongregacji Legionu Chrystusa, Marcial Maciel, został zmuszony do rezygnacji w 2006 roku po tym, jak został oskarżony o wykorzystywanie seksualne nieletnich.

 

USA

Założona w 2003 roku przez świeckich katolików i mająca siedzibę w Waltham, Massachusetts, USA, BishopAccountability.org jest największym na świecie źródłem informacji publicznej o kryzysie nadużyć katolickich. Ich biblioteka internetowa zawiera 250 000 stron dokumentów kościelnych, akt sądowych i raportów. Najczęściej odwiedzaną funkcją  witryny jest baza danych prawie 4000 duchownych katolickich w USA, którzy zostali publicznie oskarżeni o wykorzystywanie seksualne dzieci. Dostępne są też bazy  danych  krajach poza USA – Argentynie, Belgii, Brazylii, Chile, Irlandii i na Filipinach.

Według zleconego przez Kościół raportu opartego na dokumentach diecezjalnych, od 1950 r. 4392 księży katolickich w Stanach Zjednoczonych zostało oskarżonych o wykorzystywanie seksualne nieletnich. Aktualizacje zwiększyły liczbę  do 6275 oskarżonych księży do 2012 roku. Natomiast do 30 czerwca 2018 r. liczba wzrosła do 7002 księży oskarżonych o molestowanie dzieci, co stanowi 5,9% ogółu duchownych w USA. (źródło) Zaznaczamy że baza nie skupi się i nie gromadzi danych na temat  wykorzystywania osób dorosłych – np. seminarzystów.

Liczba ofiar wykorzystywania seksualnego tylko w archidiecezji bostońskiej w ostatnich dziesięcioleciach „prawdopodobnie przekracza 1000” i obejmuje ponad 250 duchownych i innych przedstawicieli Kościoła. Te wnioski są częścią 76-stronicowego raportu opartego na zapisach kościelnych, które prokurator generalny Tom Reilly opublikował 23 lipca 2003 roku (źródło)

W bazie znajduje się również dużo informacji na temat amerykańskich biskupów, którzy jak wszędzie dzielą się na tych którzy byli bezpośrednio zaangażowani w skandale seksualne i tych, którzy ukrywali winnych księży, aby nie mogli stanąć przed sądem cywilnym.

Oto lista biskupów, którym udowodniono nadużycia seksualne wobec nieletnich:

• Arcybiskup Robert Sanchez z Santa Fe w Nowym Meksyku zrezygnował w marcu 1993 r. po oskarżeniach o molestowanie pięciu nastoletnich dziewcząt (s. 176).
• Biskup J. Keith Symons z Palm Beach na Florydzie złożył rezygnację w 1998 r. po tym, jak przyznał, że kilkadziesiąt lat wcześniej molestował pięciu ministrantów (s. 182).
• Biskup Patrick Ziemann z Santa Rosa w Kalifornii złożył rezygnację w 1999 roku po tym, jak został pozwany za znęcanie się nad ministrantem przez ponad 20 lat i księdzem przez dwa lata (s. 101).
• Biskup Anthony O’Connell z Palm Beach na Florydzie zrezygnował w marcu 2002 roku, po tym jak przyznał się do molestowania chłopca (s. 195).
• Biskup J. Kendrick Williams z Lexington, Kentucky, zrezygnował w czerwcu 2002 roku, stając w obliczu zarzutów, że znęcał się nad nieletnimi i 18-letnim mężczyzną (s. 215).
• W sierpniu 2002 roku wyszło na jaw, że nieżyjący już biskup James Rausch z Phoenix w Arizonie wykorzystywał nieletniego (s. 218-219).

Ujawniono również inne przestępstwa homoseksualne popełniane przez biskupów. Do publicznej wiadomości przedostali się:

• Biskup Daniel Ryan z Springfield, Illinois, złożył rezygnację w październiku 1999 r. w wyniku ujawnienia dwóch męskich prostytutek, których był klientem (s. 183-184).
• Arcybiskup Rembert Weakland z Milwaukee w stanie Wisconsin podał się do dymisji w maju 2002 r. po tym, jak jego homoseksualny partner przekazał mediom niepodważalne dowody publiczne (s. 102, 107-109).
• W czerwcu 2002 ujawniono, że opat benedyktyński John Eindenschink z opactwa św. Jana w Collegeville w Minnesocie maltretował mnicha przez okres ośmiu lat (s. 102, 213-214).

