Zanurzam się w Twojej miłości. W samotności i ciszy próbuje odrzucić grozę świata.
Nie wierzę – ja wiem, że Jesteś Boże!
Często serce boli z przerażenia, gdy widzę jak zdrada się rozprzestrzenia. Co mam zrobić ? Jak ująć Ci tego straszliwego cierpienia? Tyle razów, tyle gwoździ – bez żadnej litości od tych co wzywają Twojego Miłosierdzia. W labiryncie własnej duszy prostuję drogi prowadzące do Ciebie i ciężko z wielkim trudem wspinam się na Golgotę.
Widzę gwoździe , widzę rany i płynącą Najdroższą Krew! Wokół judaszy wielu – jak legion zła otoczyli Cię.
Panie nasz Jezus Chryste wiem, że każdy odrzucony najmniejszy grzech to jedna rana mniej. Jednak my ciągle, dalej ranimy Ciebie Boga Żywego Jedynego i Prawdziwego. Plugastwem świata karmieni wołają :
Krew Jego na nas !
A więc spada kara za karą, lecz czy ostatni wierni przetrwają ?
Tam w dole, w piekielnej otchłani miecze grzechu wykuwają, które ranią duszę. Ofiarę i modlitwę przerywają.
Upadły zbiera żniwo obfite, triumf swój ogłaszając, lecz pamięć bluźnierców jest widać krótka. Przeszło 2000 lat temu było tak samo – Zdradziło duchowieństwo, zdradzili ludzie. Wiara nawet w apostołach się zachwiała, lecz Zmartwychwstanie głowę szatana zdeptało.
Do własnej zguby pędzą szaleńcy. Nie patrzą na Boga , nie patrzą na rozum, nie patrzą nawet na swoje dzieci. W łonach mordowane, w tysiącach wykorzystywane, jako ofiary składane. Ktoś tam krzyknie w internecie – lecz kogo obchodzi niewinne dziecię.
Własne grzechy, własne żądze – a wszystko napędzają pieniądze. Zasłona opadła – wszystko jest widoczne. Kłamstwo , herezja, zdrada. A oni mówią :
Usprawiedliwić Judasza!
Życie to nie internet! Nie zablokujesz, nie pominiesz milczeniem Prawdy.
Wybór jest prosty – albo staniesz z Matką Boga pod Krzyżem Świętym, albo skażesz się na wieczne potępienie. Nie ma nic pomiędzy . Boga masz słuchać, nie ludzkiej nędzy.
Arkadiusz Niewolski
Czas Apostazji 
Skomentuj