ROZDZIAŁ 11
O dwóch świadkach zabitych przez bestyą i z morza wychodzącą, siódmej trąbie, i t. d.
1I dano mi trcinę podobną lasce, i rzeczono mi: Wstań a zmierz kościół Boży i ołtarz, i modlące się w nim, ( Dano mi trzcinę. Trzcina ta albo pręt mierniczy miał sześć łokci i palmę albo cztery cale długości, jak widać Ezech. 40, 3, które to miejsce ma na myśli apostoł.— Kościoł Boży. Przez kościoł Boży rozumie przybytek kapłanów, gdzie był ołtarz całopalenia, o którym tu wspomina i który wyłącznie nazywa się ołtarzem; ten zaś ołtarz, na którym paliło się kadzidło, nazywał się także ołtarzem, ale z dodatkiem innego wyrazu, t. j. ołtarz kadzenia.— I modlące się w nim. Rozumie kapłanów składających ofiary całopalne. W znaczeniu przenośnem przez kościoł raateryalny rozumie się kościoł moralny, z ludzi złożony, jakim jest zgromadzenie wiernych Chrystusowych. Kazano więc apostołowi zmierzyć kościoł, to jest jakby policzyć i oddzielić najlepszych chrześcian, którzy nie mają być wydani Antychrystowi ani jego sługom.
2a sień, która jest przed kościołem, wyrzuć precz, a nie mierz jej, abowiem dana jest poganom, a miasto święte deptać będą czterdzieści i dwa miesiące. (Sień, która jest przed kościołem, wyrzuć precz. Przybytku zewnętrznego, w którym się gromadzą ludzie świeccy, i który rzeczywiście jest zewnątrz tej części budowy, która właściwie zowie się kościołem, nie mierz. – Albowiem dana jest poganom. Zajmą i zatrzymają obce narody, to jest Antychryst i jego słudzy. Przez kościoł materyainy, przenośnie rozumie kościoł duchowny, to jest zgromadzenie wiernych, jakeśmy wyżej powiedzieli. — Miasto święte deptać będą. Kościoł, który pierwej nazwał świątynią i przybytkiem, tu nazywa miastem świętem; jak gdyby rzekł: Antychryst i antychrześcianie większą część kościoła przewrócą, i spustoszą i w swojej mocy zatrzymają.—Czterdzieści i dwa miesiące. Przez trzy lata i pół, jak przepowiedział Daniel 7, 25, gdy rzekł: Będą podani w ręce jego (Antychrysta) aż do czasu, i czasów i pól czasu, to jest przez rok, dwa lata i pół roku.)
3I dam dwiema świadkom moim, i prorokować będą tysiąc dwieście i sześćdziesiąt dni, obleczeni w wory. ( I dam dwóm świadkom moim. Nie mówi co ma dać, lecz z dalszego ciągu domyślać się można, iż da ducha swojego. Albo dam dwóm świadkom moim i prorokować będą, znaczy: rozkażę im prorokować. Ci dwaj świadkowie są to Eliasz i ITenoch.—Tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. Co wynosi czterdzieści dwa miesiące czyli trzy lata i pół.—Obleczeni w wory. Odziani włosiennicą, już aby twardą odzieżą martwiąc ciało, gniew Boga łagodzili; już aby ludzi swoim ubiorem, głosem i przykładem do pokuty przywiedli. P. Wujka.)
4Ci są dwie oliwie i dwa lichtarza stojące przed oblicznością Pana ziemie. (Ci są dwie oliwy. Ci dwaj, to jest Eliasz i Henoch, jakby dwie jagody oliwne, pełne soku, tłustości i rodzajne, wiele pożytecznego sprawią w nawróceniu Żydów. Przytacza miejsce z Zacharyasza 4, 11, 14.— I dwa lichtarze. Ci dwaj, Eliasz i Henoch, jakby lichtarze Chrystusa, który prawdziwem jest światłem, całemu światu ukażą.)
5A jeśliby im kto chciał szkodzić, ogień wynidzie z ust ich i pożrze nieprzyjacioły ich; a jeśliby im kto chciał szkodzić, ten tak ma być zabit. (Jeśliby im kto chciał szkodzić. Nikt im me zdoła zaszkodzić przez cały ten czas, który im do opowiadania pokuty jest dozwolony. A jeśliby im kto szkodzić usiłował, na ich modlitwę, albo, jeżeli tak powiedzieć można, na ich rozkaz, ogniem niebieskim będzie pożarty. Stosuje to do historyi w IV. Księdze Królów w roz 1: gdy Eliasz dwóch przełożonych wojskowych, którzy na czele pięćdziecięciu żołnierzy, zuchwale do niego przystąpili, ogniem z nieba przywołanym bił. — Ten tak ma być zabit. Ogniem pożerczym.)
