Najświętsze Imię Maryi

Najświetniejszym czynem chylącej się do upadku Polski, czynem, który ją okrył sławą i blaskiem w oczach całej Europy i chrześcijaństwa, to odsiecz Wiednia przez wojska polskie, którymi osobiście dowodził nasz dzielny król, Jan III Sobieski. To ostatni czyn wielki z szeregu tych, którymi naród dowiódł, że jest przedmurzem chrze­ścijaństwa, że się poświęca szczytnie i bezinteresownie dla najwyższych ideałów ludzkości: wiary i wolności. Na pamiątkę owego pogromu, który spotkał Turków pod Wiedniem, zamierzających w niepohamowanej dotąd ambicji kościoły stolicy cesarskiej i Rzymu zamienić w stajnie dla koni, ustanowił Papież uroczystość Imienia Maryi, którą obchodzimy zaraz  po Narodzeniu Najświętszej Panny.

O tym to najsłodszym i po Imieniu Jezus najpotężniejszem Imieniu, nadanym Maryi przez Boga, dzisiaj przemó­wię ku czci Bogarodzicy dla pomnożenia nabożeństwa ku Tej, która jest Matką naszą i Królową Polski, a miano­wicie wyjaśnię, co znaczy imię Maryja i jak wielka jego potęga.

1. Maryja, wyraz hebrajski, znaczy gwiazda morska i dlatego jedna z pieśni naszych zaczyna się od słów: Witaj gwiazdo morska« albo inna »Gwiazdo morza, któ­raś Pana mlekiem swojem karmiła«.

Dlaczego Maryja nazywa się gwiazdą? Bo jest bardzo wysokie, wzniosie Jej zadanie. Wzniosłe Jej Narodzenie, bo jest córką łaski, gdy inni ludzie rodzą się synami gniewu (1). Wzniosłą była w życiu, bo ślubowała Panu Bogu czystość i zachowała się w najgłębszej pokorze, choć ludzie popadają w pychę z powodu niewinnego ży­cia. Wzniosłą, szczytną, niedościgłą, wysoką, jak gwiazda jest wierność, ufność, wiara Najświętszej Panienki, bo wierzy w trudne rzeczy, mianowicie, że Matką zostanie, a nie utraci dziewictwa. Szczytną, wysoką jak gwiazda Królowa nasza, Maryja, bo porodziła Zbawiciela świata bez boleści, wśród podziwu całej natury. Zaś w swem Wniebowzięciu, wzniesiona ponad wszystkie chóry aniel­skie, prześcigła wszelkie wysokości i oddalenia ziemskie.

Cieszmy się, Najdrożsi w Panu, z tego wyniesienia Maryi i starajmy się również jako gwiazdy jaśnieć cno­tami wśród ludzi na pociechę Maryi i zbudowanie bliźniego.

Maryja i dlatego nazywa się gwiazdą, bo jest jutrzenką, zorzą poranną; sprowadziła bowiem słońce na świat, Jezusa Chrystusa, który rozprasza ciemności grzechowe, a zresztą Ona nam wyjednywa swą prośbą u Boga światło wiary i za Jej wstawiennictwem możemy powstać z ciemności  grzechów.

Maryja jest gwiazdą morza, o której wspaniale wyraża się św. Bernard w następujących słowach:

»Maryja nazywa się gwiazdą i to bardzo stosownie do Niej się odnosi. Jak gwiazda nic nie traci i nie psuje się, wydając z siebie promienie, tak Dziewica Maryja bez utraty najmniejszej porodziła Syna. Promień, wynikający z gwiazdy, nie zmniejsza jej blasku, Syn Boży nie odbiera Maryi Jej nietykalności. Maryja jest więc oną szlachetną gwiazdą z Jakuba,  której blask oświeca cały okrąg ziemski, dosięga światłem swym niebios, przenika czeluście podziemne, oświeca ziem­skie padoły i ogrzewa więcej umysły niż ciała, krzepi cnoty a wysusza i niszczy występki. Ona bowiem prze­świetną i wspaniałą gwiazdą, wyniesioną ponad to morze wielkie i obszerne świata, jaśniejąca bogactwem swych zasług i oświecająca przykładem cnót swoich.