Podane strony odnoszą się do książki Vaticanum II, Homoseksualizm i pedofilia , gdzie można znaleźć więcej szczegółów i dokumentacji.

 

Wiadomo, że amerykańska hierarchia i Watykan manipulują statystykami księży pedofilów w USA, aby przedstawić znacznie mniejszy odsetek niż w rzeczywistości. Porównują liczbę oskarżonych przez sąd księży pedofilów, nie z liczbą żyjących księży, ale z całkowitą liczbą księży z ostatnich 50 lat. W ten sposób przytaczaną że 1% księży to pedofile.

W rzeczywistości procent waha się między 2% a 6%. Niższa kalkulacja odnosi się do księży faktycznie oskarżonych w sądzie. Kalifornijskie Biuro Ochrony Dzieci wydało komunikat stwierdzający, że według kilku badań tylko 6% wszystkich dzieci zgłasza wykorzystywanie seksualne przez osobę dorosłą. Pozostałe 94% nikomu nie mówi lub mówi o tym tylko przyjacielowi, który przysięga dochować tajemnicy ( The Tiding , 20 października 2006).
Pozwala nam to odnieść tę liczbę do całych Stanów Zjednoczonych i dokonać szacunkowej skali molestowania seksualnego ze strony księży pedofilów. Tak więc wszystkie okrucieństwa, które znalazły finał w sądzie od 2000 r., stanowią nie więcej niż 6% rzeczywistej ilości wykorzystywania seksualnego dzieci przez duchowieństwo. Jeśli to prawda, liczba ofiar znacznie przekroczyłaby 100 000  przypadków, a liczba winnych księży, która dziś oscyluje od 2000 do 4000, poszybowałaby w górę. (zródło )

 

kard. Theodore E. McCarrick
biskup pomocniczy archidiecezji nowojorskiej 1977-1981; biskup Metuchen NJ 1982-1986; arcybiskup Newark NJ 1986-2000; podniesiony do kardynała 2001; arcybiskup Waszyngtonu 2001-2006. Wyrzucony ze stanu duchownego w dniu 13.02.2019, stał się pierwszym kardynałem, który został zlaicyzowany za przestępstwa seksualne.  Według stanu na 8.04.2021 r. McCarrick został publicznie oskarżony o wykorzystywanie seksualne około 13 nieletnich w Nowym Jorku i New Jersey [patrz] oraz o wykorzystywanie seksualne i/lub nękanie co najmniej ośmiu seminarzystów i księży z diecezji Metuchen i Newark. O drapieżniku seksualnym – jak prasa nazwała „kardynała” jest wiele dostępnych analiz i punblikacji więc tutaj nie warto poświęcać mu czasu.

O szczegółach doczyczących wymienionych amerykańskich biskupów oraz oskarżeniach wobec innych można poczytać TUTAJ.

 

KANADA

W listopadzie 2009  roku ks. Karl Clemens, emerytowany kanadyjski ksiądz dobiegający 70 lat, „ożenił się” z Nicholasem Burgerem, swoim 28-letnim partnerem w domu, który dzielą przy Sherbourne Street w Toronto.

W sieci można znaleźć pełną relację z „małżeństwa”, która zawiera odrażający i bluźnierczy „Zarys nabożeństwa weselnego”, ( tutaj ). Ks. Clemens szacuje że jest około 5000 ” katolickich” księży gejów w Kanadzie, którzy nadal żyją w milczeniu, „uwięzieni przez stare zasady seminaryjne: Nie pytaj; nie mów. Ci mężczyźni boją się o swoją karierę i emeryturę.” 

Ks. Tom Flamez: skazany za znęcanie się nad nieletnim i zawieszony w służbie na pięć lat. Psychiatra ocenił, że Flamez wykazywał nadmierną arogancję, dużą skłonność do kłamstwa, manipulacji i oszukiwania oraz całkowity brak poczucia winy. Niemniej jednak w 2014 r. biskup De Kesel mianował go proboszczem parafii Middelkerke, twierdząc, że musi mieć „drugą szansę”. W obliczu ostrych reakcji mediów i opinii publicznej ksiądz nie przyjął zadania. ( NCRegister , 18 listopada 2016 r.)

