I List Św. Pawła do Koryntian – z objaśnieniami cz.VI

ROZDZIAŁ 6

O rozstrzyganiu sporów w sądach chrześciańskich, grzechach wyłączających z nieba, i t.d.

 

¹Śmie który z was, mając sprawę przeciw drugiemu, sądzić się przed niesprawiedliwymi, a nie przed świętymi? (Przeciw drugiemu. Przeciw bratu , czyli chrześcianinowi. — Sądzić się. Rozprawiać się sądowym sposobem. — Przed niesprawiedliwymi. Przed sędziami pogańskimi. — A nie przed świętym i Chrześcianami.)

²Azaż nie wiecie, iż święci będą ten świat sądzić? A jeśli od was świat sądzon będzie, nie godniżeście sądzić rzeczy namniejszych? (Azaż niewiecie iż święci będą ten świat są dzić? Jakby rzekł; Jeśli święci mają sądzić świat z Chrystusem, jakże bardziej słuszną jest rzeczą wam nie szukać innych sędziów jedno ich. — Niegodniżeście. Jakże bardziej przez was, jakby rozjemców, mają być sądzone i rozstrzygane małe spory wasze? Patrz Wujka.)

³Nie wiecie, iż anjoły sądzić będziemy? Jako daleko więcej rzeczy świeckie? (Nie wiecie iż anioły sądzić będziemy? Chrystus bowiem i święci sądem właściwie nazwanym sądzić będą aniołów i ludzi, dobrych sądem pochwalenia i uwielbienia; złych zaś sądem potępienia. — Jako daleko więcej rzeczy świeckie. To jest sprawy, które się odnoszą do powszechnego użytku ludzi, domyślać się należy, godni i zdolni jesteśmy sądzić.)

⁴Jeśli tedy będziecie mieć sądy świeckie, którzy są wzgardzeni w kościele, tych  wysadźcie na sądzenie! (Którzy są wzgardzeni w Kościele. Ich raczej nie sędziów pogańskich wybierajcie na sędziów waszych.)

⁵Mówię ku wstydowi waszemu. Także nie masz między wami mądrego żadnego, który by mógł rozsądzić między bratem swoim? (Mówię to ku wstydowi waszemu. Mówię to dla tej najbardziej przyczyny, żeby was słusznego wstydu na bawić. Albowiem komu się zda rzeczą prawdziwą i podobną do wiary, iżby pomiędzy wami nie było męża taką mądrością i roztropnością obdarzonego, żeby mógł rozstrzygać spory pomiędzy braćmi? — Między bratem swoim. Między chrześcianami.)

⁶Ale się brat z bratem prawuje, i to przed niewiernymi?

⁷Jużci koniecznie jest w was występek, że sądy między sobą miewacie. Czemu raczej krzywdy nie podejmujecie? Czemu raczej szkody nie cierpicie? (Jest w was występek. Wyraz grecki oznacza niejaką niedołężność i niemoc duszy, przez którą ulegali gniewowi lub chciwości; i pobudzali się do zanoszenia swych sporów przed sędziów pogańskich.— Sądy . . . miewacie. Spory i zajścia. — Czemu raczej krzywdy nie podejmujecie. Nie znosicie krzywdy, jak przystoi na chrześcian. Patrz Wujka.)

⁸Ale wy krzywdę czynicie i szkodzicie, a jeszcze bracią. 

⁹Aza nie wiecie, iż niesprawiedliwi nie osięgą królestwa Bożego? Nie mylcie się: ani porubnicy, ani bałwanom służący, ani cudzołożnicy, ani psotliwi, ani Sodomczycy,  (Nie mylcie się. Sądząc, iż nie które z tych rzeczy, które będę wyliczał nie są grzechami, a przynajmniej ciężkiemi, jak naprzykład proste porubstwo.— Ani psotliwi. Ci są właściwie, którzy się nazywają niewieściuchami, to jest nierządnicy do płci męzkiej.)

¹⁰ani złodzieje, ani łakomi, ani pijanice, ani złorzeczący, ani drapieżce nie posięgą królestwa Bożego. (Złorzeczący. Którzy innych potwarzają.)

