Oglądając się dookoła i widząc wszędzie tyle zła, chcielibyśmy szczerze, zwłaszcza jako członkowie „Milicji Niepokalanej”, naprawić to zło, ludzi do Przen. Serca Jezusowego przyprowadzić przez Niepokalaną i tak naszych współbraci na całym świecie wiecznie i nawet na tej jeszcze ziemi uszczęśliwić.
Więc wojna złu, nieubłagana, ciągła, zwycięska – wojna.Czytaj dalej »Nasza wojna – Św. Maksymilian Kolbe
POKÓJ DUCHA
Doznaliśmy już może niekiedy i doznajemy, chociaż to nie jest konieczne, jak wielkie szczęście i pokój ducha daje to oddanie się Niepokalanej. Sprawdzają się słowa Pana Jezusa, który powiedział, że stokroć tyle człowiek odzierży już w tym życiu. Ten głęboki pokój to niewymowne szczęście — to przedsionek nieba już tu na ziemi (83).Czytaj dalej »Św. M. Kolbe – Oddanie się Matce Bożej. Cz.6 – Owoce oddania
APOSTOLSTWO MODLITWY
O Niepokalana, nieba i ziemi Królowo, wiem, że nie godzien jestem zbliżyć się do Ciebie, upaść przed Tobą na kolana z czołem przy ziemi, ale ponieważ kocham Cię bardzo, przeto ośmielam się prosić Cię. byś była tak dobra i powiedziała mi kim jesteś? Pragnę bowiem poznać Cię coraz więcej i więcej bez granic i miłować coraz goręcej i goręcej bez żadnych ograniczeń. I pragnę powiedzieć też i innym duszom, kim Ty jesteś, by coraz więcej i więcej dusz Cię coraz bardziej doskonalej i coraz goręcej umiłowało. Owszem, byś się stała Królową wszystkich serc, co biją na ziemi i co bić kiedykolwiek będą i to jak najprędzej i jak najprędzej.Czytaj dalej »Św. M. Kolbe – Oddanie się Matce Bożej. Cz.5 – Apostolstwo wynikiem oddania
Odmówienie aktu poświecenia jest bardzo dobrą rzeczą, ale to jest jeszcze tylko obietnicą, a nie wykonanie. Samo wykonanie musi być w życiu, w każdej dobie. Albo stwierdzamy życiem to, cośmy obiecali albo zaprzeczamy. Jeśli byśmy zaprzeczali świadomie, to by świadczyło, że bardzo powierzchownie te rzeczy pojmujemy i że oddalamy się od Niepokalanej.Czytaj dalej »Św. M. Kolbe – Oddanie się Matce Bożej. Cz.4 – Wpływ oddania na życie (2)
Odmówienie aktu poświecenia jest bardzo dobrą rzeczą, ale to jest jeszcze tylko obietnicą, a nie wykonanie. Samo wykonanie musi być w życiu, w każdej dobie. Albo stwierdzamy życiem to, cośmy obiecali albo zaprzeczamy. Jeśli byśmy zaprzeczali świadomie, to by świadczyło, że bardzo powierzchownie te rzeczy pojmujemy i że oddalamy się od Niepokalanej.Czytaj dalej »Św. M. Kolbe – Oddanie się Matce Bożej. Cz.3 – Wpływ oddania na życie (1)
ODDANIE SIĘ NIEPOKALANEJ
Chcesz, by Ona do ciebie często zaglądała?
Chcesz, by w duszy twojej zamieszkała na stałe?
Pragniesz, by Ona i tylko Ona kierowała twoimi myślami, by Ona całe twoje serce opanowała, byś cały żył dla Niej?
Jeśli tylko naprawdę tego pragniesz, otwórz przed Nią swoje serce i oddaj się Jej bez granic i na zawsze, choćby tylko jednym westchnieniem duszy (19).Czytaj dalej »Św. M. Kolbe – Oddanie się Matce Bożej. Cz.2 – Akt oddania
O. Maksymilian dal wzór całkowitego oddania się Matce Bożej. Praktykował je i wyjaśniał.
Oto ważniejsze fragmenty jego wypowiedzi na ten temat. *
PRAGNIENIA SZCZĘŚCIA BEZ GRANIC
Człowiek pragnie być wielkim, mądrym, bogatym, sławnym, szczęśliwym, kochającym i kochanym. Ale żadne szczęście tej ziemi go nie nasyca. Pragnie więcej, coraz więcej. Kiedyż się wreszcie nasyca? Chociażby i największe szczęście go spotkało, to jeżeli tylko dostrzeże w nim jakąkolwiek granicę, sięga pragnieniem poza nią i mówi: O gdyby i ta granica umknęła w nieskończoność…Czytaj dalej »Św. M. Kolbe – Oddanie się Matce Bożej. Cz.1 – O przyczynach oddania
Na czym polega życie wewnętrzne?
Często o tym mówimy, lecz trzeba wciąż powtarzać by nie zapomnieć. Przede wszystkim trzeba, by to pióro czy pędzel były posłuszne. Stąd trzeba usuwać różne opory i przeszkody, które nie pozwalają dobrze dać się kierować. W życiu wewnętrznym tymi przeszkodami są wady, które trzeba pousuwać, wykorzenić. Do tego zmuszają rozmyślania, rachunek sumienia by poznać wady, poznać cnoty i do Pana Jezusa się upodobnić.
Na ogół zdawać się może, że znamy już, wiemy już, kim jest Matka Boża, ale właściwie musimy przyznać, że bardzo mało o tym wiemy. Jest o tym trochę książek, ale to wszystko mało, są to tylko pierwsze próbki. To jest jakby nieznany świat.
Ogólnie ludzie od samego początki istnienia znali i wiedzieli, że jest Bóg, ale to poznanie było niedoskonałe. Za bóstwo uważali stworzenia, jednak wiedzieli, że coś tam wyżej jest. Tylko tajemnica Trójcy Przenajświętszej była na ogół prawie nieznana. Dopiero, aby ludzie mogli Pana Boga lepiej poznać, druga Osoba Trójcy Przenajświętszej staje się człowiekiem, przychodzi na ten świat, ażeby ludzi lepiej poznali Trójcę Przenajświętszą. To jest pierwszy etap do doskonałego poznania Pana Boga. Ale, żeby i ten Syn Boży był lepiej poznany, jest trzecia Osoba Trójcy Przenajświętszej i przy zesłaniu Ducha Przenajświętszego było to poznanie.
