List Św. Pawła do Efezjan – Z objaśnieniami cz VI- ost.

ROZDZIAŁ 6

O obowiązkach wzajemnych rodziców i dzieci, panów i sług, i t . d.

¹Synowie, bądźcie posłuszni rodzicom waszym w Panu: bo to jest sprawiedliwa. (W Panu. Przez miłość i cześć dla Pana. — Bo to jest sprawiedliwa. Abyśmy tym, od których wzięliśmy życie, oddawali cześć i posłuszeństwo.)

²Czci ojca twego i matkę twoję (które jest pierwsze przykazanie z obietnicą), (Pierwsze przykazanie z obietnicą. Pierwsze przykazanie do którego jest przywiązana szczególna obietnica)

³abyć się dobrze działo i abyś był długowieczny na ziemi. (Abyć się dobrze działo. Abyś długo i szczęśliwie żył na ziemi. Są to słowa obietnicy przywiązane do przykazania.)

⁴A wy, ojcowie, nie pobudzajcie ku gniewowi synów waszych, ale je wychowywajcie w karności i w grozie Pańskiej. (Nie pobudzajcie ku gniewowi. Przez zbytnią surowość, groźby, bicia, albo zbyteczne i niesłuszne wymagania — Wychowajcie w karności i grozie Pańskiej. Dając im chrześcijańskie upomnienie, przez któreby się nauczyli sposobu dobrego i chrześciańskiego życia.)

⁵Słudzy, posłuszni bądźcie panom wedle ciała z bojaźnią i ze drżeniem, w prostości serca waszego, jako Chrystusowi; (Wedle ciała . Doczesnym — Bojaźnią i ze drżeniem . Okazując wielkie uszanowanie panom waszym. Albo rozumie bojaźń Chrystusa sędziego, jak to jest do Kolos. 3, 22. gdzie czytamy, Boga się bojąc. — W prostości serca waszego, jako Chrystusowi. Z sercem prawem i prostem, jakbyście służyli Chrystusowi, który wszystko widzi, nawet skrytości serca.)

⁶nie na oko służąc, jakoby ludziom się podobając, ale jako słudzy Chrystusowi, czyniąc wolą Bożą z serca, (Nie na oko służąc. Nie tak, jak mają zwyczaj czynić ci. którzy- tylko w oczach panom są uległymi, za oczyma zaś nimi pogardzają. — Jakoby ludziom się podobając. Jakbyście to jedno mieli na względnie, żeby się uchronić obrazy ludzkiej, i im tylko się podobać. — Czyniąc wolą Bożą z serca. Szczerze i z duszy to czyńcie, co Bóg rozkazał)

⁷z dobrą wolą służąc, jako Panu, a nie ludziom, (Z dobrą wolą. Z uprzejmością, po przyjacielsku.)

⁸wiedząc, iż każdy, cokolwiek uczyni dobrego, to odniesie od Pana, choć niewolnik, choć wolny.

⁹A wy, panowie, toż im czyńcie, odpuszczając groźby, wiedząc, iż i ich, i wasz Pan jest w niebiesiech, a nie masz u niego względu na osoby. (Toż im czyńcie. Podobną ludzkość okazujcie. — Wiedząc iż i ich i wasz Pan . Wiedząc iż wspólnego Pana i sędziego macie w niebie — A nie masz u niego względu na osoby, Ale na zasługi; nie lęka się bogactw i potęgi, któremi bogaci grożą w tern życiu słabszym)

¹⁰Na ostatek, bracia, zmacniajcie się w Panu i w sile mocy jego. (Zmacniajcie się w Panu . Uzbrójcie się w siłę przeciwko wszelkim pokusom czarta, świata i ciała. — W Panu . Wsparci pomocą Bożą — W sile mocy jego. W potężejj mocy jego.)

