Roztropność ma obierać środki dla dojścia do zamierzonego celu. Jest to skutek roztropności chrześcijańskiej, iść najpewniejszy drogą do doskonałości.
Zostawmy roztropność polityczną i doczesną, bo ta zmierza do przedmiotów doczesnych, a czasem niegodziwych, używa tylko środków ludzkich, a czasem niepewnych; a mówmy tylko o tej świętej cnocie, którą Pan nasz poleca tym , co chcą iść za Nim, ona to doprowadza nas do celu, do którego chce nas przywieść, to jest do Boga. Roztropność ta chrześcijańska sprawia ten błogosławiony skutek: ona rozróżnia dobre od tego co jest lepszym; uczy, że w rzeczach Bożych używać trzeba rzeczy Boskich.
Ludzie mogą dwojako wybrać środki odpowiednie do celu, który sobie zakładają: raz przez rozumowanie, kiedy obiecują sobie zrobić to lub tamto, i wtedy pokazują światło naturalne; powtóre, przez zasady Wiary, używając środków, których nas Bóg na ziemi będąc nauczył.
Na przykład: oto młody człowiek przedstawia się aby być przyjętym do Zgromadzenia, ale przed wejściem idzie zapytać się jakiegoś uczonego o zdanie: czuję się znaglonym, powie mu, do służenia Bogu w tym Zgromadzeniu, ale radbym nic nie uczynić bez poradzenia się. Uczony, aby się dobrze zapewnił o jego powołaniu, powinien sądzić wedle niezachwianych zasad Chrystusa Pana, który mówi; Wszelki, który by opuścił dom, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo syny, albo rolę dla imienia mego, tyle stokroć weźmie. Jeśli wedle tej zasady sądzi, sądzi wedle Boga: ale jeśli idąc za własnym rozumem powie mu: mój przyjacielu, jest to bardzo stanowczy zamiar, jesteś jeszcze młody, Reguła surowa, zaczekaj jeszcze; masz ojca, matkę, których zasmucisz opuszczeniem; myślę że nie powinieneś się spieszyć i t. d.
Tak sądzić, jest to roztropność zdaje mi się wedle świata; jest to nie zważać na Ewangelię, jest to rzec Synowi Bożemu: Ty tego nie rozumiesz Panie, nie zastanowiłeś się nad trudnościami, jakie wynikają z opuszczenia wszystkiego.
Aby więc dobrze sądzić o rzeczach, i dobrze używać roztropności, trzeba sąd swój oprzeć na maksymach chrześcijańskich zawsze pewnych, a nie na omylnych maksymach światowych.
Jeśli chcesz być doskonałym, idź sprzedaj co masz, powiedział Pan Jezus, i daj ubogim, a przyjdź, i pójdź za mną.
Przychodzi jakaś osoba, i mówi ci: rada bym wiedzieć, co jest pewniejszym dla mnie, albo zatrzymać co posiadam i zostać tak jak jestem, albo zamiłować ubóstwo i życie Ewangeliczne ? Aby dobrze użyć umysłu i rozumu naszego, powinniśmy mieć za niezachwianą regułę: sądzić o wszystkim jak Chrystus Pan sądził; ale mówię, zawsze i we wszystkim, i zapytać się w okazji, jak Chrystus Pan o tym sądził? jak postąpił w podobnym razie, co powiedział? trzeba mi stosować myśli i postępowania moje do Jego maksym i przykładów.
Tego się trzymajmy, Mości księża, idźmy tą drogą śmiało, jest to królewska Reguła: niebo i ziemia przeminą, ale Jego słowa nie przeminą. Jeśli działamy odmiennie od maksym Jezusa jeśli nie tak, jak On postępował, w tym jest niebezpieczeństwo, na tym się rozbijają nędznie ci, którzy chcą pływać przeciw wiatrowi i fali, wiedzeni przez gwiazdę własnego rozumu.
O ! jeśli za łaską Bożą nabędziemy tego zwyczaju nie sądzenia nigdy przez wzgląd ludzki, bo on nigdy prawdy nie dosięgnie, nigdy nie dosięgnie Boga, nigdy Boskich powodów; jeżeli nasz własny sąd mamy za kłamliwy, a postępować będziemy według Ewangelii, uwielbimy wtedy Chrystusa Pana, o którym powiedziano że : dobrze wszystko uczynił…
Roztropność więc zależy na działaniu i sądzeniu tak, jak Mądrość Przedwieczna sądziła i działała.
A więc jeśli tak postępujemy, żyjmy szczęśliwi; ale jeśli tego nie czynimy, to powód do zasmucenia się i poprawy.
Kazania o Świętych Polskich i o Królowej Korony Polskiej, nauki przedślubne, mowy pogrzebowe i kazania przygodne. Przez Xiędza Alexandra Jełowieckiego. Berlin 1869.
NiewolnikMaryi.com 
Skomentuj