Co katolik wiedzieć powinien (4): Skarb modlitwy i cnoty; Kościół – Uwagi według nauki Świętych i Kościoła

Skarb modlitwy i cnoty; Kościół.

Kto modli się za dusze w czyścu, ten nie dozna zawodu, gdyż u nich nie ma niewdzięczności.

 

Gdy człowiek wierzący zanosi modlitwę do Boga godną wysłuchania, a Bóg słyszy ją i tak dla niej urządza rze­czy tego świata, iżby spełnienie jej było następstwem naturalnego biegu wypadków.

Modlitwa jest kluczem do nieba!

Czem jest miecz dla żołnierza, tem modlitwa dla sług ołtarza, mówi święty Wincenty a Paulo. Mod­litwa odpędza pokusę, rozpacz oddala, gorliwość obudzą, roznieca płomień Boskiej Mi­łości, mówi św. Wawrzyniec Justyniani. Tem jest mo­dlitwa dla duszy, czem woda dla ryby, (św. Jan Chry­zostom). .Jak pokarm utrzymuje ciało, tak modlitwa karmi duszę, powiada Doktor Kościoła, św. Augustyn.

Modlitwa strzelista zastąpić może wszelkie inne pobożne ćwiczenia, jej zaś one nie zastąpią, mówi Doktor Ko­ścioła, św. Franciszek Salezy.

Aby modlitwa była wysłu­chana modlić się trzeba: o rzeczy godziwe, z wiarą i ufnością, zgadzając się z wolą Bożą, z żalem za grze­chy, przez wzgląd na dobroć i zasługi Jezusa Chrystusa i obietnice miłosierdzia Bożego, z wytrwałością i pokorą.

Modlitwa nas łączy z Bogiem, wznosi duszę ku niebu, umacnia przeciw złemu, dodaje siły i ochoty do dobrego, pociesza w utrapieniu, wyjednywa pomoc w potrzebie i łaskę wytrwałości w dobrem. Jeśli ze swej strony nie stawisz przeszkody, bądź pewnym, iż otrzymasz to, lub coś pożyteczniejszego.

Ale, w modlitwie swej nie miej my­śli, jak mówi Doktór Anielski, św. Tomasz, abyś chciał plan Opatrzności zmienić, ale w myśli otrzymania tego, czego spełnienie się zostało w tym planie uczynione za­leżne od modlitwy.

Rozmyślanie jest większem, niż mo­dlitwa ustna i czyni nas podobnymi do Aniołów. Doktor Kościoła, św Bernard, mówi: “Pytasz, na czem zależy pobożność? Na rozmyślaniu, bez którego religia twoja sucha i niedoskonała, skora do upadku, mówi Doktor Kościoła, św. Bonawentura — a bez tego ćwiczenia się w kapłanie stopniowo samo tylko imię zostaje.

Teresa święta mówi, że kto opuszcza choć 1/4 godz. rozmyślania, tej modlitwy myślnej, czyli rozważania prawd św. wiary, nie potrzebuje dla swego zatracenia szatana, ale sam staje się przyczyną swej zguby. . .

 

 

Cnota polega głównie na tem, abyśmy statecznie usiłowali to czynić tylko, co się Bogu podoba. Cnoty Boskie, Wiara, Nadzieja i Miłość: ich akty powinniśmy obudzać przy św. sakramentach, pokusach, niebezpie­czeństwie życia i przy śmierci.

Cnoty “moralne” są zwane kardynalne: Roztropność, wstrzemięźliwość, spra­wiedliwość, męstwo; a przeciw głównym grzechom:— pokora, szczodrobliwość, czystość, miłość, umiarko­wanie, cierpliwość, pobożność.

Grzechy przeciwne, jak pycha — jest Bogu ohydna i nieznośna, znakiem potę­pienia; pojawia się w każdym wieku człowieka i przez zamawianie sobie ładnych pomników za życia idzie aż po za grób nawet. Dziećmi jej są: ambicja, chwalenie się, obłuda, upór, zarozumiałość, szukanie sobie sławy, wynoszenie się z cnoty i zalet, majątku, rozumu, urody; pycha rozumu niebezpieczniejsza, niż — woli; przez pychę upadły duchy anielskie.