Ks. Jeroen Claerhout: oskarżony o wykorzystywanie seksualne w 2013 roku. Jego skłonność do pedofilii znana była od 2009 roku, kiedy został usunięty z kontaktów z dziećmi. Uciekł z więzienia, ponieważ w procesie w 2015 r. jego prawnik przyznał, że Claerhout odbył stosunek seksualny z młodym mężczyzną, ale twierdził, że obie strony wyraziły na to zgodę. Twierdził również, że druga strona miała wówczas 18 lat. Tym samym sprawa nie mogła zostać zakwalifikowana jako pedofilia, a sąd go nie skazał.

•Ks. Marc Decuypere : oskarżony o wykorzystywanie seksualne chłopców w 2010 roku w Our Lady College w Assebroek, gdzie nauczał od 1984 do 1990 roku. Uciekł przed oskarżeniem z powodu przedawnienia. Bp.De Kesel pozwolił księdzu udać się do Brazylii, aby służyć chłopcom ulicy jako misjonarz Fidei Domum. W 2014 roku w Belgii przeciwko Decuypere postawiono nowe zarzuty. Na prośbę władz belgijskich został wezwany z powrotem do kraju. Dopiero potemwtedy De Kesel rozmawiał z nim i zawiesił go w służbie. Ostatecznie wrócił do Brazylii, aby pracować z tymi samymi chłopcami z ulicy.

•Ks. Carmino Bohez: oskarżony o wykorzystywanie seksualne i serię dewiacyjnych zachowań seksualnych, gdy był profesorem w wyższym seminarium diecezjalnym. Bohez przyznał się do nadużycia i wysłał list z rezygnacją do biskupa De Kesel. Biskup spotkał się z nim, określił jego zachowanie jako „nierozważne” i nie przyjął jego rezygnacji. Dopiero po tym, jak media ujawniły zarzuty, De Kesel „natychmiast zawiadomił władze belgijskie” i przyjął rezygnację Boheza. ( tamże )

Ks. Antona Stragiera: oskarżony o wykorzystywanie seksualne kilkorga dzieci w 2015 roku. Choć diecezja była świadoma jego zachowania od 2004 roku, nie ukarała go ani nie ostrzegła władz cywilnych, lecz przyjęła taktykę przenoszenia księdza z parafii do parafii. De Kesel kontynuował tę samą politykę, powierzając Stragierowi kierownictwo diecezjalnych pielgrzymek. Ponownie, dopiero gdy wiadomość o jego nadużyciu stała się publiczna, został „natychmiast zwolniony”… ( tamże ) (źródło)

 

ALASKA

Alaska była miejscem, do którego przełożeni jezuiccy regularnie wysyłali księży, którzy już molestowali dzieci w innych stanach. W Stanach Zjednoczonych do 2011 zawarto trzy największe w historii ugody na rzecz seksualnych ofiar księży. Pierwszą było porozumienie o wartości 660 mln dolarów zawarte przez kard. Rogera Mahony’ego w Los Angeles, aby uniknąć stawienia czoła zarzutom w sądzie; drugiej wypłaty w wysokości 198 mln dolarów dokonał biskup Robert Brom z San Diego; trzecią była  umowa na 166 mln dolarów ofiarom księży jezuitów na Alasce. Ugodę zawarła  w 2011 Północno-Zachodnia Prowincja Towarzystwa Jezusowego z siedzibą w Oregonie, która zgodziła się spłacić żądania ponad 500 ofiar, aby uniknąć wejścia na drogę sądową. Większość nadużyć ze strony księży jezuitów dotyczyła dzieci Indian mieszkających w rezerwatach na Alasce. Adwokat 90 dzieci, Blaine Tamaki, słusznie zapewnił: „Ta ugoda uznaje, że jezuici zdradzili zaufanie setek młodych znajdujących się pod ich opieką”. (The Tablet, 2 kwietnia 2011, s. 29).Prokurator Ken Roosa, również zaangażowany w tę sprawę, wyraził słuszne oburzenie z powodu rozszerzenia przestępstw i tchórzostwa, które one odzwierciedlają: „W niektórych wioskach trudno jest znaleźć dorosłego, który nie został wykorzystany seksualnie przez mężczyzn, którzy wykorzystali religię i władzę, aby zgwałcić, zawstydzić, a następnie uciszyć setki dzieci rdzennych mieszkańców Alaski. Pomimo tego wszystkiego, żaden katolicki przywódca religijny nie przyznał jeszcze, że problem [pedofilski] księży został zrzucony na Alaskę” (źródło).