¹¹Obleczcie się w zupełną zbroję Bożą, abyście mogli stać przeciwko zasadkam diabelskim. (Obleczcie się w zupełną zbroję Bożą. Jaka to jest ta zbroja, nieco dalej tłumaczy. — Abyście mogli stać. Abyście się oprzeć mogli zasadzkom szatańskim, i w niwecz obrócić ich zamysły)

¹²Abowiem nie mamy biedzenia przeciw ciału i krwi, ale przeciwko książętam i władzam, przeciwko rządźcom świata tych ciemności, przeciwko duchownym złościam w niebieskich. (Przeciw ciału i krwi. Przeciwko ludziom; — Książętom i władzom . Przez książąt rozumie tych szatanów, którzy zastawali w chórze aniołów zwanym księztwa, tak jak przez władze rozumie wypadłych z choru zwanego władzami. — Rządcom świata. Rozumie czartów, którzy wykonywają władzę w niższem tem i mglistem powietrzu, wzniecając burze, wichry, wiatry, nawałnice, grady, i t. d.; albo przez te ciemności rozumie apostoł bezbożnych, w których najbardziej panuje ten rządca świata, i których jakby warowni po tyrańsku zdobytej, najsrożej ten mocarz zbrojny strzeże. — Przeciwko duchownym złościom w niebieskich. To jest przeciwko złym szatanom, którzy zamieszkują miejsca wysokie, to jest, w powietrzu.)

¹³A przetoż weźcie zupełną zbroję Bożą, abyście mogli sprzeciwić się w dzień zły i we wszytkim doskonali stać. (W dzień zły . Niebezpieczny, to jest, w czasie pokus a szczególnie przeciwko nieprzyjaciołom wiary.— I we wszystkiem doskonali stać. To jest, we wszystkich doskonałych rzeczach stać; jakby rzekł: .lako żołnierz wszystko czyni, przez co tylko może dać opór, i obronić swoje życie; tak nam wszystko czynić należy, aby być gotowymi do dania skutecznego odporu, gdy nadejdą pokusy)

¹⁴Stójcież tedy, przepasawszy biodra wasze prawdą, a oblókszy pancerz sprawiedliwości (Stójcież tedy przepasawszy biodra wasze prawdą. Prawdą: oto pierwszy artykuł zbroi chrześciańskiego żołnierza, to jest pas. Przez prawdę niektórzy rozumieją wierność i prawość, inni moc samej prawdy w obronie nauki wiary. — Oblókłszy pancerz sprawiedliwości. Nie rozumie sprawiedliwości w znaczeniu wyłącznem, która oddaje, co się komu należy; ale w ogólnem, która jest zbiorem wszystkich cnót: to bowiem, jako pancerz uzbraja całego człowieka, i ze wszech stron go zabezpiecza Patrz Wujka.)

¹⁵i obuwszy nogi w gotowość Ewanielijej pokoju, (I obuwszy nogi w gotowość Ewangelii pokoju. Mowa jest o obuwiu żołnierskiem . Zdaje się zaś, iż obuwie żołnierskie oznacza stałość i ufność; albowiem gdy kto jest bosym, stąpa nieśmiało i krokiem niepewnym; przeciwnie zaś obuty śmiało i nieustraszenie. — W gotowość Ewangelii. Skorzy i ochotni do postępowania drogą Ewangelii, przez posłuszeństw o jej zaleceniom i radom ; albo przez jej opowiadanie. — Ewangelii pokoju . To jest, która przynosi z sobą pomyślność i wszelkie dobra, a zwłaszcza pokój z Bogiem, z sumieniem naszem i bliźnimi)

¹⁶we wszytkim biorąc tarczą wiary, którą byście mogli wszytki strzały ogniste złośliwego zgasić; (We wszystkiem biorąc tarczą wiary . Chce bowiem, jak uważa Ś. Hieronim , żebyśmy we wszystkich pokusach i sprawach nosili tarczę wiary, i nią się zasłaniali od wszystkich pocisków i poduszczeń szatańskich. — Strzały ogniste złośliwego. Strzały rozmaitych pokus, któremi szatan zapala serca ludzkie do grzechów.)

