O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA -Wszelką troskę o siebie Bogu powierzyć należy

Wszelką troskę o siebie Bogu poruczyć należy.

1. Chrystus: Synu, dozwól mi czy­nić z Tobą, co chcę; ja wiem, co ci jest potrzebne.
Ty myślisz, jak człowiek; ty czu­jesz w wielu rzeczach, jak ci doradza skłonność ludzka.

Uczeń: Panie, prawdą jest, co mó­wisz. Większa jest Twoja o mnie tro­skliwość, niż wszelkie staranie, które sam o sobie mieć mogę.
Zbyt niepewny jest los tego, kto wszelkiej troski o siebie nie powie­rzył Tobie.
Panie, byleby tylko szczera wola moja stale skierowaną była ku To­bie, wtedy czyń ze mną wszystko, co­kolwiek Ci się spodoba.
Albowiem wszystko, cokolwiek ze mną uczynisz, nie może być, jak tyl­ko dobre.

2. Jeśli chcesz, abym był w ciem­nościach, bądź błogosławiony; jeśli chcesz, abym był w światłości, bądź również błogosławiony; jeśli mię po­cieszać raczysz, bądź błogosławiony, a jeśli chcesz zsyłać na mnie strapie­nia, bądź zarówno zawsze błogosła­wiony.

3. Chrystus. Takim być powinie­neś, jeśli pragniesz ze mną obcować.
Powinieneś być tak skorym do cierpienia, jak do radości. Powinieneś tak chętnie przyjmo­wać ubóstwo i nędzę, jak dostatek i bogactwo.

4. Uczeń: Panie, chętnie zniosę to wszystko dla Ciebie, cokolwiek ze­chcesz na mnie dopuścić.
Chcę przyjąć z ręki Twojej bez różnicy: dobre i złe, słodycz i go­rycz, radość i smutek; i dzięki Ci składać za wszystko, co mi się przy­darzy.

Strzeż mię od wszelkiego grzechu, a nie będę bał się, ni śmierci, ni piekła. Byłeś mię tylko nie odrzucił na wieki i nie wymazał z księgi żywota: żadne utrapienie, jakiebykolwiek na mnie spadło, szkodzić mi nie będzie.

Tomasz a Kempis – O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA. KSIĄG CZTERY.Kraków 1922 r. Wydawnictwo Księży Jezuitów