-
Czym jest pokora (9) –Nie ma zbawienia bez pokory
„kto bowiem zgromadza cnoty bez pokory, ten rozsypuje proch na wietrze” (3). Bez niej cnoty nie mają żadnej ceny, jak zera choćby najliczniejsze nie mają wartości, jeżeli ich nie poprzedza jednostka. Bez niej same nawet łaski Boże obracają się na szkodę duszy więcej
-
Czym jest pokora (8) – Dusza pokorna pragnie i szuka upokorzenia
nie ukrywaj własnych słabości, wyjąwszy, gdybyś mógł kogo zgorszyć, — nie wstydź się niskiego pochodzenia, ubogiej rodziny, niekształtnej twarzy, prostej sukni, słabych talentów, podrzędnego stanowiska, poślednich zajęć; a jeżeli doznasz jakiego poniżenia, ciesz się, że cię Pan Jezus przynajmniej na chwilę przyodział swoim płaszczem szkarłatnym. więcej
-
Czym jest pokora (7) – Dusza pokorna przyjmuje chętnie upokorzenie i wzgardę
potwierdza św. Tomasz: „Gdy widzicie, że ktoś szuka chwały i zaszczytów a stroni od upokorzeń i oburza się na wszelką przykrość i zniewagę, bądźcie pewni, że mu daleko do doskonałości, chociażby nawet czynił cuda”. więcej
-
Czym jest pokora (6) – Dusza pokorna gardzi sobą i nienawidzi siebie
gdyby Bóg ostatniemu złoczyńcy tyle łask darów użyczył, ile ja otrzymałem, byłby lepszym i wdzięczniejszym względem Boga. I to również uznaję, że gdyby Bóg swą rękę usunął ode mnie, wpadłbym w grzechy najszkaradniejsze więcej
-
Czym jest pokora (5) – Dusza pokorna lęka się siebie i nie dowierza sobie
jeżeli po upadku niepokoisz się, gniewasz i wpadasz w pewien rodzaj zwątpienia, znak to pewny, żeś zaufał sobie, a nie Bogu samemu. Kto mało sobie, a wiele Bogu ufa, ten gdy upadnie, nie dziwi się temu więcej
-
Czym jest pokora (4) – Dusza pokorna nie szuka chwały na zewnątrz – J.S. Pelczar
Nie pragnij wreszcie być miłowanym od ludzi, albowiem to pragnienie pochodzi z ukrytej czci i miłości ku sobie. Jeżeli się pozbędziesz podobnych pragnień, znajdziesz otwarty wstęp do serca Jezusowego; jeżeli się wyrzeczesz pociechy ze strony ludzi, Bóg cię obdarzy swoją pociechą. więcej
-
Czym jest pokora (2) – Objawy pokory pierwszego stopnia – J.S. Pelczar
wielu z tych, co czynią cuda, będą odrzuceni podczas gdy pokorni w duchu osiągną zbawienie więcej
-
Czym jest pokora (1) – Poznanie siebie jako fundament pokory – Św. J. Pelczar
Poznanie siebie nie jest jeszcze cnotą, ale środkiem do nabycia cnoty; ono bowiem, przy pomocy łaski Bożej, skłania duszę do uniżenia się przed Bogiem i ludźmi, jako też do umiłowania własnej niskości, aby przez to Boga uwielbić. więcej
-
O smutku i niepokoju duszy – Św. J.S. Pelczar
„Jeżeli cię smutek upokarza, czyni pilniejszym i nie zmniejsza twojej ufności, wtenczas pochodzi od Boga; jeżeli cię niepokoi, czyni małodusznym, nieufnym, do dobrego leniwym i gnuśnym, tedy idzie od diabła” więcej
-
Wartość naszych czynów dla Boga – O pobudkach dobrych i złych – Św. J. Pelczar
Lecz niestety, mało ludzi bogatych w zasługi, mało doskonałych, bo mało działa z dobrych pobudek; stąd sprawdza się na nich groźba Pańska; „Siew wielki wrzucisz w ziemię a mało zbierzesz, bo wszystko pożre szarańcza“. Ludzie rzucają obficie nasiona modlitw, postów, ofiar it.d., a żniwo ich bardzo będzie skąpe, bo prawie wszystko niszczy szarańcza złej pobudki. więcej
-
Niebo nie jest dla leniwych! O cnocie wytrwałości – Św. J. Pelczar
Zaiste, lepiej by było onym duszom, gdyby były nawet drogi Bożej nie znały, bo przynajmniej nie miałyby przed Bogiem odpowiedzialności, iż zmarnowały Jego łaski. Zwykle też dotkliwa spotyka je kara, czasem nawet zguba zupełna. więcej
-
O medytacji: Porady i ostrzeżenia – św. J. Pelczar
Błędem jest i złudzeniem brać myśli własne i urojenia swej wyobraźni za natchnienia Boże. Błędem jest i złudzeniem zajmować się podczas modlitwy jedynie własną duszą w celu dowiedzenia się, co ona czyni i czy jest z siebie zadowoloną” , a nie zwracać swych myśli i uczuć do Boga. więcej
-
Jak tyle dobrych uczynków tak mało może ważyć? – O wartość czynów przed Bogiem
Lecz niestety, mało ludzi bogatych w zasługi, mało doskonałych, bo mało działa z dobrych pobudek; stąd sprawdza się na nich groźba Pańska; „Siew wielki wrzucisz w ziemię a mało zbierzesz, bo wszystko pożre szarańcza“ (7). Ludzie rzucają obficie nasiona modlitw, postów, ofiar it.d., a żniwo ich bardzo będzie skąpe, bo prawie wszystko niszczy szarańcza złej pobudki. więcej
-
Fundamenty prawdziwego życia duchowego cz.2 – Miłość i jej przeszkody
Wyznaczać zaś sobie granice: dotąd pójdę a nie dalej, wchodzić z Bogiem w układy i targi, odmawiać Mu czegoś rozmyślnie, lub co gorsza, dać Bogu tylko część lub połowę serca, — jest to wyrządzać wielką krzywdę Bogu, a wielką szkodę sobie więcej
-
Kto stoi ten się cofa! – Środki do postępu duchowego
„Potrójny rodzaj ludzi — mówi św. Augustyn — jest niemiły Bogu: tych, którzy stoją na jednem miejscu, — tych, którzy się cofają, — tych, którzy się błąkają”. O jakże wielkiem jest złem oglądać się wstecz! Żona Lota, iż wbrew rozkazowi obróciła się, utraciła życie więcej
NiewolnikMaryi.com 