 

BRAZYLIA

Arcybiskup Alberto Taveira Corrêa – Arcybiskup  Belém  od 2010 do chwili obecnej. 27 października 2012 r.  Benedykt XVI mianował go członkiem Papieskiej Rady Cor unum .  6 lutego 2014 r. Franciszek mianował go konsultorem Papieskiej Rady ds. Świeckich .Uczestniczył w Synodzie Amazonii w 2019 r  i pełnił funkcję moderatora jednego z jego kół dyskusyjnych. (źródło) W grudniu 2020 r. i na początku stycznia 2021 r. czterech byłych seminarzystów upubliczniło  zarzuty molestowania seksualnego i wykorzystywania seksualnego przez Correę. Rzekome incydenty  miały miejsce w  latach 2010-2014, kiedy ofiary miały od 15 do 20 lat. Wszyscy byli studentami Seminarium  św. Piusa X w Ananindeua, w północnej Brazylii. W czerwcu 2019 r.zarzuty  zgłosiło  dwóch księży, a w sierpniu 2020 r. cztery ofiary powiadomiły organy cywilne.  Od stycznia 2021 r. trwały zarówno śledztwa kryminalne, jak i kościelne, a arcybiskup Taveira pozostał na swoim stanowisku. Zaprzecza wszystkim zarzutom.  

Arcybiskup  Aldo di Cillo Pagotto – zrezygnował w 2016 roku, w wieku 66 lat, po watykańskim dochodzeniu w sprawie zarzutów, po dochodzeniu Watykanu w sprawie zarzutów, że przyjął do archidiecezji księży i seminarzystów odrzuconych przez inne diecezje z powodu podejrzenia o pedofilię. W publicznym liście wyjaśniającym swoją rezygnację Pagotto powiedział że że jego przyjęcie problematycznych księży było aktem miłosierdzia. . W styczniu 2019 r. sąd cywilny nakazał archidiecezji Paraíba zapłacić ofiarom 12 milionów brazylijskich reali lub 3 229 740 USD. Ofiary były wykorzystywane seksualnie jako dzieci lub młodzi dorośli przez Pagotto i czterech księży Paraíba. Pagotto pozostał emerytowanym arcybiskupem Paraíba  aż do śmierci w dniu 14.04.2020.

 

CHILE

Około 80 członków chilijskiego duchowieństwa zostało zamieszanych w serię afer związanych z wykorzystywaniem seksualnym w ciągu ostatnich kilku lat.  18 maja 2018 r. nastąpiła rezygnacja wszystkich 34 biskupów Chile w odpowiedzi na oskarżenia o tuszowanie pedofilii. 

biskup Juan Barros

Najbardziej zanana sprawa to kontrowersje wokół biskupa Juana Barrosa, oskarżonego o ochronę księdza-pedofila, który był broniony przez Franciszka  podczas jego pielgrzymki do Chil w styczniu 2018 r. W rzeczywistości, już w 1980 roku Barros został oskarżony o tuszowanie notorycznych nadużyć seksualnych ks. Fernando Karadimy.  Nominacja Barrosa w 2015 roku wywołała wiele zamieszania w Chile, ponieważ Watykan miał wiele dowodów na to, że ks. Karadima, to pedofil. Sprawa ta była tak dobrze udokumentowana, że ​​już w 2001 roku Watykan zabronił Karadimie kontaktowania się z jego byłymi parafianami a w 2011 został kanonicznie skazany za wykorzystywanie seksualne dzieci. Jednak bp. Barros krył Karadimę, a Franciszek krył Barrosa. ( Tablet , 13 lutego 2016 r., Crux , 6 lutego 2016 r., BBC Mundo , 23 lutego 2016 r.).  W styczniu 2018 Franciszek został zapytany , dlaczego mianował Barrosa biskupem Osorno. Na co wyraźnie się zirytował i odpowiedział: „W dniu, w którym przedstawią mi dowód przeciwko biskupowi Barrosowi,  przemówię. Nie ma ani jednego dowodu przeciwko niemu. Wszystko jest oszczerstwem. Czy to jasne?” Dodał: „Nie ma przeciwko niemu ani krzty dowodu. To wszystko jest oszczerstwem. Czy to jasne?” (źródło, źródło)  Franciszek przyznał później, że popełnił „poważne błędy w ocenie i postrzeganiu” w przypadku chilijskiego biskupa Juana Barrosa i przyjął jego rezygnację.