Stopnie tak miłej Bogu cnoty pokory: coraz gruntowniej poznawać swe grzechy, nisko o sobie trzymać i nic nie mówić, krzywdy w mil­czeniu znosić, pożądać i szukać upokorzeń, roztropność w pokorze, dziękować Bogu za poniżenia i pogardę.

Da­lej, pamiętać, iż łakomym jest zbyt ten, komu Bóg nie starczy; że kara Sodomy i Gomory oczekuje za grzechy nieczystości, że hamować trzeba gniew i kochać łago­dności cnotę; nie zazdrościć i dziękować Bogu za dobra bliźnim dane, mówiąc w potrzebie do Boga: wspomnij też Boże na nędzę moją; że trzeba unikać obżarstwa i pijaństwa, co poniża człowieka do rzędu bydląt i rujnu­je zdrowie; nie lenić się w pracy zbawienia duszy, bo gdy zaniedbasz duszę, to choćbyś pracował dzień i noc, nic to ci na niebo nie pomoże.

Bez cnoty, co jest wię­kszym skarbem, niż nauka, teorie wszelkie najwznio­ślejsze i postęp i wynalazki — jest to ciało bez duszy!

Środki wytrwania w tak potrzebnej nam cnocie: czuwać — pracować i modlić się, unikać okazji do grzechu, pa­miętać na wieczność i cztery rzeczy ostateczne: spowiadać się często z żalem doskonałym, mieć nabożeństwo do Matki Bożej i wielką cierpliwość, intencję podobania się tylko Bogu samemu.

 

Kto nie ma Kościoła za Matkę — ten nie ma Boga za Ojca, a przeto zastanówmy się po­krótce i o Kościele, który jest skarbem duszy.

Boski Zbawca nasz, Jezus Chrystus nie ustanowił kilku wiar lub kościołów, ale tylko jeden, więc jeden tylko jest prawdzi­wy, Chrystusowy, który zowiemy Kościołem Rzymsko­ katolickim. A to dlatego, że on jest jeden, święty powsze­chny, apostolski; prześladowany za niezmienność dogma­tów wiary.

Inne chrześcijańskie, to założone tylko przez ludzi, jak Lutra czy Kalwina, lub “niezależny” przez Hodura; marjawicki lub innych heretyków. Tylko Rzymsko­ katolicki ma papieża, głowę, który jest nieomylnym w wie­rze i moralności, i nie pozwala wierzyć, jak kto chce i zmieniać prawdy.

O nim tylko powiedział Zbawiciel, Jezus Chrystus, że “będzie z nim po wszystkie dni aż do skończenia świata”, (Mat. 28, 20); że “Duch praw­dy z nim mieszkać będzie na wieki”, (Jan P. 14, 16—17); że “Kościoła bramy piekielne nie przemogą” (Mat. P. 16, w. 18). Powinniśmy zwodniczych mów i pism he­retyckich wystrzegać się pilnie, a słuchać Rzymsko­ katolickiego Kościoła, bo Jezus Chrystus sam to powie­dział: “Jeśliby (kto) Kościoła nie słuchał, niech będzie jako poganin i celnik”, (Mat. P. 18, w. 17).

Dopuszcza Bóg sekty i herezje dla oczyszczenia go od złych członków i wyświetlenia prawd św. wiary, ale tylko w Kościele skarb zbawienia, jak to niejeden przekonywa się w go­dzinę śmierci.

 

 

Co katolik wiedzieć powinien (1) : Wiara, Sakramenty, walka duchowa – Uwagi według nauki Świętych i Kościoła

Co katolik wiedzieć powinien (2) : Skarby Mszy świętej

Co katolik wiedzieć powinien (3) : Łaska Boża i skarby cierpień – Uwagi według nauki Świętych i Kościoła

---

Ks. Jan Domaszewicz – NIEZWYKŁE SKARBY (Krótkie uwagi) : Wedle nauki Świętych i Kościoła.