rzucany na skalisty brzeg
smagany wichrem myśli złych
płynę tam gdzie jesteś Ty
może rozbiję się
sztormy zatrzymają mnie
lecz ja wiem zawrócić nie ma gdzie
mapę schował czas
kompas rozbiłem sam
lecz płynę tam gdzie jesteś Ty
ludzie mówią mi za duży okręt masz
jesteś przecież jak reszta z nas
lecz ja wiem nie jestem sam
drogę gubię wciąż
żagle porwane mam
lecz płynę tam gdzie jesteś Ty
mielizny rozpruły dno
mój statek tonie już
lecz ja wiem Ty uratujesz mnie
woda słona jest
czuje octu smak
lecz płynę tam gdzie jesteś Ty
nie zatrzymuj się
niech cię prowadzi Bóg
zobaczysz że w życiu tylko On liczy się
Arkadiusz Niewolski
Czas Apostazji 
Skomentuj