Nabożeństwo Majowe (8) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza

ROZMYŚLANIE IX.

Na dzień 8 Maja
oraz na święto Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Niedzielę drugą Października.

„I porodziła Syna swojego pierworodnego,
a uwinęła go w pieluszki,
i położyła go w żłobie”
(Łuk II. 7.)

Marya, święta Dziewica, świętą została Matką. Dlatego, że nosiła Jezusa w sercu swoim, przez miłość została Matką Słowa przedwiecznego.

Dziewictwo i Macierzyństwo, oto są te dwie godności najświętsze; starożytność nie pojmowała ani jednej ani drugiej. Nie pojmowała świętości Dziewicy, bo żyła tylko życiem zmysłowem, życiem zwierzęcem. Wszystko, co się z ducha wyradzało, było jej obcym; a nie pojmując świętości dziewictwa, nie pojmowała godności macierzyństwa; bo tylko ta, co jest świętą dziewicą, świętą matką zostać może.

Jedną jeszcze wielką tajemnicę wykryła nam wiara nasza, ucząc, jak każda dziewica matką zostać może, nie wedle przyrody ale wedle łaski; jak każda matka dziewicą pozostać może, w czystości serca i myśli. I ten typ dziewictwa i macierzyństwa w jednej osobie mamy złączony u Maryi Panny.

Ona matką jest, ale nie matką biednego człowieka, ale matką Boga. O jeśli tak wielką godnością, szczęściem, pociecbą jest dla każdego z nas nie tylko nazywać się ale być dzieckiem Bożym, jak wielkie szczęście, godność, pociecha była dla Maryi nie tylko się nazywać ale być Matką Boga!

O jak wielką pociechą, szczęściem powinna Cię Maryo ta myśl napełnić, że matką jesteś dziecka, które Boga Ojcem a Ciebie Matką nazywać może! — Poznaj więc godność Twoją, poznaj godność dziecka twego; kochaj dziecię twoje jak Marya kochała Jezusa, a dziecko twoje będzie Cię kochało, jak Jezus kochał Maryę.

Kochaj Maryę, bo Jej wszystko winna jesteś; odkąd Ona została Matką Boga człowieka, tyś została matką człowieka, dziecka Bożego. Dziecko twoje jest dzieckiem światłości, o niechaj i w duszy twojej ta światłość łaski zawsze prześwieca; ty dziecko twoje przez życie prowadzić powinnaś, a będąc sama w ciemności jakże je przeprowadzisz do światła?

Świeci lampka w cichości i pokoju; lecz gdy burza powstanie, płomyk niespokojnie migoce i gaśnie. Miłość Boga jest to lampka, która świeci ciągle na dnie duszy Twojej; o strzeż się, aby burza namiętności jej nie zgasiła!

Dziecko Twoje jest dzieckiem krzyża; o i ty nie bądź nieprzyjaciółką krzyża, abyś nie została nieprzyjaciółką dziecka twego. Uciekając od krzyża, czy uciekniesz z dzieckiem twoim, czy uciekniesz sama?  Jeśli pierwsze: rozłączysz je z Jezusem; jeśli drugie: ty się rozłączysz z nim! O! nie czyń tego.

Ty idź za Jezusem, a dziecko pójdzie za tobą; idź za Jezusem tak, jak szła Marya za Nim. Ona ani w tyle nie pozostawała, ani na jednym miejscu nie przebywała, ani Go nie wyprzedzała. Jeźli zanadto w tyle pozostaniesz, łatwo ten Zbawca z oczu ci zniknie; stracisz ślady Jego i zostawszy bez przewodnika, obierzesz sobie innego, świat, który cię do Jezusa nie zbliży. Jeśli na jednym pozostaniesz miejscu, Jezus przejdzie koło ciebie, spojrzy na ciebie, wzywając i wołając do duszy Twojej: „Bierz krzyż twoj i chodź (ale nie stój) za mną„.

Jezus z krzyżem nie stoi, ale idzie naprzód;  im bliżej Słowa, tym cieplej; im bliżej łaski tym zbawienniej. Idź za nim, ale w cichości, pokorze i pokoju jako szła Marya! Nie wyprzedzaj Jezusa zbytnią ruchliwością i niespokojną chęcią doskonałości bo nie ty Jezusowi, ale Jezus Tobie ma być przewodnikiem; nie Jezus w chwale, ale Jezus pod krzyżem.

A idąc za nim matko idź z dzieckiem twojem; bądź ty tylko dobrą, a nie troszcz się zbytnie o dziecko twoje. Tego się bój, abyś ty nie straciła Jezusa, jeźli ty go nie stracisz, nie straci Go i dziecko twoje; a wtenczas i ty nie stracisz dziecka twego. W miarę jak ty się ociągać będziesz, i ono się ociągać będzie; w miarę jak ty się przybliżysz, i ono się przybliży! Staraj się o własną doskonałość, ale w pokoju i cichości; i tak staraj się o doskonałość dziecka, twego.

Nie trać tylko odwagi ani widząc się sama tak słahą i nędzną, ani widząc niedoskonałości dziecka twego. Mów, proś, ukorz, i módl się, a Bóg ci pomoże. Wydźwignął cię Bóg nieraz z upadku twego, wy dźwignie i dziecko twoje; a narzędziem do wydźwignienia dziecka twego będzie modlitwa twoja.

LITANIA DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY.

MODLITWA
ŚWIĘTEGO BERNARDA.

Wspomnij o najdobrotliwsza Panno Maryo, że od wieków nie słyszano, ażeby kto, uciekając się do Ciebie, Twej pomocy wzywając, Ciebie o przyczynę prosząc, miał być opuszczonym kiedy. Tą nadzieją ożywiony, uciekam się do Ciebie o Maryo, Panno nad Pannami i Matko Jezusa Chrystusa! Przystępuje do Ciebie, biegnę do Ciebie, stawam przed Tobą jako grzeszny człowiek drżąc i wzdychając. O Pani świata nie gardź prośbami mojemi, o Matko Słowa przedwiecznego, racz wysłuchać mnie nędznego, który do Ciebie z tego padołu płaczu o pomoc wołam. Bądź mi pomocą we wszystkich moich potrzebach teraz i zawsze, a osobliwie w godzinę śmierci, o łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryo. Amen.

https://niewolnikmaryi.com/2023/05/07/nabozenstwo-majowe-7-z-rekopisow-o-karola-antoniewicza/

Nabożeństwo Majowe. Z rękopisów Ojca Karola Antoniewicza S. J. oddrukowane osobno z książki do nabożeństwa tegoż autora. Kraków. 1883.