Bp Cristián E. Contreras Molina, O. de M.
Franciszek przyjął rezygnację biskupa Contreras w wieku 71 lat we wrześniu 2018 roku. Contreras, który wcześniej kierował diecezją San Felipe, pozostaje biskupem emerytem. Chilijscy prokuratorzy prowadzą śledztwo w sprawie zarzutów, że Contreras dekadę temu wielokrotnie molestował nieletniego w domu biskupim. Zaprzeczył temu oskarżeniu we wrześniu 2018 roku, mówiąc „czuję się absolutnie wolny od wszelkich sugestii dotyczących jakiejkolwiek postawy nadużycia lub czegoś związanego z seksem.” Wcześniej prowadzono wobec niego śledztwo w sprawie domniemanego wykorzystania seksualnego 15-latki. W 2013 roku Watykan wysłał dwóch księży do zbadania sprawy, ale nie nałożono żadnych sankcji.

Arcybiskup Francisco José Cox Huneeus, P. Schönstatt
Zlaicyzowany przez papieża Franciszka w październiku 2018 r. w wieku 84 lat. Cox był przedmiotem dochodzenia w sprawie wykorzystywania nieletnich w Chile i Niemczech. Cox zrezygnował ze stanowiska arcybiskupa La Serena w 1997 roku w wieku 63 lat. W tamtym czasie Kościół powoływał się na przyczyny związane ze zdrowiem psychicznym. W 2002 roku w lokalnych gazetach pojawiły się pogłoski o nadużyciach, a Kościół przyznał, że Cox został usunięty ze służby z powodu „niewłaściwego postępowania”. Później w tym samym roku Cox wydał oświadczenie, w którym prosił o przebaczenie „za tę ciemną stronę, która sprzeciwia się Ewangelii”. Zmarł  8.12.2020 bez procesu.

Biskup Gonzalo Duarte García de Cortázar SS.CC.
emerytowany biskup Valparaíso. Oskarżony o ukrywanie nadużyć ze strony innych członków duchowieństwa, a także o sam fakt nadużycia. Złożył rezygnację w czerwcu 2018 roku w wieku 75 lat, standardowym wieku emerytalnym dla biskupów. Duarte służył jako biskup wojskowy Chile w latach 1995-1999 i oczekuje się, że zeznaje na temat rzekomych nadużyć kapelana sił powietrznych Pedro Quiroza i sposobu postępowania z oskarżeniami. Ponadto sam Duarte został oskarżony o wykorzystywanie  seminarzystów.

Były biskup Marco Antonio Órdenes Fernández
Były biskup Órdenes został wydalony ze stanu kapłańskiego w wieku 53 lat  w październiku 2018 r. Zrezygnował z funkcji biskupa Iquique w 2012 r. podczas watykańskiego śledztwa w sprawie oskarżeń o molestowanie ministranta wiele lat wcześniej, ale pozostał emerytowanym arcybiskupem, dopóki nie został wydalony. Ordenes przyznał się do „nieostrożnego czynu”, ale powiedział, że chłopiec miał wtedy 17 lat, a zatem nie był niepełnoletni. Jego oskarżyciel powiedział, że maltretowanie zaczęło się, gdy miał 15 lat. Na początku powiedział, że było to wymuszone, ale później zostali kochankami. W styczniu 2018 r. oskarżenia przeciwko Ordenesowi o przestępstwa na tle seksualnym zostały oddalone po tym, jak sąd apelacyjny orzekł, że nie ma wystarczających dowodów.

 

Portal BishopAccountability.org zbadał wiadomości i archiwa sądowe i zidentyfikował 122 osób duchownych w Chile publicznie oskarżonych o seksualne wykorzystywanie nieletnich w większości już uznanych za winnych przez sądy cywilne lub kościelne. Jak dodają lista jest ułamkiem całkowitej liczby oskarżonych duchownych, którzy byliby znani, gdyby przywódcy kościelni w Chile byli zobowiązani do zgłaszania się do organów ścigania, gdyby system prawny dawał ofiarom więcej czasu na wniesienie zarzutów karnych i cywilnych, lub gdyby diecezje i zakony były badane przez prokuratorów lub komisje państwowe. W Australii, która ma o połowę mniej katolików niż Chile i porównywalną liczbę aktywnych księży i braci (około 5 tys.), niedawno zakończone rządowe śledztwo policzyło zarzuty dotyczące wykorzystywania seksualnego dzieci wobec ponad 1100  duchownych.

