Do Komunii świętej mamy się przygotowywać z wielka, starannością.
1. Głos Chrystusa: Ja jestem miłośnikiem czystości i dawcą wszelkiej świątobliwości. Ja szukam serca czystego, i tam jest miejsce odpocznienia mojego.
Przygotuj mi wieczernik wielki usłany, a będę jadł u Ciebie Paschę z uczniami moimi (Por. Mar. 14. 14 – 18).
Jeśli chcesz, abym przyszedł do ciebie i mieszkał w tobie, wyrzuć stary kwas (Kor. 5. 7) i oczyść przybytek serca twojego.
Wygnaj z niego świat cały i całą wad gromadę: stań się jako wróbel samotny na dachu (Ps. 101. 8) i w gorzkości duszy twojej (Izaj. 38. 15) rozpamiętywaj przestępstwa twoje.
Albowiem każdy, kto miłuje, przygotowuje swojemu ukochanemu miłośnikowi najlepsze i najpiękniejsze miejsce, bo w tem się okazuje serdeczność, z jaką przyjmuje umiłowanego.
2. Wiedz jednak, że temu przygotowaniu nie możesz podołać na mocy własnej zasługi i czynu, choćbyś rok cały na to jedynie pracował i nic innego nie miał na myśli.
Lecz tylko z mojej dobroci i łaski wolno ci przystępować do Stołu mojego, jako żebrakowi, wezwanemu na ucztę bogacza i nie mającemu innego sposobu wypłacenia się za dobrodziejstwa prócz okazania mu pokory i wdzięczności.
Czyń, co jest tylko w mocy twojej, i pilnie to czyń; nie ze zwyczaju ani z potrzeby, lecz z bojażnią, z uszanowaniem i z miłością przyjmuj Ciało ukochanego Pana Boga twojego, który raczy przychodzić do ciebie.
Jam jest, który wezwałem, jam rozkazał, abyś się zbliżył; ja dopełnię, czego ci nie dostaje; przyjdź więc i przyjmij mię.
3. Kiedy ci udzielam łaski nabożeństwa, dziękuj-że Bogu twojemu; i nie myśl. żeś godzien tej łaski, lecz, że ja zmiłowałem się nad tobą. Jeśli nie masz łaski nabożeństwa, a raczej czujesz się oschłym, módl się tem usilniej, tęsknij za nią i kołataj, dopóki choć odrobiny, choć kropelki zbawiennej tej łaski sobie nie wysłużysz.
Ty mnie potrzebujesz, a nie Ja ciebie.
Nie ty przychodzisz Mnie uświęcić, lecz Ja przychodzę ciebie poprawić i uświęcić.
Ty przychodzisz, abyś ze Mnie czerpał świętość i łączył się ze Mną; abyś otrzymał nową łaskę, i zapalił się nową gorliwością do poprawienia siebie.
Nie zaniedbuj-że tej łaski, lecz ze wszelką pilnością przygotuj serce twoje i wprowadź do siebie umiłowanego Twego.
4. Potrzeba zaś, abyś nie tylko przed Komunją św. wzbudzał w sobie ducha pobożności, lecz żebyś i po Komunji św. utrzymywał się starannie w nabożeństwie. I nie mniejszej potrzeba gorliwości po Komunji św., jak nabożeństwa w czasie przygotowania się do niej.
Albowiem to czuwanie nad sobą po Komunji świętej jest najlepszem znowu przygotowaniem się do otrzymania coraz większej łaski.
Przez to właśnie staje się ktoś bardzo źle usposobionym do Komunji św.. jeśli odstąpiwszy od Stołu Pańskiego, natychmiast wylewa się na pociechy zewnętrzne.
Strzeż się wielomówstwa, zamknij się sam w sobie i ciesz się Bogiem twoim, albowiem posiadasz tego, którego ci cały świat wydrzeć nie zdoła.
Jam jest, któremu całego siebie oddać powinieneś, tak, ażebyś już potem nie w sobie, ale we Mnie żył bez żadnej troski.
Tomasz a Kempis – O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA. KSIĄG CZTERY. Kraków 1922 r. Wydawnictwo Księży Jezuitów
NiewolnikMaryi.com 
Skomentuj