-
Nabożeństwo Majowe (11) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
O Matko Bolesna! ubolewam nad tym omdleniem, które przejęło serce Twoje przy zdjęciu z krzyża i złożeniu do grobu ciała Syna Twego. O Matko droga! przez to omdlenie, które przejęło serce Twoje, proszę Cię, wyjednaj mi cnotę pilności i dar pamięci, — Amen. więcej
-
Nabożeństwo Majowe (10) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Nabożeństwo do Matki Boskiej Bolesnej wszystkim, zawsze i wszędzie ulgę, pociechę i pokój duszy jednało; wyjedna i nam, jeśli nasze boleści z boleściami Maryi połączone złożymy w cichości, pokorze i miłości u stóp krzyża zbawienia! więcej
-
Nabożeństwo Majowe (9) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Nie poznajemy godności naszej, powołania naszego, żyjąc w ciele, żyjemy ciałem. Mogąc być aniołami na ziemi, zwierzęciejemy za życia, aby zeszatanieć po śmierci. więcej
-
Nabożeństwo Majowe (8) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Tego się bój, abyś ty nie straciła Jezusa, jeźli ty go nie stracisz, nie straci Go i dziecko twoje; a wtenczas i ty nie stracisz dziecka twego. W miarę jak ty się ociągać będziesz, i ono się ociągać będzie; w miarę jak ty się przybliżysz, i ono się przybliży! Staraj się o własną doskonałość, ale… więcej
-
Nabożeństwo Majowe (7) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
pokąd kochamy się w ciemności, nie zawita światło w noc duszy naszej. Pokąd grzech nie ustąpi z serca, potąd Jezus do niego nie wejdzie! Jezus pokorny nie zagości w sercu, gdzie mieszka pycha i duma; Jezus na krzyżu rozpięty wzgardzi sercem, które rozkoszą ciała żyje więcej
-
Nabożeństwo Majowe (6) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Życie stało się dla nas igraszką; dusza nasza jak zgniły owoc, o który nikt nie dba. Bóg jako idea próżna, świat jest dla nas niebem, Bogiem, wiecznością, wszystkiem, a ten świat jednak od Boga przeklęty, a z światem ci wszyscy, którzy go kochają. więcej
-
Nabożeństwo Majowe (4) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
w upokorzeniu i w poznaniu winy mojej klęczę przed Tobą, klęczy dziecko przed Matką. Odpuść i przebacz i pozwól, abym na nowo mógł Cię Matką nazywać. Uproś mi, aby się skończyło wygnanie moje, ale nie to wygnanie życia, więcej
-
Nabożeństwo Majowe (3) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Chrystus kochał i cierpienia nasze przyjął na siebie, my nie kochamy i dlatego cierpień Chrystusa nie chcemy przenieść na siebie; a sądząc że kochać i cierpieć doskonale umiemy, sami siebie tylko łudzimy, kochamy i cierpiemy tak, jak się nam cierpieć i kochać podoba, a nie tak jak nas Bóg nauczył więcej
-
Nabożeństwo Majowe (2) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Boże coś mi dał matkę, a ona Ciebie mi dała; — Tyś mnie nauczył, jak ją kochać i szanować, ona mnie nauczyła jak Ciebie wielbić i błogosławić! — Jakże Tobie, jakże jej wywdzięczyć się wydołam? więcej
-
O Zmartwychwstaniu Pańskim – Ks. Karol Antoniewicz
Kochajmy, cierpmy, pracujmy, wyciągając ręce ku niebu! Chrystus zmartwychwstał i my zmartwychwstaniemy. Ale jeśli chcemy zmartwychwstanie nasze podobne uczynić zmartwychwstaniu Chrystusa, niechaj i życie nasze kształci się na wzór życia Jego. więcej
-
Na cześć Ks. KAROLA ANTONIEWICZA – zmarłego 14 listopada 1852
„O mój Jezu, jak bolesne jest to przejście od świata do Ciebie, od chwały do pogardy, od wygód do niewygód, od wolności do posłuszeństwa! Ale w tej ciężkiej chwili ileż pomocy od Ciebie doznałem!“ więcej
-
Dla pociechy dusz cierpiących cz.1
Chcesz mię kochać w szczęściu, a w boleści ode mnie odstępujesz. Wiesz, że cię kocham, bo ta miłość do krzyża mnie przybiła, wiesz, żem Wszechmocny, mogę ten krzyż zdjąć z ciebie, a nie czynię tego; dlaczego? bo bez tego krzyża do nieba dostać się nie można. O gdyby była inna droga do Nieba, jak droga… więcej
-
Na Popielec – Ks. Karol Antoniewicz
O! jak to straszne omamienie bać się śmierci doczesnej a nie bać się życia wiecznego!… Nie ta brama straszna, którą występujemy z życia, ale ta, którą do wieczności wstępujemy! ..Cóż może brama niebieska mieć strasznego? Ach! brama ta może się otworzyć ale może się i zamknąć! więcej
-
Jeśliśmy w tym roku Boga nie utracili, niceśmy nie utracili – Ks. Karol Antoniewicz na koniec roku
Dziękuj, jeśliś był szczęśliwy; dziękuj, jeśliś umiał być nieszczęśliwym; dziękuj, jeśliś Boga i w szczęściu i boleści nie utracił. Ciesz się że za pomocą Boską potrafisz krzyż twój dźwigać; ciesz się, jeśli Boga chcesz i umiesz kochać! więcej
-
O prawdziwej pobożności – Ks. K. Antoniewicz (Na Narodzenie NMP)
Ale wiedzcie o tem, bracia, że jeśli Boga ukochacie, to już i ludzi kochać będziecie, a ta miłość wasza będzie zbawienną, błogosławioną i rosę łask niebieskich ściągnie na domy wasze i na dzieci wasze i na rodzinę waszą; jeśli zaś Boga nie ukochacie, to wasza miłość będzie tylko chwilowym popędem znudzonego serca, — będzie to… więcej