Większość przypadków opisanych poniżej dotyczy nadużyć, które miały miejsce od 2000 roku i zostały szybko zgłoszone organom ścigania – w ciągu zaledwie kilku lat od ich zaistnienia. Z opublikowanych w innych miejscach danych dotyczących nadużyć  wiadomo że takie przypadki stanowią niewielki ułamek całkowitego zakresu problemu. Dostępna TUTAJ baza dotycząca Chile zawiera szczegóły oskarżeń wraz z linkami do artykułów.

 

INDIE

W 2016  uchylono suspensę wobec księdza pedofila Josepha Jeyapaula który  2006 został skazany przez sąd w Minnesocie za napaść seksualną na 14-letnią dziewczynkę. Wkrótce potem ksiądz uciekł ze Stanów Zjednoczonych. Potem pojawiły się też następne oskarżenia. W 2010 roku reporterzy znaleźli ks. Jeyapaula pracującego na stanowisku nadzorującym szkoły w diecezji Ootacamund w Indiach. Zarówno ks. Jeyapaul, jak i nadzorujący go biskup Amalraj twierdzili, że nie wiedzieli o zarzutach karnych wobec księdza. Przy tej okazji ogłosił, że zamierza wrócić do Stanów Zjednoczonych „aby udowodnić swoją niewinność”, co nigdy nie nastąpiło. Zamiast tego ponownie zniknął. W 2012 roku został odnaleziony i aresztowany przez indyjską policję na wniosek Interpolu po siedmiu latach bycia zbiegiem. Stanął przed sądem w New Delhi, który odroczył jego ekstradycję do USA i umówił się z biskupem Amalrajem na przeprowadzenie procesu kanonicznego. Ksiądz został zawieszony i skazany na jakiś czas w klasztorze „do modlitwy”.11 lutego biskup ogłosił, że zawieszenie zostało zniesione w imię roku miłosierdzia… ( New York Times, 6 kwietnia 2010, Daily Mail, 20 marca 2012)

 

Jezuita James Martin mówi, że 25% duchownych ma skłonności homoseksualne. Ten zwolennik wszelakiej nieprawości, bardzo promowany przez Franciszka na pewno wie co mówi, ponieważ jego marzeniem jest zalegalizowanie tego wszystkiego czego Bóg się brzydzi a nawet nienawidzi. Na każdym kroku jest widoczne wsparcie dla tego typu spraw.

Jeżeli twierdzisz, że jesteś katolikiem, nie możesz tego wspierać w żaden sposób – nawet symboliczną złotówką, ani obecnością w jakichkolwiek rytuałach – tej synagogi szatana.

Czy naprawdę myślisz że Bóg ma coś wspólnego z  dzisiejszym fałszywym kościołem – nie katolickim i nie świętym!? 

Zapoznaj się z raportem Instytutu Lepanto o którym pisaliśmy, a wg którego wielkim problemem jest luka prawna zawarta w samym Kodeksie Prawa Kanonicznego, który bezpośrednio chroni księży pedofilów. Zmiany w prawie kanonicznym zostały wprowadzone celowo, a ich efektem jest de facto uniemożliwiły karanie zboczeńców,  oraz ujawnianie istniejących wśród duchownych sieci homoseksualnych i pederastów.  Wszystko przez to iż ich „przypadłość” jest uznana za niepoczytalność, więc wyklucza karanie. Ten dokument, to też tajemnica. Jak wszystko co dzieje się za ścianami seminariów, czy biskupich rezydencji. 

https://www.niewolnikmaryi.com/2022/01/28/prawo-kanoniczne-chroni-zboczencow/

Nie żyjcie złudzeniami Przymierze (obietnica) zostało zerwane!

Obietnica i zniszczenie III Świątyni !

Człowiek myśli że jest bogiem, a stał się podnóżkiem diabła!

Depresja  samotność bez Boga!

Gdzie jest Kościół Święty w czasach apostazji?

---

Agnieszka Szaroleta
Arkadiusz Niewolski