Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich. Jednak nie Moja wola, lecz Twoja niech się stanie.
Nie mamy przystępu do Ojca przedwiecznego, jeno przez Chrystusa Pana i podobnież, nie mamy przystępu do Chrystusa Pana, jeno przez Maryję. (…) chce bowiem Pan Bóg, aby tenże Boski Zbawca, który nam dany został przez Maryję, przyjął nas także za Jej pośrednictwem, i dlatego święty ten nazywa Maryją Matką łaski i naszego zbawienia
opadam w dół zapomnienia nie słyszę słów i myśli znowu przegrałem uderzyłem w ścianę za którą nie ma nic tylkoCzytaj dalej
szukając siebie w nieznanych krainach odnalazłem Ciebie w potędze Krzyża w Krwi przelanej w męce nieopisanej
Zabrali swój krzyż i go niosą, może codziennie prosząc o łaskę uwolnienia.
Może być w nas anioł podsuwający dobre, ale nie budzący samego dobra, może on nas zachęcać do dobrego, lecz dobra nie stworzy. Sam tylko Bóg tak jest w nas obecny, że nas wewnętrznie przejmuje, porusza, a raczej samego siebie wlewa i udziela. Anioł działa z duszą, Bóg w duszy. Anioł jest w duszy jako współmieszkaniec, Bóg zaś jako jej życie.
Jak Jezus Chrystus upokorzył się i wyniszczył, uważając się obciążonym grzechami świata, tak Maryja uniżyła się i upokarzała jako Matka Tego, który przyjął na siebie grzechy świata i stał się przedmiotem przekleństwa Bożego i, o ile mogła, starała się przejąć usposobieniem Syna swego.Jezus Chrystus ukochał ludzi do tego stopnia, że za nich ofiarował życie swoje; Maryja ukochała ludzi tak, że dla nich ofiarowała Jezusa, który był jej droższym nad własne życie.
Dziwnym jest i zdumiewającym zjawiskiem, że człowiek może się rumienić, kreśląc na sobie wielki znak wielkiego zwycięstwa i wyobrażenie broni Bożej. Jakież to nieprawdopodobne, że człowiek może wstydem zapłonąć, gdy niesie chorągiew Pana, podczas kiedy zwycięskie wojsko męczenników wskazuje mu ją jako sztandar, przez który zwyciężyło!
Bóg jest zbyt zazdrosny, aby miał zostawić dzieło swoje nie skończone. To dzieło rozpoczyna się od chwili, kiedy Bóg owładnie duszą i utwierdzi w niej swe panowanie. Jeżeli dusza nie usuwa się spod władzy Boga, może być pewna, że Bóg nie omieszka spełnić swego dzieła według zamiarów swoich.
śmiech szatana pędzi przez watykańskie korytarze niczym wicher porywa wszystkich na Piotrowym tronie druga bestia zasiadła pierwszej bluźnierstwa to dlaCzytaj dalej
Bóg nie żąda od nas pobożności uczuciowej, ani myśli wzniosłych, ani uczuć wygórowanych, bo to wszystko pobudza miłość własną. Te łaski od Niego zależą;On je daje i odbiera, według swej woli.
Nie trzeba zatem trapić się, kiedy w modlitwie i przy Komunii świętej jesteśmy oschli, nieczuli, niezdolni do żadnego uczucia pobożnego. Tym bardziej nie powinniśmy myśleć, że nasze modlitwy i Komunie są niepożyteczne. Miłość własna tak sądzi, ale Bóg inaczej je przyjmuje.
I cóż świat czyni? Ach! biegnie za marną obietnicą, a opuszcza Chrystusa.
Świat lęka się Jego znamion i nie wie, jak chwalebne to poniżenie, jak bogate to ubóstwo, jak słodkie cierpienie pod sztandarem Boskiego Dzieciątka. Świat nie pamięta na to, że tej chwilowej przykrości, jaką sprawia naśladowanie Chrystusa, będzie nagrodą korona niezrównanej chwały i wiecznej szczęśliwości – i dlatego rzuca się w objęcia fałszywego szczęścia, którego kresem wieczne odrzucenie od Boskiego oblicza.
Czy my w czasie ziemskiej pielgrzymki tą samą pójdziemy drogą?
Prawda – wielu nią idzie; lecz czyż to właśnie nie najsilniejszą dla nas przestrogą, bo wiele jest wezwanych ale mało wybranych?
Gdyby tuż zaraz po upadku w raju przyszło było odkupienie, ludzie byliby prędko zapomnieli o winie swojej, o nieprawości swojej. Więc było potrzeba, by skutków grzechu swego zakosztowali w całej mocy i w całym rozkwicie złego, a tak poznali, czym grzech, a czym sprawiedliwość Boska.
Msza św. jest powtórzeniem całego życia naszego Zbawiciela – ona jest słońcem naszego nabożeństwa, rozlewającym światło dokoła, bo powtarza wszystkie cuda i tajemnice Jego życia – ona tronem miłosierdzia, skąd Pan Jezus rozdaje swe łaski. Z radością tedy wskazuję na ołtarze, na które zstępuje Pan Jezus i powtarzam słowa proroka: „Oto Zbawiciel twój idzie, oto zapłata Jego z Nim, a dzieło Jego przed Nim”.
ROZDZIAŁ 13 O unikaniu fałszywych apostołów i trwaniu w nauce Chrystusowej. 1Oto ten trzeci raz idę do was: W uściechCzytaj dalej
ROZDZIAŁ 12 O zachwyceniu Św. Pawła , jego upokorzeniu , bezinteresowności, i t. d. 1Jeśli się chwalić potrzeba (nie pożytecznoćCzytaj dalej
