-
Nabożeństwo Majowe (12) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
zawołajmy z Nią i z Synem Jej: Ojcze! jeźli być może, niechaj ten kielich ode mnie odejdzie, ale niejako ja chcę, ale jako Ty. Wiem że bez Twojej woli i wiedzy nic mi się złego stać nie może, wiem że wola Twoja nie inna jest, jak zbawienie moje. Ty najlepiej wiesz jaką drogą do zbawienia… więcej
-
Nabożeństwo Majowe (11) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
O Matko Bolesna! ubolewam nad tym omdleniem, które przejęło serce Twoje przy zdjęciu z krzyża i złożeniu do grobu ciała Syna Twego. O Matko droga! przez to omdlenie, które przejęło serce Twoje, proszę Cię, wyjednaj mi cnotę pilności i dar pamięci, — Amen. więcej
-
Nabożeństwo Majowe (10) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Nabożeństwo do Matki Boskiej Bolesnej wszystkim, zawsze i wszędzie ulgę, pociechę i pokój duszy jednało; wyjedna i nam, jeśli nasze boleści z boleściami Maryi połączone złożymy w cichości, pokorze i miłości u stóp krzyża zbawienia! więcej
-
Nabożeństwo Majowe (9) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Jeżli nie czujemy w sobie dostatecznej siły do zwalczenia świata, możemy go unikać, uciekać od niego. Ale sami przed sobą uciec nie możemy, bo świat wewnętrzny jest najzgubniejszy nieprzyjaciel człowieka, w człowieku żyje, ściga go jako cień, i tylekrotnie zdeptany, starty, ciągle do nowej rozbudza się walki. więcej
-
Nabożeństwo Majowe (8) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Tego się bój, abyś ty nie straciła Jezusa, jeźli ty go nie stracisz, nie straci Go i dziecko twoje; a wtenczas i ty nie stracisz dziecka twego. W miarę jak ty się ociągać będziesz, i ono się ociągać będzie; w miarę jak ty się przybliżysz, i ono się przybliży! Staraj się o własną doskonałość, ale… więcej
-
Nabożeństwo Majowe (7) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
pokąd kochamy się w ciemności, nie zawita światło w noc duszy naszej. Pokąd grzech nie ustąpi z serca, potąd Jezus do niego nie wejdzie! Jezus pokorny nie zagości w sercu, gdzie mieszka pycha i duma; Jezus na krzyżu rozpięty wzgardzi sercem, które rozkoszą ciała żyje więcej
-
Nabożeństwo Majowe (6) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Życie stało się dla nas igraszką; dusza nasza jak zgniły owoc, o który nikt nie dba. Bóg jako idea próżna, świat jest dla nas niebem, Bogiem, wiecznością, wszystkiem, a ten świat jednak od Boga przeklęty, a z światem ci wszyscy, którzy go kochają. więcej
-
Nabożeństwo Majowe (4) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
w upokorzeniu i w poznaniu winy mojej klęczę przed Tobą, klęczy dziecko przed Matką. Odpuść i przebacz i pozwól, abym na nowo mógł Cię Matką nazywać. Uproś mi, aby się skończyło wygnanie moje, ale nie to wygnanie życia, więcej
-
Nabożeństwo Majowe (3) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Chrystus kochał i cierpienia nasze przyjął na siebie, my nie kochamy i dlatego cierpień Chrystusa nie chcemy przenieść na siebie; a sądząc że kochać i cierpieć doskonale umiemy, sami siebie tylko łudzimy, kochamy i cierpiemy tak, jak się nam cierpieć i kochać podoba, a nie tak jak nas Bóg nauczył więcej
-
Nabożeństwo Majowe (2) – Z rękopisów O. Karola Antoniewicza
Boże coś mi dał matkę, a ona Ciebie mi dała; — Tyś mnie nauczył, jak ją kochać i szanować, ona mnie nauczyła jak Ciebie wielbić i błogosławić! — Jakże Tobie, jakże jej wywdzięczyć się wydołam? więcej
-
Siedem słów Kościoła Chrystusowego – Ks. Karol Antoniewicz
Świat cały dzieli się na dwa obozy, świat cały, to dobry lub zły łotr; bo kto nie wyznaje Chrystusa całem sercem i życiem, jest złym łotrem i ginie z nim; kto, wyznając jego bóstwo, w nim całą ufność pokłada, kto widząc własną niegodność, do jego się zasług ucieka, jak dobry łotr zbawionym zostanie. więcej
-
O czasie – Ks. K. Antoniewicz
O mój Boże! czyż na to dałeś nam czas? ten czas, który byśmy poświęcić mieli na rozważanie świętego prawa Twego! na korzystanie z łask Twoich; na poznanie miłosierdzia Twego — ten czas sprzedajemy nieprzyjacielowi zbawienia i nazywamy to życiem! więcej
-
Na dzień Zaduszny – Ks. Karol Antoniewicz
nie łez czczych i nadgrobków, ale żądam od ciebie w imieniu miłości, w imieniu wdzięczności, w imieniu najświętszej sprawiedliwości, modlitwy żądam”. Teraz, teraz przypomina wam dług dusza nieszczęśliwa: »Dziecię moje! cierpię od lat 5, 10, 20, czyliż nic dla mnie nie uczynisz? więcej
-
Na Nawiedzenie NMP – Ks. K. Antoniewicz
Cichy domowy zakątek stał się dla nas nieznośnym ; uciekamy od obowiązków naszych prawdziwych, tworząc sobie obowiązki towarzyskie, urojone; uciekamy od Boga, nudno nam z Bogiem, świata potrzebujemy, świata szukamy. Wychodzimy z domu, uzbroiwszy serce nie w kwiaty łagodności, miłości i pokory, ale w ciernie zazdrości, niepokoju i złości, aby nie mieć innych ran serca.… więcej
-
O Zmartwychwstaniu Pańskim – Ks. Karol Antoniewicz
Kochajmy, cierpmy, pracujmy, wyciągając ręce ku niebu! Chrystus zmartwychwstał i my zmartwychwstaniemy. Ale jeśli chcemy zmartwychwstanie nasze podobne uczynić zmartwychwstaniu Chrystusa, niechaj i życie nasze kształci się na wzór życia Jego. więcej
Czas Apostazji 