¹¹I tymeście niektórzy byli, aleście omyci, aleście poświęceni, aleście usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego. (I tymeście niektórzy byli. To jest, byli niegdyś niektórzy z was, co się tymi grzechami kalali — Ateście omyci. Aleście obmyli te brudy grzechowe przez chrzest i pokutę. — Aleście poświęceni. Nie tylko żeście obmyli zmazy grzechowe, ale razem także dostąpiliście świętości Bożej łaski. — Aleście usprawiedliwieni. Dostąpiliście przez chrzest ś. prawdziwego usprawiedliwienia.— W Imię…Jezusa Chrystusa. Przez zasługi Pana i Odkupiciela naszego Jezusa Chrystusa. Całe bowiem nasze usprawiedliwienie i odnowienie od początku do końca przypisuje się zasługom męki Chrystusowej. — I w Duchu Boga naszego. Mocą Ducha ś. pochodzącego od Boga naszego. Jemu się bowiem szczególniejszym sposobem przypisuje w Piśmie ś. to wszystko, co się odnosi do naszego poświęcenia. Patrz Wujka.)

¹²Wszytko mi się godzi, ale nie wszytko pożyteczno. Wszystko mi się godzi, ale się ja w moc niczemu nie poddam. (Wszystko mi się godzi. To jest, wszystko co jest obojętnem, jak naprzykład dochodzić swojego w sądzie, gdyż to nie jest wprost zabronionem, i złem w samem sobie; jednak nie wypada dla przyczyn w skazanych na początku rozdziału. Jakby rzekł; Powiedziałem to przeciwko sądom, nie iżby niewolno było, uważając rzecz samą w sobie, dochodzić swojego w sądzie ale że niechciałbym was poddawać pod władzę drugich, to jest sędziów, rzeczników, starostów, zwłaszcza niewiernych.
Wszystko mi się godzi, ale się ja w moc niczemu nie poddam. Wiele rzeczy mnie wolno, których jednak czynićbym nie chciał, żeby się nie poddać pod obcą władzę.)

¹³Pokarm brzuchowi, a brzuch pokarmom: lecz Bóg i ten i te zepsuje. A ciało nie porubstwu, ale Panu, a Pan ciału. (Pokarm brzuchowi. Po jest, jest przeznaczony,
tak jak brzuch dla pokarmów; jakby rzekł: Po co podnosicie spory z powodu rzeczy doczesnych, które prawie wyłącznie zmierzają do pokarmów i brzucha? Pokarm bowiem jest rzeczą nikczemną, i na to przeznaczona, żeby przesłać do brzucha; brzuch zaś jest zbyt podłą częścią ciała, tak iż powinniśmy się wstydzić podnosić dla niego tak wielkie spory. — I ten i te zepsuje. Gdy pomrzemy, albo po zmartwychwstaniu, po którem ludzie jako się nie żenią ani zam ąż wychodzą, tak też nie jedzą ani piją. — A ciało me porubstwu. To jest, przeznaczone. — Ale  Panu. Abyśmy mu czystem ciałem i cnotliwemi obyczajami służyli. — A Pan ciału. Chrystus dany jest ciału naszemu za głowę; jakby rzekł: A więc ciała nasze nie powinny służyć wszeteczeństwu, lecz Chrystusowi, jako członki swojej głowie.)

¹⁴A Bóg i Pana wzbudził i nas wzbudzi przez moc swoję. (Pana wzbudził. Chrystusa ukrzyżowanego i umarłego.— I nas wzbudzi, Do życia nieśmiertelnego, w którem przestaną członki służyć do tych rzeczy, które się odnoszą do tego skazitelnego życia. — Przez moc swoję. Potęgą swoją.)

¹⁵Nie wiecie, iż ciała wasze są członkami Chrystusowemi? Wziąwszy tedy członki Chrystusowe, uczynię je członkami nierządnice? Nie daj tego Boże! (Ciała wasze są członkam i Chrystusowemi. Chociaż bowiem Chrystus jest głową swojego mistycznego ciała, szczególniej ze względu na duszę, której daje wiarę, łaskę, i t.d ; jednak poniekąd ma na względzie także ciała, które są narzędziami duszy, i daje im siłę i zdolność, przez którą z łatwością się poddają panowaniu duszy. — Wziąwszy tedy członki Chrystusowe. Jakby rzekł: Bezwątpienia niegodną rzecz czyni, kto popełnia nieczystość; albowiem członki swoje, które są poniekąd Chrystusowemi, i do niego jako do głowy przystosowane, wydaje nierządnicy.)