Kto po mo­rzu tego świata idzie wśród burz i błyskawic, niech nie odwraca oczu od blasku tej gwiazdy, jeżeli nie chce zgi­nąć wśród nawałnic. Jeżeli powstają przeciw tobie wichry pokus, jeżeli napotkasz skały utrapień na ścieżce żywota, patrz na tę gwiazdę, wzywaj Maryję na pomoc. Jeżeli gniew, chciwość albo ponęta cielesna wstrząśnie łódką umysłu, patrz na Maryję. Jeżeli miotają tobą bałwany pychy, ambicji, jeżeli czujesz skłonność do obmów, za­zdrości, patrz na gwiazdę, wzywaj pomocy Maryi. Jeżeli bezmiar zbrodni cię przygniata, jeżeli brudy sumienia okrywają cię wstydem, a na myśl o strasznych sądach bożych ogarnia cię przepaść smutku i chwyta straszna (ponura) rozpacz, pomyśl o Maryi. W niebezpieczeństwach, trwogach, wątpliwościach, pamiętaj o Maryi, wzywaj Maryi. Niech to Imię nie ustępuje z ust twoich i serca twego.

Byś jednak mógł doznać skuteczności Jej pośrednictwa, naśladuj Jej życie. Gdy Ona cię wesprze, nie upadniesz; gdy cię weźmie w obronę, niczego się nie ulękniesz; gdy cię prowadzić będzie, nie zmęczysz się; za Jej łaską doj­dziesz do celu i doświadczysz na sobie, jak słusznie Imię Maryi oznacza gwiazdę«.

Pięknie tę myśl wyraża pieśń nasza:

O, której berła ląd i morze słucha,
Jedyna moja po Bogu otucha,
O gwiazdo morska, o święta Dziewico,
Nadziei mojej niebieska kotwico.

Ciebie na pomoc biedny żeglarz wzywa;
Spojrzyj, po jakiem strasznem morzu pływa,
Jedni rozbici na dnie morskiem giną,
Drudzy do Ciebie po ratunek płyną.

Noc mnie obeszła, biją zewsząd trwogi,
Już nie wiem, jakiej mam się trzymać drogi:
Lecz gdy Twe spuścisz na mą łódź promienie,
Świecić mi będą same nocne cienie.

Rzeczywiście Maryja jako gwiazda oświeca świat cały, jak śpiewa o Niej Kościół: cuius vita inćlyta cunctas illustrat ecclesias — której życie przechwalebne wszystkie kościoły napełnia blaskiem. Usuń z nieba słońce, co się stanie z dniem? Usuń Maryję, gwiazdę morską, co będzie na ziemi, jeżeli nie noc straszna, okropne ciemności i śmierć? Z tej gwiazdy powstało słońce sprawiedliwości, oświecające wszystkich. Kto idzie za tą gwiazdą, nie zboczy z prawej drogi i nie pobłądzi.

II. Imię Maryi oznacza także gorycz morza . Maryja istotnie jest morzem z powodu pełności łask. Anioł nazywa Ją przeto »łaskiś pełna«. Jak niepodobna zgłębić wód morskich, tak niepodobna pojąć i zmierzyć wielkości łask, które Maryja Panna otrzymała.

Ach, drodzy, nam bardzo łaski potrzeba, prośmy więc z ufnością choć o kropelkę tej łaski za przyczyną Królowej naszej, która posiada morze nieprzebyte łask bożych.

Maryja Panna nazywa się morzem i dlatego, że mo­rze ułatwia żeglugę. Przez Maryję Chrystus przyszedł na świat i my także jako prawdziwi Izraelici przez Maryję, przy Jej pomocy, dopłyniemy do przystani wiecznej szczę­śliwości, po zatopieniu wrogów, Egipcjan.

Morze nigdy się nie wyczerpie — ono ciągle wydaje z siebie wody i nowe wchłania. Tak i Maryja Panna czer­pie z nieprzebranych zdrojów i skarbów bożych i jako szafarka niezmordowana obdarza ludzkość. Kto policzy piasek morski i krople deszczu? pyta Ekklezyastyk (2). Kto również zmierzy i policzy miłosierdzie i dobrodziejstwa Maryi?

Maryja nazywa się morzem gorzkiem, bo stała pod krzyżem Syna Swego i wtedy gorycz, boleść i skruszenie Jej były jako morze bezdenne.

