-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – XVI. O zjednoczeniu się z Bogiem
jest to mistyczne zjednoczenie, przez które dusza łączy się z Bogiem tak, jako gałązka jednego drzewa, zaszczepiona na pniu innego, pobiera z niego pożywienie, ale wy daje już nie takie owoce, jakie on by byt wydał, lecz takie same, jakie rodzi to drzewo, z którego odcięta, więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – XV. O miłości Bożej.
dowodem miłości jest spełnienie powinności. A chociaźbyśmy posiedli wszelką wiedzę i cnotę, nigdy nie będziemy Boga doskonale miłować, dopokąd się zupełnie nie pozbędziemy miłości własnej więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – XIV. O miłości bliźniego
Mała zaledwo garstka ludzi kocha bliźnich dla Boga. Prawie każda miłość jest niedoskonałą, bo raczej obliczoną na pożytek, , wygodę lub przyjemność miłującego, aniżeli na dobro umiłowanego. Mała tylko garstka miłuje bliźnich dlatego, aby Bóg był wszystkiem i we wszystkiem. więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.XI. O królestwie Chrystusowym.
Podejmują oni wiele, ale niczego nie dokonują, bo zamiast porzucić własną wolę a oddać się Bożej, stają się podobnymi do onego młodzieńca ewangelicznego, który usłyszawszy odpowiedź Chrystusową: Jeżeli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj co masz i daj ubogim (Mat., XIX, 21.), odszedł zasmucony. Wszakże on od młodości zachowywał przykazania Boże, lecz okazał się zanadto małodusznym, aby… więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.X. O poprawie życia
pracę duchowną tak należy urządzić, byśmy się nią czuli skłonionymi do postępu w doskonałości i unikania wszystkiego, co ten postęp tamuje. Zasady i jakoby zarysy tej poprawy życia, które sobie każdy człowiek pewnymi przepisami i regułami zakreślić powinien, mają tak uporządkować wszystkie jego sprawy, aby się całkowicie uformował według woli Bożej. więcej
-
Smutek i radość- O czystym sumieniu i mądrości
Dokąd życie upływa wśród pomyślności, dotąd cnota nie występuje na jaw. Dopiero wtenczas ukazuje się jaką jest, kiedy jej miarą staje się cierpliwość. więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.IX. O wieczności
Kto się szczerze zastanawia nad wiecznością, tego nie zniechęcą żadne trudy, nie złamią przeciwności, nie ujarzmią rozkosze, nie uwiodą bogactwa; on wszystko zniesie, wszystkiego się wyrzecze, wszystkiemu się podda; on jedynie o wieczności myśli, dla wieczności źyje więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.VIII. O radości niebieskiej
A my, cóżeśmy dotąd uczynili, aby sobie wieczne szczęście zgotować ? Może się spodziewamy bezczynnością, lenistwem i rozkoszami osiągnąć to królestwo, które Święci tyloma trudami, mozołami i umartwieniami okupywali? więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.VII. O karach piekielnych
Nawet najbystrzejszy rozum nie zdoła należycie pojąć wielkości tej kary; bo jeżeli już straty doczesne tak wielce nas bolą, to cóż powiedzieć o stracie wiecznej, o stracie zbioru wszelkich dóbr? Potępieni woleliby raczej ponosić wszystkie inne doczesne i wieczne kary aniżeli utracić to błogosławione oglądanie Pana Boga; rozumie się, że nie pochodzi to z jakiejś… więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.VI. O sądzie ostatecznym
słuszną jest rzeczą, aby się odbył sąd publiczny, który by wykazał, jak sprawiedliwy jest Bóg w sądach swoich i jak słusznie zezwolił na to, aby sprawiedliwi w życiu doczesnem przeróżne krzyżyki znosili. Po trzecie, aby w obecności całego świata sprawiedliwi zostali odznaczeni, a bezbożni zawstydzeni. więcej
-
Sami wymyślają sobie nieszczęścia, lub je powiększają: O STRACHU -kard. J. Bona
Tylko głupi może się żalić, że przed czasem został uwolniony z kajdan i wypuszczony z więzienia. Śmierć, wygnanie i płacz nie są karami, których by się należało lękać, lecz są długami naszej śmiertelnej natury. Niedorzecznością jest bać się tego, czego uniknąć nie można. więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz.V. O sądzie szczegółowym
Zadziwimy się, kiedy naocznie zobaczymy, jak zupełnie inaczej ocenialiśmy niegdyś nasze uczynki. Zdejmie nas żal, żeśmy na darmo życie strawili, żeśmy na darmo pracowali, a nawet dobre uczynki nie dla Boga, ale dla siebie samych wykonywali. więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz. IV. O śmierci
potrzeba się już naprzód oglądać i przewidywać, co by nas w onę chwilę najbardziej mogło niepokoić i starać się zawczasu o środki zaradcze przeciwko temu. Ani nam nie wolno, ani nie jest bezpiecznie, choćby na chwilę pozostawać w takim stanie, w jakim byśmy umierać nie chcieli. więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne. Kard. J. Bona – Cz. III. O grzechach
grzech wyrządza Mu nieskończoną obrazę. Bóg jest najwyższem dobrem, które przez grzech porzucamy a w stworzeniach znikomych zakładamy nasze szczęście, co jest oczywistem bałwochwalstwem i zaprzeczeniem istoty Boskiej. więcej
-
Feniks odrodzony, czyli Ćwiczenia duchowne – Kard. J. Bona Cz. I
Kto nie rozmyśla, ten tylko cudem mógłby dojść do doskonałości, poznać dokładnie zasady religii chrześcijańskiej i co dobrego wykonać. Wszystkie sztuki i wszystkie umiejętności, wszystkie dzieła cnót w rozmyślaniu czerpią swój początek, rozwój i doskonałość. Rozmyślanie jest żywicielką modlitwy, kierowniczką dobrych uczynków, źródłem i pełnością wszystkich cnót. Toteż łatwo ulegamy pokusom, jesteśmy oschłymi i pozbawionymi… więcej
Czas Apostazji 