¹⁶Abo nie wiecie, iż ten, co się złącza z nierządnicą, zstaje się jednym ciałem? Abowiem (mówi) będą dwa w jednym ciele. (Staje się jednem ciałem. Przez połączenie ciał.— Dwa w jednem ciele. Dwa są jednem ciałem. Przytacza miejsce z Gen. 2, 24.)

¹⁷A kto się złącza z Panem, jednym duchem jest. (Jednym duchem jest. Jednym przez miłość, zgodność woli, łaskę i chwałę, które czynią człowieka jakby boskim i Bogiem, tak iż z Bogiem jest jakby jednym i tymże duchem.)

¹⁸Uciekajcie przed porubstwem. Wszelki grzech, który by człowiek czynił, nie jest na ciele: ale kto porubstwo płodzi, przeciwko ciału swemu grzeszy. (Uciekajcie przed porubstwem. szczególna to jest tej namiętności, że się raczej ucieczką niż walką pokonywa. – Wszelki grzech. Wiele innych grzechów. —Nie jest na ciele Jest tej natury, że nie kalają własnego ciała tych, którzy grzeszą. — Przeciwko ciału swemu grzeszy. Patrz Wujka.)

¹⁹Aza nie wiecie, iż członki wasze są kościołem Ducha świętego, który w was jest, którego macie od Boga, a nie jesteście swoi? (Członki wasze są kościołem Ducha Świętego. Albowiem w sprawiedliwych przebywaDuch Ś , jak nam wskazują dalsze słowa, i jakeśmy obszerniej powiedzieli Dzieje Ap. 2, 4 .—Którego macie od Boga. Który go wam zesłał.—A nie jesteście swoi. Nie należycie do siebie; a zatem , gdy popełniacie nieczystość, nadużywacie ciała, które nie jest waszem,)

²⁰Abowiemeście kupieni zapłatą wielką. Chwalcież i noście Boga w ciele waszym. (Albowiemeście kupieni zapłatą wielką. Nie należycie do siebie, gdyż jesteście nabytym i niewolnikami, odkupieni  wielką ceną krwi Chrystusowej. — Chwalcież i noście Boga w ciele waszem. Zachowując je w czystości ku posłudze Ducha Sw.)

 

 

Wykład X . J . Wujka

2. Święci będą świat sądzić. Apostołowie i inni doskonali chrześcijanie, którzy wszystko dla Pana Chrystusa opuścili, będą w dzień sądny świat z Chrystusem sądzić. (Mat. 19, 28).

7. Jest występek w was. Acz nie zawsze jest grzech prawować się i pozywać kogo: wszakże rzadko bez grzechu być może: gdy się kto prawu je albo przez łakomstwo, albo z nienawiścią, z gniewu i swary, albo przyczyniając fałszu i zdrady, albo ze zgorszeniem innych. Przetoż przystojniej jest miłości i doskonałości chrześcijańskiej, raczej krzywdę i szkodę cierpieć, aniźli się prawować.

11. Aleście omyci, aleście poświęceni. Ztąd znać, że usprawiedliwienie jest nie tylko za sprawiedliwego poczytanie, ale prawdziwe omycie, poświęcenie, grzechów zgładzenie, a sprawiedliwości użyczenie. Patrz Rzym. 2, 13.

12. Przeciwko ciału grzeszy. Wszeteczeństw o nie tylko duszę (jako inne grzechy) ale i ciało psuje, obraża i plugawi, więcej niźli inne wszystkie grzechy.

 

---

BIBLIA ŁACIŃSKO -POLSKA CZYLI PISMO ŚWIĘTE STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU PODŁUG TEKSTU ŁACIŃSKIEGO WULGATY I PRZEKŁADU POLSKIEGO X. JAKÓBA WUJKA T. J. Z KOMENTARZEM MENOCHIUSZA T. J. Tom IV, Wilno. 1907r.

[Oprac. A.S]