¹⁷i przyłbicę zbawienia weźmicie, i miecz ducha (które jest słowo Boże). (I przyłbicę zbawienia weźmijcie. Przyłbicę zbawienną, która zasłania głowę od niebezpieczeństw. W greckim jest, zbawiciela, to jest, weźmijcie za przyłbicę samego Zbawiciela. Co przez przyłbicę zbawienia rozumie, tłumaczy sam apostoł I. Tess. 5, 8. gdzie mamy: Oblekłszy pancerz wiary i miłości, a przyłbicę nadzieję zbawienia. Uzbrajać więc głowę Chrystusem Zbawicielem jako przyłbicą, jest nie co innego jak w tej najniebezpieczniejszej walce pokładać cala nadzieję zbawienia i zwycięztwa w Chrystusie Zbawicielu, poruczać mu w obronę nasze życie, i jemu samemu zwycięztwo przypisywać. — I miecz ducha. I weźmijcie miecz duchowny. Dotychczas opisywał zbroję, którą się żołnierz chrześciański obwarowuje i osłania; teraz dodaje miecz, którym nieprzyjaciela niewidzialnego może napastować i ugodzić. — Które jest słowo Boże. Mieczem słowa Bożego nastajemy na gardło szatana i jego zabijamy, gdy pokonany opowiadaniem słowa Ewangelicznego, silnie uzbrojony ten mocarz zostaje ogołoconym, i odbieramy mu łupy niewiernych i grzeszników, i wnosimy je do obozu Chrystusowego)

¹⁸W każdej modlitwie i prośbie, modląc się na każdy czas w Duchu i w nim czując ze wszelaką ustawicznością i prośbą za wszytkie święte, (W każdej modlitwie. Sens jest: a to czyńcie we wszystkich modlitwach, usilnie prosząc Boga, żeby nam walczącym dopomógł, i dał odnieść zwycięztwo. — W duchu . Modląc się nie tylko słowy, ale także uczuciem serca. — I w nim czując. I dla tego samego żeby się usilnie modlić do Boga, w duchu czuwajcie, z wielkiem męstwem, pilnością i wytrwałością. — Za wszystkie święte. Za wszystkich wiernych)

¹⁹i za mię, aby mi była dana mowa w otworzeniu ust moich z dufnością, abym oznajmiał tajemnicę Ewanielijej, (Aby mi dana była mowa. Aby Bóg otworzył usta moje, i natchnął mnie słowa do mówienia, abym z ufnością, to jest, ze swobodą opowiadał Ewangelią)

²⁰dla której poselstwo sprawuję w łańcuchu, tak żebym o nię śmiały był, jako mi mówić potrzeba. (Dla której. Ewangelii; — Poselstwo sprawuję. Jestem Chrystusowym posłem i opowiadaczem pomiędzy poganami. — W łańcuchu . Ztąd się pokazuje , że ten list był pisanym w więzieniu w Rzymie — Tak żebym o nię. W opowiadaniu Ewangelii. — Śmiały był. Śmiało i swobodnie opowiadał Ewangelią. — Jako mi mówić potrzeba. Jako posłowi Bożemu, któremu przystoi mówić swobodnie i nieustraszenie)

²¹A iżbyście i wy wiedzieli, co się ze mną dzieje, co czynię, wszytko wam oznajmi Tychikus, namilszy brat i wierny sługa w Panie, (Co się ze mną dzieje, co czynię. Zostając w więzieniu .— Sługa w Panie. W tych rzeczach które się odnoszą do Chrystusa Pana.)

²²któregom posłał do was na to samo, abyście wiedzieli, co się z nami dzieje, a żeby pocieszył serca wasze.

²³Pokój braciej i miłość z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa. (Pokój braciej. Domyślać się należy, niechaj będzie albo niech sie pomnaża. )

²⁴Łaska ze wszytkimi, którzy miłują Pana naszego Jezusa Chrystusa w nieskazitelności. Amen. (Łaska ze wszystkimi. Niechaj będzie — W nieskazitelności. Sercem czystem, szczerem i nieskażonem.)

 

---