III. Imię Maryja znaczy tyle także, co Pani. Albo­wiem Najświętsza Panna jest władczynią i panią nie tylko ludzi na ziemi, ale i Aniołów w niebie. Potęga i władza Jej dosięga niemniej potęg piekielnych i dlatego w poku­sach diabelskich trzeba się uciekać do Maryi. Albowiem słusznie powiada św. Bernard, że mniej lęka się nieprzy­jaciel mnogich wojsk, ile się lęka piekło opieki, imienia i przykładu Maryi. Jak wicher pędzi przed sobą kurz, jak wosk topi się w ogniu, tak giną i znikają złe duchy za wezwaniem Maryi. Jej Imię rozpędza piekło, jedna przeba­czenie, daje chorym zdrowie, małodusznym siłę, pociechę smutnym, pomoc podróżnym.

Najdroższy Bracie i Siostro w Chrystusie, Maryja jest Panią wszystkich wiernych, ale i twoją zarazem. Szanuj Ją jako twą władczynię i Królową i nic takiego nie czyń, coby nie przystało wiernemu poddanemu wobec tak wiel­kiej i dostojnej Pani i Monarchini.

»Olejek wylany imię twoje, dlatego panienki umiło­wały cię« (3). Imię Maryi po Imieniu Jezus najświętsze i naj­potężniejsze i dlatego najbardziej znane i wzywane po świecie od czasu, kiedy Apostołowie z wiarą Chrystusową rozsławili je po świecie po Wniebowzięciu Bogarodzicy. » Panienki« czyli młode dusze, odrodzone łaską, mężne w wierze i miłości, a nie zastarzałe w błędach, umiłowały bardzo to Imię najsłodsze.

Jak pięknie mówi św. Bernard:

»O wielka, o miłosierna i wielkiej miłości godna Maryjo! Już samo Twe wspomnie­nie zapala, już sama myśl o Tobie orzeźwia miłujących Ciebie! Ty masz wrodzoną od Boga słodycz i dlatego nigdy nie wchodzisz bez niesienia pociechy i słodyczy do bram serca tych, którzy Cię pobożnie wspominają«. Mówi Mę­drzec Pański: »Lepsze jest imię dobre, niż wielkie boga­ctwa* (4).

Imię Maryi rzeczywiście cenniejsze od bogactw, bo leczy ubóstwo i choroby grzechowe.

Czyś może ubogi? Uciekaj się do Maryi, która nie­gdyś była ubogą, a teraz wyniesioną jest ponad Aniołów. I twe ubóstwo nie będzie ci tak bardzo dolegać.

Czyś może grzesznikiem? Wzywaj Maryi z ufnością, a najzaraźliwsza choroba duszy zniknie przed tern Imieniem.

Jesteś może sprawiedliwym, lecz uderzają na ciebie pokusy? Maryja jest wieżą mocną — wzywaj Jej na po­moc — a bałwany pokus roztrącą się o tę wieżę i znikną.

Któż po tym wszystkiem nie zawoła: O Imię prze­dziwne i rozkoszne, pełne głębokich tajemnic! O Imię chwa­lebne, podniosłe, od wieków przejrzane, a w czasie nadane Maryi! Ciebie wspominają sprawiedliwi z rozkoszą, a grze­sznicy wymawiają z ufnością!

O Maryjo, Ciebie wszyscy wierni wzywają, Ciebie miłują! Każdy stan, wiek i płeć do Ciebie gorliwie się ucieka! Gdy Króla najwyższego przez grzechy tracimy, gdy Aniołów i Świętych obrażamy, gdy nawet dla siebie samych stajemy się ciężkimi i wcale nie wiemy, co czynić, wówczas nic innego nam nie pozostaje, jak ku Tobie podnieść oczy serca i ciała, prosić Cię o radę i pomoc: O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo — błogosławionaś na wieki!

---

Ks. Dr. J. Górka – CZEŚĆ MARYI. O POBUDKACH I ŚRODKACH NABOŻEŃ­STWA DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY. Nakładem Autora. Główny skład w Księgarni Zygmunta Jelenia w Tarnowie. 1907
1) Ef. II, 3.
2) Ekkli. I, 2.
3) Cant. I, 2.
4) Przyp. XXII, 1.