6Ci mają moc zamykać niebo, aby deszcz nie szedł we dni proroctwa ich, i mają moc nad wodami obrócić je w krew, i zatracić ziemię wszelaką plagą, ile by kroć chcieli. (We dni proroctwa ich. Przez cały ów czas, który im jest dany do opowiadania pokuty.— Obrócić je to krew. Jak uczynili Mojżesz i Aaron. Exod. 7.)
7A gdy dokończą świadectwa swojego, Bestia, która wychodzi z przepaści, stoczy z nimi bitwę i zwycięży je, i pobije je. ( Gdy dokończą świadectwa swojego. Gdy przyjdzie koniec ich opowiadania: albowiem przedtem nikt im nic złego zrobić nie zdoła. —Bestya, która wychodzi z przepaści. Rozumie Antychrysta. Zowie się bestyą dla srogiego okrucieństwa. Wychodzi z przepaści, to jest z morza, jak sam to wyraźnie powiada w roz. 13, 1. I widziałem bestyą wychodzącą z morza. — Stoczy z nim i bitwę. Powstanie przeciwko nim usiłując ich zabić.— I zwycięży ich. Nie żeby ich odwiodła od opowiadania pokuty, albo żeby ich na swoję stronę przeciągnęła, lecz że ich zabije.
8A ciała ich leżeć będą na ulicach miasta wielkiego, które duchownie nazywają Sodomą i Egiptem, gdzie i Pan ich był ukrzyżowan. ( Na ulicach. Na ulicy: liczba mnoga zamiast pojedynczej. Albo też może ciała ich na dwóch oddzielnych ulicach będą porzucone —Miasta wielkiego. Jerozolimy, która w czasach Antychrysta, mającego tam swoję stolicę, będzie znakomita potęgą i ludnością.—Które duchownie nazywają Sodomą i Egiptem. Jerozolimę nazywa Sodomą i Egiptem, ponieważ będzie pełna zbrodni i obrzydła Bogu, jak Egipt i Sodoma. Patrz Wujka.)
9I ujźrzą z pokolenia i z ludzi, i z języków, i z poganów ciała ich przez trzy dni i pół, a ciał ich nie dopuszczą kłaść w groby. ( Z pokoleń, i z ludzi, i z języków. Ze wszystkich narodów, które przylgną do Antychrysta. —Przez trzy dni i pól. Dla oddalenia wszelkiej wątpliwości o rzeczywistej ich śmierci, żeby potem ich zmartwychwstanie było tem chwalebniejsze i podziwniejsze.)
10A mieszkający na ziemi radować się nad nimi będą i będą dobrej myśli. I upominki poślą jedni drugim: iż ci dwa prorocy trapili te, którzy mieszkali na ziemi. ( Mieszkający na ziemi. W Jerozolimie i krajach sąsiednich.—Nad nimi. Że są zabici.—Trapili tych. Surowemi słowami ich upominając i ciężko tych karząc którzy im stawiali przeszkody.)
11A po trzech dniach i pół duch żywota od Boga wszedł w nie. I stanęli na nogach swoich, i bojaźń wielka przypadła na te, co na nie patrzali. (Duch żywota. Dusza ożywiająca.)
12I usłyszeli głos wielki z nieba, mówiący im: Wstąpcie sam! I wstąpili na niebo w obłoku, i patrzyli na nie nieprzyjaciele ich.
13A w onej godzinie zstało się wielkie trzęsienie ziemie i upadła dziesiąta część miasta. I pobite są w trzęsieniu ziemie siedm tysięcy imion ludzi, a drudzy się polękli i dali chwałę Bogu niebieskiemu. (Imion ludzi. Głów. Patrz wyżej w roz. 3, 4.—Dali chwalę Bogu. Wyznając, iż sprawiedliwe są sądy Boże, i słusznie grzesznicy poginęli. Jest rzeczą prawdopodobną, że się nawrócili i czynili pokutę.)
14Biada wtóra przeszła, a oto biada trzecia przydzie rychło. ( Biada wtóra przeszła. Z trzykrotnego biada, które zapowiedział w roz. 8. orzeł lecąc w pośrzodku nieba, już przeszło pierwsze i drugie; pozostaje trzecie, które nastąpi, gdy siódmy anioł zatrąbi.)
15I zatrąbił anioł siódmy. I zstały się głosy wielkie na niebie, mówiące: Królestwo tego świata stało się Pana naszego i Chrystusa jego i będzie królował na wieki wieków. Amen. (Głosy wielkie. Aniołów i dusz świętych—Królestwo stało się. Już królować zaczyna Chrystus; już Eliasza i Henocha uwielbił i wrogów ich zatracił; już będzie królowała sprawiedliwość i sprawiedliwi z Chrystusem w chwale niebieskiej.)
16A dwadzieścia i czterzej starszy, którzy przed oblicznością Bożą siedzą na stolicach swoich, upadli na oblicza swe i pokłonili się Bogu, (Upadli na oblicza swe. Dla oddania czci tak wielkiemu majestatowi i dla powinszowania mu, że już królować zaczyna i będzie królował na wieki.)
