„A ja prosić będę Ojca, a innego pocieszyciela da wam, aby z wami mieszkał na wieki : Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może”.
(Św. Jan roz. 14).
Jak tylko Jezus Chrystus wstąpił do nieba, Apostołowie zgromadzeni w Wieczerniku, oczekiwali przyjścia Ducha świętego, według tego, co im Zbawiciel obiecał, a chociaż z mocną wiarą i nadzieją spodziewali się spełnienia tej obietnicy, nie omieszkali przysposobić się do tego przez różne ćwiczenia duchowne, a mianowicie przez modlitwę.
Naucz się z ich przykładu, że sposobiąc się do przyjęcia Ducha świętego, trzeba, abyś pozostawał w samotności i skupieniu, oddając się z pobożnością modlitwie i rozmyślaniu. Zastanów się, czy tak się przygotowujesz do przyjęcia Ducha świętego.
Aby się usposobić do przyjęcia Ducha świętego, trzeba oderwać swe serce od świata, bo Jezus Chrystus oświadcza, że świat nie zdolny jest do przyjęcia Ducha świętego.
Zbadaj siebie, czy nie rządzisz się niekiedy duchem światowym; czy serce twoje nie powoduje się ukrytą próżnością, czy nie masz przywiązania do rzeczy ziemskich, a jeżeli widzisz w sobie jakie pozostałości ducha światowego, wyrzeknij się ich zupełnie i proś Jezusa Chrystusa o łaskę, abyś mógł pozbyć się tego ducha, i aby Duch święty napełniając twą duszę, zamieszka! w tobie na wieki, według słów Zbawiciela.
Apostołowie i uczniowie, oczekując Ducha świętego, byli w towarzystwie Najświętszej Matki Jezusa i z Nią razem trwali na modlitwie; nie można wątpić, że modlitwy tej Matki miłosierdzia wiele się przyczyniły do prędszego przyjścia Ducha świętego i wyjednały im większą obfitość łask.
„Pocieszyciel, Duch święty, którego Ojciec poszle w imię moję, On w as wszystkiego nauczy, i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem.”
(Ś. Jan roz. 14).
Rozważ, jak wielką miłość i dobroć okazuje Bóg dziś Kościołowi swemu, dając mu swego Ducha i swoją miłość, i zlewając na niego wszystkie dary swoje.
Można prawdziwie powiedzieć, że w tym świętym dniu, otworzyły się upusty niebieskie, i źródła łask się rozlały, a nowy potok miłości zalał ziemię.
Czy może być, aby dusza twoja, po tem wszystkiem, pozostała jak ziemia sucha i niepłodna? czy nie dopuścisz do twego serca tej rosy niebieskiej, aby ona je napełniła i przeniknęła wodą żywą, wytryskującą na żywot wieczny?
Złącz twoje pragnienia z pragnieniami całego Kościoła i mów: Przyjdź Duchu święty, napełnij serca wiernych Twoich, a ogień miłości Twojej racz w nich zapalić.
Duch święty, wstępując do duszy, obdarza ją łaską poświęcającą i daje jej udział w swojej świętości, nadto, zdobi ją we wszystkie cnoty nadprzyrodzone, a szczególniej wzbogaca ją siedmiu swemi darami, które ją usposabiają
do przyjęcia Jego natchnień i do spełnienia Jego woli najświętszej.
O! gdybyś wiedział, jak wzniosłe, jak doskonałe są te dary Ducha świętego, z jaką gorliwością prosiłbyś o nie, a otrzymawszy je, jak usilnie starałbyś się o ich zachowanie!
Pierwszym darem Ducha świętego jest mądrość, przez którą otrzymujemy światło niebieskie, dające nam zamiłowanie do rzeczy Boskich i nadnaturalnych. O! jak dusza posiadająca dar mądrości, pojmuje Boga, w sposób odmienny, jak zwykli chrześcijanie! zgłębia ona dokładniej niż oni wielkie tajemnice, jakie mądrość Boska raczyła nam podać w Ewangelii świętej.
Jeśli myśli twoje są poziome i niegodne wielkości i doskonałości Boga, jeżeli umysł twój pełza po ziemi, to dlatego, że zaniedbujesz ten dar, nie żywisz go w sercu swojem, albo może nie wiesz nawet, co to jest prawdziwa mądrość.
Zastosowanie praktyczne.
Proś w dniu dzisiejszym
- O Ducha prawdy, aby cię oświecił.
- O Ducha świętości, aby cię oczyścił.
- O Ducha mocy, aby cię ożywiał.
O darach Ducha Świętego – św. J.S.Pelczar
Ks. Louis Abelly – Nowy rok Jezusowy : rozmyślania o głównych prawdach zawartych w Ewangelii Świętej rozłożone na wszystkie dni roku według liturgii Kościoła. Warszawa. Synowie St. Niemiry, 1908r.
NiewolnikMaryi.com 
Skomentuj