17mówiąc: Dziękujemy tobie, Panie Boże wszechmogący, któryś jest i któryś był, i który masz przyść, iżeś wziął moc twą wielką i królowałeś. ( Któryś jest i któryś był. Patrz objaśnienie w r.1, 4 — Wziąłeś moc twą wielką. Użyłeś potęgi twojej wielkiej.)
18I rozgniewali się pogani i przyszedł gniew twój i czas umarłych, aby byli sądzeni i abyś oddał zapłatę sługam twoim prorokom i świętym i bojącym się imienia twego, małym i wielkim, i abyś wytracił te, co popsowali ziemię. (I rozgniewali się poganie. Widząc, że takie klęski na nich spadają, że są zabijani i na sąd Boży ciągnieni. Stosuje to do psalmu 98, 1: Pan króluje, niech się gniewają narody i t. d — Przyszedł gniew twój. Któryś dotąd miarkował, cierpliwie oczekując pokuty grzeszników; teraz zaś wszystkich bezbożnych należycie ukarzesz. — Czas umarłych. Aby zmartwychwstali i zobaczyli pomstę nad nieprzyjaciółmi swoimi; kazano im dotąd czekać, nim się wypełniła liczba wybranych, patrz roz. 6.— Aby byli sądzeni. W czasie, gdy będą wszyscy umarli sądzeni, tak dobrzy jak źli.— Którzy zepsowali ziemię. Przewrotną nauką i skażonemi obyczajami psując ludzi i do występków ich przywodząc.)
19I otworzony jest kościół Boży na niebie i widziana jest skrzynia testamentu jego w kościele jego, i zstały się łyskawice i głosy, i trzęsienia ziemie i grad wielki. ( I otworzony jest kościoł Boży na niebie. Ś. Jan wyraża, iż mu została okazaną szczęśliwość świętych. Używa zwykle podobieństwa wziętego z kościoła, w którego wnętrzu przechowywała się arka przymierza. — Widziana jest skrzynia testamentu jego. Chrystus, w którym pokarm niebieski i zakon. — Stały się łyskawie i głosy. Przez to się wyraża wielkość kar, które czekają bezbożnych.)
Wykład X. J. Wujka
3. I dam dwiema świadkom moim. Ci dwaj świadkowie sąć Enoch i Eliasz, którzy jeszcze są żywi, i na to są żywi, aby się Antychristow, kiedy przyjdzie zastawili i oparli, a wybrane w wierze w wierze Chrystusowej umocnili i na koniec Żydy nawrócili. O Eliaszu jasne jest pismo u Malachiasza i Ecclesii. 48, 10; i Mat. 17, 11. A o Enochu Ecclesi. 44, 16, iż nie wspomnię Augustyna, Grzegorza wielkiego, Hippolita i innych starych Doktorów, którzy toż trzymają. A ponieważ Enoch i Eliasz jeszcze się nie pokazali: tedyć i to pewna, że jeszcze Antychryst nie przyszedł: a iż Papież nie jest Antychrystem, chocia to heretycy za szczerą ewangelicką prawdę udawają. (Mat. 4, 5).
3. I prorokować będą 1260 dni. Antychryst nie będzie dłużej panował, jedno przez półczwarta lata: to jest przez czterdzieści i dwa miesiąca: Objaw, 11, 2, i 13, 5. Albo przez czas i czasy i pół czasu: Dan. 7, 12. Objaw. 12, 14. Albo przez półtegodnia lat: Dan. 9, 27, Co każde z osobna uczyni półczwarta lata. A przez ten wszystek czas Enoch z Eliaszem sprzeciwią się Antychrystowi: tylko iż od niego bedą zabici miesiąc przedtem niźli sam Antychryst zginie. Przetoż Papież Antychrystem nie jest, który od półtora tysiąca lat w kościele przodkuje.
8. Miasta wielkiego. Ztąd dowodzą święci Doktorowie, iż Antychryst będzie miał swą stolicę, i będzie królował nie w Rzymie, ale jako król żydowski w mieście Jeruzalem , gdzie Pan Chrystus jest ukrzyżowan: aczkolwiek moc swoję będzie rozciągał po wszystkiemu światu. Bo tu Jan ś. jaśnie mówi, iż Enoch i Eliasz będą walczyć z Antychrystem w mieście Jeruzalem, i tam zabici będą od tegoż Antychrysta.
BIBLIA ŁACIŃSKO -POLSKA CZYLI PISMO ŚWIĘTE STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU PODŁUG TEKSTU ŁACIŃSKIEGO WULGATY I PRZEKŁADU POLSKIEGO X. JAKÓBA WUJKA T. J. Z KOMENTARZEM MENOCHIUSZA T. J. Tom IV, Wilno. 1907r.
Skomentuj